Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Ποιοί ψηφίζουν τους Μπέους, Μαρινάκηδες, Ψινάκηδες;

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 09, 2014

Share

& Comment

Αυτό που είναι πιο ανησυχητικό από το αίσθημα του Φόβου ή την Απάθεια είναι η αδιόρατη αποδοχή της Μοίρας μας, ότι τίποτε δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε, ότι όλα είναι προδιαγεγραμμένα, ότι όλοι ίδια καθάρματα είναι, γι' αυτό γάμησέ τους  όλους, κλείσου στους τέσσερις τείχους της ιδιωτείας σου, φρόντισε μόνο να επιβιώσεις όπως μπορείς, φροντίζοντας μόνο τον εαυτό σου και την οικογένειά σου και πέραν τούτου ουδέν. Τι σε νοιάζει αν ο γείτονας πεινάει, αν ο συνάδελφός σου πετάχτηκε κακήν κακώς στους δρόμους, αρκεί όμως-όπως εσύ- να' χεις ακόμα δουλειά, να μπορείς να ταΐσεις την οικογένεια και κράτα το στόμα σου κλειστό, μέχρι να περάσει το κακό. Κι όταν έρθει η ώρα των εκλογών, τότε ξέρεις τι θα κάνεις, θα ψηφίσεις τους Άλλους, αυτούς που δήθεν δεν ήταν ως τώρα στα πράγματα, αυτούς που τα λένε όμως έξω απ΄τα δόντια, αυτούς που βρίζουν όλους τους άλλους -όπως κι εσύ θα' θελες να κάνεις αλλά φοβάσαι-, εν τέλει αυτούς, που ενδόμυχα ψιλοθαυμάζεις γιατί δείχνουν ότι έχουν δύναμη -οποιασδήποτε μορφής- και παρόλα αυτά, είναι άνθρωποι σαν και σένα: είναι οπαδοί της ίδιας ομάδας με σένα, τα λένε απλά και κατανοητά για όλους, παρόλο που δεν είναι σπουδαγμένοι, είναι επιτυχημένοι και γνωστοί, όπως κι εσύ θα' θελες να είσαι. Δεν σε νοιάζει αν τους κυνηγάει η δικαιοσύνη, αν για κάποιους είναι λαμόγια, αν τα παίρνουν από δέκα μπάντες ψιλοπαράνομα, σημασία έχει ότι είναι ντόμπροι στον λόγο τους, κι ότι θα μας βολέψουν κι εμάς κάπως, εάν έχουμε κάποια ανάγκη.

Έτσι φθάσαμε στην πόλη μας, το Βόλο, να εκλέξουμε με τεράστια πλειοψηφία ένα καθαρό λαμόγιο, έναν αρχιμαφιόζο, τον Αχχ. Μπέο για Δήμαρχο, στον Πειραιά το τσιράκι του Μαρινάκη, στον Μαραθώνα -φευ- τον Ψινάκη κοκ.

Πολύ φοβάμαι, ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί, εάν δεν  καταλάβουμε τα γενεσιουργά της αίτια και προπάντων, εάν δεν προσπαθήσουμε να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο που μας έχει καταβάλει.

Ο τραγέλαφος με τις διάφορες δηλώσεις, τις βρισιές και τις απειλές του νέου Δημάρχου στον Βόλο, έχει φθάσει ήδη στο κατακόρυφο: χθες παρενέβη τηλεφωνικά σε τηλεοπτική εκπομπή και απείλησε στη ψύχρα δημοσιογράφο ότι θα τον χαστουκίσει!

Το λυπηρό στην περίπτωση, είναι ότι κανείς δεν σηκώνει το μανίκι να καυτηριάσει αυτές τις πρακτικές. Υπάρχει άκρα του τάφου σιωπή και από την υποτιθέμενη διανόηση του τόπου, αλλά και από τον τύπο, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων.

Προσπαθώντας εδώ και και να ερευνήσω  το φαινόμενο Μπέου κλπ. κατέληξα σε διάφορες σκέψεις και αναλύσεις, τις οποίες άλλωστε, με τον ένα ή άλλο τρόπο, είχα διατυπώσει και προεκλογικά και σε διάφορους γνωστούς και φίλους, οι οποίοι -εμμέσως ή αμέσως- μου έδειχναν την πρόθεσή τους να ψηφίσουν Μπέο. Τους έλεγα περίπου ότι όταν ένα φάρμακο δε σε πιάνει, δεν το αντικαθιστάς με δηλητήριο. Αν αυτό ισχύει, τότε γιατί στο Βόλο αρκετοί θέλουν να δώσουν τέλος στις αποτυχημένες δημοτικές αρχές των τελευταίων χρόνων, προσφέροντας το δημαρχιακό αξίωμα σε έναν αρχιμαφιοζο, όπως είναι ο Αχ. Μπέος; Θα μου πείτε πως το ίδιο ισχύει και σε εθνικό επίπεδο: επιλέγουμε να τιμωρήσουμε τους φαύλους τής μεταπολίτευσης ψηφίζοντας χρυσαυγίτες, δηλαδή εγκληματίες τού κοινού ποινικού δικαίου. Τέτοιου είδους πολιτικές συμπεριφορές, ωστόσο, δεν αποδεικνύουν παρά το πόσο ταξικώς ασυνείδητοι παραμένουμε ακόμα την ώρα που μας σφυροκοπούν ανελέητα νεοφιλελεύθερες βόμβες, όπως η κατάργηση του κατώτατου μισθού για τους νέους. Αυτός, βεβαίως, έχει καταργηθεί στην πράξη εδώ και καιρό. Και γι' αυτό δε φταίνε μόνο όσοι κρατούν τα σκοινιά, αλλά κι εκείνοι που αποδέχονται να παίζουν στο κουκλοθέατρο πιστεύοντας ότι με την παραχώρηση της αξιοπρέπειάς τους θα επιβιώσουν. Κανένα πρόβατο, όμως, δε σώθηκε γλείφοντας τον τσοπάνη του παρά μόνο σκάγοντας από το μαντρί...[1]

Πιστεύω ακράδαντα, ότι αυτοί που ψηφίζουν ΧΑ και αυτοί που ψηφίζουν Μπέους, Μαρινάκηδες και Ψινάκηδες, ανοίκουν στην ίδια συνομοταξία ψηφοφόρων, μπαίνουν στο ίδιο καλάθι. Οι πάνω από 400χιλ. ψηφοφόροι της ΧΑ ούτε φασίστες ούτε Ναζί είναι. Είναι οι ίδιοι, που μαζί με άλλους, ψηφίζουν τοπικά μαφιόζους για Δημάρχους, γιατί είναι πλήρως απογοητευμένοι και απαξιωμένοι από τη λαίλαπα των μνημονίων και έχοντας χάσει την ταξική τους συνείδηση, θέλουν δήθεν να τιμωρήσουν τους πολιτικούς γενικά και αόριστα, για να τους μείνει ίσως έτσι μια ικμάδα ικανοποίησης, ότι έτσι κάνουν το καθήκον τους... Αυτή είναι -ιστορικά- γνωστή συμπεριφορά του λούμπεν προλεταριάτου: αντί ν' αλλάξεις τον γάιδαρο χτυπάς το σαμάρι και καμώνεσαι κιόλας πως έτσι κάνεις το καθήκον σου...

Ο Βόλος είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα του τί σημαίνει λούμπεν προλεταριάτο. Σε μια ήδη μαραζωμένη από την αποβιομηχάνιση πόλη ήρθε να προστεθεί τα τελευταία χρόνια και η εθνική οικονομική γενοκτονία. Κι όμως, ελάχιστοι αντέδρασαν για όλα αυτά, αναμένοντας μια "σοβαρότερη" εξέλιξη για να επαναστατήσουν. Κι αυτή ήρθε όταν υποβιβάστηκε η τοπική ποδοσφαιρική ομάδα λόγω της συμμετοχής τού ιδιοκτήτη της, του Αχ. Μπέου δηλαδή, στα στημένα παιχνίδια! Τότε οι βολιώτες πλημμύρισαν τους δρόμους και τις πλατείες τής πόλης ζητώντας το δίκιο τους, δηλαδή να μην τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός Βόλου για την ενεργό συμμετοχή του σε ένα στημένο πρωτάθλημα με το αιτιολογικό πως και "οι άλλοι βασάνιζαν τους μαύρους, αλλά δεν τιμωρήθηκαν". Αυτό είναι, άλλωστε, το μέτρο τής δικαιοσύνης που ζητούμε στην Ελλάδα, να ψοφήσει δηλαδή και η κατσίκα τού γείτονα γιατί κι αυτός την πότιζε με απαγορευμένα φάρμακα, καθώς και η με κάθε κόστος νίκη, η οποία πρέπει να επιβραβεύεται έστω κι αν έρχεται δια της πλαγίας οδού. Την αδικία, εξάλλου, την επικαλούμαστε ως δικαιολογία μόνο όταν πέφτουμε θύματά της. Οταν είμαστε καβάλα στο άλογο, απλώς σηκώνουμε τους ώμους, ξεφυσούμε ένα "έτσι είναι η ζωή" και συνεχίζουμε...[2]

Είναι εξοργιστική η συνειδητοποίηση ότι μαχαιρωνόμαστε ακόμα για τις ποδοσφαιρικές μας ομάδες ή σηκώνουμε το τηλέφωνο για να διαμαρτυρηθούμε γιατί η τηλεόραση ανάβαλε την προβολή τού αγαπημένου μας τουρκικού σίριαλ, αλλά κάνουμε ελάχιστα για να γλιτώσουμε από την πραγματική μας μιζέρια.[3]

Υπάρχουν βέβαια και πολλά ελαφρυντικά για όλους αυτούς τους ψηφοφόρους. Πέρα από την οικονομική αφαίμαξη και την καταπίεση που υφιστάμεθα όλοι, υπάρχει και καθημερινός κλαυσίγελος των "πολιτικών" πτωμάτων, που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να επιβιώσουν. Τελευταία παραδείγματα για γέλια και για κλάματα ήταν τα 40χρονα του πτώματος ΠΑΣΟΚ, τα παλιά-νέα ψέμματα των Σαμαροβενιζέλων στην ΔΕΘ και το σημερινό επεισόδιο του πάλαι ποτέ γενικού γραμματέα της ΜΝΗΜΑΡ, του Λυκούδη, που αποχώρησε και ίδρυσε νέο κόμμα(?), προφανώς μαζί με Ψαριανούς και λοιπούς Ποταμίσιους, να βοηθήσει τη χώρα να μην πάει μια ώρα αρχύτερα σε νέες εκλογές εκπληρώνοντας την επιθυμία της δεξιοφασιστικής κυβέρνησης, που άγχεται να πιάσει τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών για να βγάλει νέο πρόεδρο χωρίς νέες εκλογές. Το άκρον άωτο εδώ με τον πολύ Λυκούδη, είναι, ότι ενώ δεν ψηφίστηκε απ' τον λαό -ήταν σαν Γ.Γραμματέας στο επικρατείας- δεν επιστρέφει την βουλευτική έδρα!

Όλα τα παραπάνω και βέβαια μύρια τόσα άλλα, θολώνουν κάποιων το μυαλό και τον στέλνουν σπίτι στον φαρδύ καναπέ τους. Πρέπει όμως κάποια στιγμή, πριν είναι πολύ αργά να αντιδράσουμε. Η κατάσταση στη πόλη μας στο Βόλο, δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι τα επόμενα 5 χρόνια. Δεν μας αξίζει μια τέτοια μοίρα.

#Απόστολος Μωραϊτόπουλος#

----------------------------
[1-3]:tripioevro

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Copyright © 2014-15 Απόψεις επώνυμα™ is a registered trademark.

Designed by Templateism. Hosted on Blogger Platform.