Η μόνη στάση αξιοπρέπειας: αποχή από την «εκλογή» Πρύτανη (στο Π.Θ.)

Η επίθεση που δέχεται το δημόσιο Πανεπιστήμιο με τους νόμους Διαμαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου ξεπερνάει τις επιταγές του μνημονίου και το αυστηρά οικονομικό πλαίσιο. Πέρα από τη δραματική συρρίκνωση των πιστώσεων, την μείωση του προσωπικού και -ακόμη περισσότερο- του συνολικού εισοδήματος των συντελεστών της πανεπιστημιακής κοινότητας, την επισφάλεια εργασίας που προωθείται για όλους -μέσω της αξιολόγησης διαρκείας και της γενίκευσης του θεσμού των συμβασιούχων έργου-, αμετάκλητος στόχος για την κυβέρνηση παραμένει η χειραγώγηση των Πανεπιστημίων, η μετατροπή τους σε παρόχους αυτοχρηματοδοτούμενων υπηρεσιών, η κατάργηση του όποιου χειραφετητικού τους ρόλου, η μετακίνησή τους από το πεδίο της κοινωνίας πολιτών σε αυτό της «αγοραίας συναλλαγής».

Σε αυτή τη διαδικασία αλλαγής παραδείγματος και επιβολής του επιχειρηματικού Πανεπιστημίου, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η κατάλυση της αυτονομίας και του αυτοδιοίκητου των Ιδρυμάτων. Η πολιορκία εκτός των τειχών -επί υπουργίας Γιαννάκου- δεν απέδωσε. Έπρεπε να θεσπιστεί και να κινηθεί με ταχύτητα, μιας και αυτή αποτελεί «πλεονέκτημα», ένας Δούρειος Ίππος άλωσης, που θα επέβαλε τους Εσωτερικούς Οργανισμούς και Κανονισμούς Λειτουργίας, θα εφάρμοζε την κατάργηση του ασύλου, θα εξασφάλιζε την ιδιωτικο-οικονομική διαχείριση των πόρων, και θα έλεγχε τους Πρυτάνεις, μιας και έχει το δικαίωμα προεπιλογής υποψηφίων της αρεσκείας του και αποκλεισμού κάθε εναλλακτικής και αντιτιθέμενης φωνής.

Διαφωνώντας με το Ν.4009/2011 η μεγάλη πλειονότητα της πανεπιστημιακής κοινότητας και όλοι οι συντεταγμένοι φορείς της (Σύλλογοι Διδασκόντων, Σύλλογοι Εργαζομένων, Φοιτητικοί Σύλλογοι), είχαμε από τότε προβλέψει την απόδοση αυτού του ρόλου Δούρειου Ίππου στο Συμβούλιο Ιδρύματος, μια άποψη που σήμερα δικαιώνεται, δυστυχώς απόλυτα, στο ΕΜΠ, στο ΕΚΠΑ, στο ΑΠΘ, στα Πανεπιστήμια Πατρών και Ιωαννίνων, αλλά και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, με την επιλογή αποκλειστικά υποψηφίων Πρύτανη απόλυτα ευπειθών στην κυβερνητική πολιτική χειραγώγησης και μετάλλαξης του Πανεπιστημίου.

Η αντίθεσή μας συνολικά στους Ν.4009/2011 & Ν.4076/2012, και ειδικά στον ρόλο των Συμβουλίων Ιδρύματος, είναι γνωστή στην πανεπιστημιακή κοινότητα του ΠΘ και έμπρακτα εκφρασμένη. Η προεπιλογή υποψηφίων Πρύτανη αποτελεί μια ακραία προσβλητική και αντιδημοκρατική μεθόδευση που ακόμα και θιασώτες του οργάνου αδυνατούν να υποστηρίξουν. Στο Πανεπιστήμιό μας, η άκρως επιλήψιμη διαδικασία επιλογής υποψηφίων Πρύτανη, συνιστά έναν ακόμα λόγο για κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος, σε μια επερχόμενη αλλαγή του θεσμικού πλαισίου των ΑΕΙ. Επισημαίνουμε την επιλεκτική επίκληση της νομιμότητας από πλευράς ΣΙ ΠΘ, αναφορικά με την παύση ή μη του εν ενεργεία Πρύτανη, αφού το ΣΙ ΠΘ υιοθέτησε απόφαση γνωμοδοτικού οργάνου, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και αγνόησε αντίθετη άποψη –έστω και μη τελεσίδικη- του καθ’ ύλην αρμόδιου δικαστικού οργάνου, του Συμβουλίου της Επικρατείας. Υπενθυμίζουμε ότι αναπληρωματικά μέλη της επιτροπής οργάνωσης των εκλογών Πρύτανη ήταν ταυτόχρονα και υποψήφιοι, μάλιστα ο ένας επιλέχτηκε μεταξύ των τριών τελικών υποψηφίων. Και βέβαια εξοργιζόμαστε με την, σε δημόσια διαδικτυακή θέα όλων μας, συνδιαμόρφωση τακτικής της εκλογικής διαδικασίας μεταξύ υποψηφίου και μέλους του Συμβουλίου, τις παραινέσεις του υποψηφίου και την ανταπόκριση του οργάνου.

Όλα τα παραπάνω εκτιμούμε πως για τα εναπομείναντα μέλη του αποψιλωμένου Συμβουλίου Ιδρύματος ΠΘ δεν αποτελούν σοβαρούς λόγους ώστε να παραιτηθούν. Είμαστε όμως σίγουροι ότι την Τετάρτη 9/7, αν τελικά στηθούν ηλεκτρονικές (άρα και διαβλητές) κάλπες, πολλά  περισσότερα μέλη ΔΕΠ από ότι στην προηγούμενη -και πάλι κηδεμονευόμενη- πρυτανική εκλογή, θα ακολουθήσουν την πρόταση για ΑΠΟΧΗ την οποία και πάλι καταθέτουμε και δεν θα νομιμοποιήσουν με τη συμμετοχή τους τη «γονιδιακή μετάλλαξη» όλων μας, αλλά θα κρατήσουν την μόνη στάση αξιοπρέπειας που αντιστοιχεί στην παρωδία «εκλογή» Πρύτανη που στήνουν.

Βόλος, 6/7/2014

Aγωνιστική Συνεργασία Πανεπιστημιακών ΠΘ