Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δικαιοσύνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δικαιοσύνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Χαμηλά ένστικτα, υψηλές τηλεθεάσεις

Τρίτη, Μαΐου 12, 2015
Ο καθένας από μας έχει μέσα του τα ένστικτα του κτήνους. Τα λειαίνει το αξιακό σύστημα που ενσταλάζει στην συγκρότηση του χαρακτήρα η οικογένεια, η παιδεία, η θρησκευτική πίστη για κάποιους, τα όρια που θέτουν οι νόμοι, άγραφοι και μη, όμως το κτήνος πάντα λανθάνει. Κοιμάται κάτω από τις στοιβάδες της κοινωνικής θέσης, τα πτυχία, τον καθωσπρεπισμό, τον φόβο του αστυνόμου. Σε αυτά τα ένστικτα, το γενετήσιο, της βίας και την περιέργεια για κάθε τι παράξενο, εξωφρενικό, σοκαριστικό, ερεθιστικό, απευθύνονται οι διαφημιστές και οι προπαγανδιστές της «ενημέρωσης».

Άμα πίνεις το αναψυκτικό της γκόμενας στη διαφήμιση, θα γίνεις ωραία σαν αυτήν ή αν είσαι άντρας, θα βρεις γκόμενα σαν αυτήν που έχει ο άντρας που το πίνει. Πόσιμα, εδώδιμα, αυτοκίνητα, υπηρεσίες, τα πάντα πλασάρονται παίζοντας την επικοινωνιακή μπάλα κάτω από τη μέση ή άντε στο ύψος ξέχειλου πλαστικού μπούστου. Και ο όχλος αγοράζει, διότι ο όχλος είναι το συλλογικό κτήνος, του οποίου ερεθίζουν το γενετήσιο ένστικτο για να τραβήξουν την προσοχή του και να αγοράσει ό,τι πουλιέται.

Έτσι πλασάρονται και οι ειδήσεις, γιατί ο όχλος θα τις υπερκαταναλώσει, τα χαμηλά ένστικτα θ’ ανεβάσουν τα νούμερα και τις κυκλοφορίες, θα μπορούν να πάνε στους διαφημιστές και να πουλήσουν τηλεοπτικό χρόνο και πόντους στις σελίδες, για να πουληθούν όσα αγοράζει το πλήθος. Δεν αρκεί η είδηση, ποιος σκότωσε ποιον και ίσως γιατί. Πρέπει να μάθουμε όλες τις λεπτομέρειες και να εφευρεθούν κι άλλες. Αστυνομικοί, δικηγόροι, δικαστικοί υπάλληλοι, όποιος θεσμικά λαμβάνει γνώση, διαρρέει έγγραφα, ανατριχιαστικές πληροφορίες, υπαρκτές ή μη. Το απόρρητο της ανάκρισης, η υποχρέωση εχεμύθειας είναι σεσηπότα πτώματα που σέρνονται ως λάφυρα σε οθόνες κι εξώφυλλα και τα θεσμικά όργανα αναχαράζουν σαν γελάδια στο λιβάδι. Καμώνονται πως υπάρχουν, άλλα όρθια πτώματα κι αυτά. Τα γεγονότα ντύνονται με τίτλους που κόβουν την ανάσα, υποβλητική μουσική, ακόμη και φανταστικές αναπαραστάσεις. Οι ειδήσεις εδώ και χρόνια πλέον δεν μεταδίδονται. Σκηνοθετούνται. Ξεχειλώνονται. Κακοποιούνται.

Το συλλογικό κτήνος γουστάρει αίμα, σεξουαλικές διαστροφές, διαμελισμούς, κτηνωδία κι ύστερα αρχίζει ο χορός των κραυγών, γι’ αυτό που έχει εδώ και δεκαετίες αποβάλλει ο ευρωπαϊκός νομικός πολιτισμός: την θανατική ποινή. Γιατί την απέβαλε; Γιατί υπάρχει πάντα αυτό που λέγεται δικαστική πλάνη, το ανθρώπινο λάθος. Κι αν τον άλλο τον στήσεις στα έξι μέτρα ή ανοίξει η καταπακτή και κλωτσήσει με σπασμούς τον αέρα, την ώρα που θα σπάσει τον αυχένα το βάρος του σώματος κρεμασμένο στον βρόγχο, δεν έχει επιστροφή. Δεν μπορείς μετά να τους πεις, σόρρυ φίλε, να του κλείσεις τις ματωμένες κουμπότρυπες στο στήθος, να του ισιώσεις το λαιμό και να αποκαταστήσεις την οξυγόνωση του εγκεφάλου, να τον ξεσκονίσεις και να του δώσεις και μερικά φράγκα για την ψυχική οδύνη.

Ήταν λοιπόν περιττές οι λεπτομέρειες των πωλητών «ενημέρωσης» για το παιδάκι. Κτηνώδεις όσο και το έγκλημα. Κτηνώδεις κι οι κραυγές του όχλου, που ζητάει αίμα. Του ίδιου όχλου, που κάνει την πάπια όταν μέσα στην οικογένεια του, στο διπλανό σπίτι, στα όρια της όρασης και της ακοής του, βλέπει κι ακούει, ξέρει, κάποιον που συστηματικά κακοποιεί κάποιον άλλο και δεν μιλάει, δεν παρεμβαίνει δυναμικά, δεν απευθύνεται στους αρμοδίους. Είναι το ίδιο πλήθος που περνάει χωρίς να σταματήσει δίπλα από το τροχαίο ατύχημα και βλέπει εκστασιασμένο το σώμα κάποιου συνανθρώπου να σφαδάζει και δεν σταματάει να βοηθήσει, ούτε διευκολύνει. Κόβει την κυκλοφορία για να δει καλύτερα, εμποδίζοντας το φρακαρισμένο πίσω του ασθενοφόρο…

---------------

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Όσο πιο αμόρφωτη είναι η κοινωνία τόσα περισσότερα ειδεχθή εγκλήματα θα βλέπει...

Δευτέρα, Μαΐου 11, 2015
Βαθύτατα υποκριτική κοινωνία... τα ειδεχθή εγκλήματα μένουν στην ιστορία για να μας θυμίζουν ότι ο άνθρωπος έχει μια σκοτεινή πλευρά χωρίς όρια. Αυτοί που αλαλάζουν οργισμένοι, ζητώντας τη θανατική ποινή ή το βασανισμό όσων διέπραξαν ειδεχθή εγκλήματα, δεν είναι μόνο φύσει και θέσει υποκριτές, αλλά πρωτίστως το ίδιο ψυχικά σηπτικοί.

Ας θυμηθούμε ότι σαν χθες, το 1908, έγινε για πρώτη φορά πανομοιότυπο ειδεχθές έγκλημα με το πρόσφατο της μικρής Άννυ Μπορίσοβα. Το ίδιο έγκλημα λοιπόν, τέλεσε η Μαρία Παπαδάκη στο Πειραιά. Όντας γιαγιά, πήρε το νόθο νεογέννητο παιδί της κόρης της, το έπνιξε, το τεμάχισε και έβαλε τα κομμάτια του παιδιού στο τσουκάλι. Αφού τα έβρασε, εν συνεχεία τα διασκόρπισε στις συνοικίες του Πειραιά...

Το έχουμε πει πολλές φορές ότι:

1. η κοινωνία όσο πιο αμόρφωτη είναι, τόσα περισσότερα ειδεχθή εγκλήματα θα βλέπει,
2. ακριβώς επειδή λειτουργεί ως σαρκοβόρα αγέλη είναι εθισμένη στο αίμα,
3. επιβεβαιώνει την ύπαρξη της μέσα από το αίμα, επιδιώκει να χυθεί περισσότερο αίμα,
4. το αίμα που ρέει όχι μόνο την απενοχοποιεί από την ανεπάρκειά της να βγει από το σκοταδισμό αλλά και την εξαγνίζει,
4. κάθε εξαγνισμός της αγέλης λειτουργεί μυστικιστικά ως επιβεβαίωση της "ηθικής" της,
5. η "ηθική" της αγέλης περιορίζεται αμιγώς στους νόμους της ζούγλας και υπακούει στο "δίκαιο" του ισχυρού,
6. στο όνομα της "ηθικής" γίνεται αδίστακτη και είναι ικανή να προβεί σε νέα ειδεχθή εγκλήματα,
7. τέτοιου είδους αγέλες είναι βαθύτατα ρατσιστικές, ομοφοβικές, συντηρητικές, θρησκόληπτες και διεφθαρμένες,

Δεν μπορείς λοιπόν να έχεις επικοινωνία με ανθρωπόμορφα τέρατα, λόγω του ότι δεν εκπέμπεις στο ίδιο μήκος κύματος. Επιδιωκόμενο αυτής της αγέλης είναι οι σταυροφορίες. Θαρρείτε ότι διαφέρει πολύ ο ισλαμοφασίστας που λιθοβολεί μέχρι θανάτου για να διαφυλάξει την "τιμή" της αγέλης του, από τον χριστιανοφασίστα που ζητά να καεί ζωντανός ο πατροκτόνος, να σταυρωθεί, να βιαστεί αργά και βασανιστικά κοκ; Μόνο όταν νοσείς, μόνο όταν είσαι αποκομμένος από τον κοινωνικό ιστό, μόνο όταν είσαι σηπτικός μπορεί να βγάζεις από μέσα σου τέτοιο σκοταδισμό. Και φυσικά για να βρίσκεσαι σε τέτοια ψυχική αποσύνθεση θα πρέπει να είσαι αμόρφωτος. Μόνο ένας αμόρφωτος μπορεί να ενστερνίζεται τέτοιο σκοταδισμό. Και μόνο αυτός ο αμόρφωτος είναι εν δυνάμει ο επόμενος ψυχρός δολοφόνος που θα κορνιζάρουν τα δελτία των οκτώ.

Στο σημείο αυτό είναι περιττό να αναφερθούμε στο ότι η θανατική ποινή ποτέ δεν ήταν συνώνυμη της έννοιας του δικαίου, ποτέ δεν μείωσε ή λειτούργησε αποτρεπτικά για τα απλά εγκλήματα κατά της ζωής, πολλώ δε μάλλον για τα ειδεχθή. Η τοποθέτηση του νομικού George Tzamadanis ήταν πληρέστατη, περιεκτική και δεν χωρεί παρερμηνειών και μπορείτε να δείτε εδώ (https://goo.gl/CynWZj). Απλά ο αμόρφωτος πάντα θα είναι ανίκανος να αντιληφθεί ότι αποτελεί το παράδειγμα προς αποφυγή.


-------------------------
[Πηγή]

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014

Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν άλλα έξοδα - Του Άρη Χατζηστεφάνου

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 24, 2014
Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν άλλα έξοδα - Του Άρη Χατζηστεφάνου
Ας υποθέσουμε ότι υπήρχε μια χώρα με αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία στην οποία το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο έπρεπε να δωροδοκήσει μερικές δεκάδες βουλευτές για να παραμείνει στην εξουσία.

Ας υποθέσουμε επίσης ότι κάθε βουλευτής χρειάζεται από δυο έως τρία εκατομμύρια ευρώ για να αλλάξει την ψήφο του και λείπουν 12 βουλευτές για μια κρίσιμη ψηφοφορία. Απαιτούνται δηλαδή τουλάχιστον 36 εκατομμύρια ευρώ – πέραν αυτών που δόθηκαν για να φτάσουμε ως εκεί.

Δυστυχώς εάν υπήρχε διαρροή αυτής της πληροφορίας οι τιμές θα ανέβαιναν ενώ αρκετοί ακόμη βουλευτές που αρχικά στήριζαν την κυβέρνηση θα ζητούσαν και αυτοί αύξηση των αποδοχών τους, υπουργοποιήσεις κτλ.

Φυσικά σε μια τέτοια χώρα θα απαιτούνταν και ένας τεράστιος μηχανισμός προπαγάνδας για να συγκαλύπτει το μηχανισμό εξαγοράς βουλευτών. Οι μεγαλοδημοσιογράφοι των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης μαζί με τους αρχισυντάκτες και τους διευθυντές σταθμών θα ζητούσαν τρομακτικές αυξήσεις μισθών, ειδικά αν υπήρχε το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Αν υπολογίσεις πέντε μεγάλους σταθμούς και άλλες τόσες εφημερίδες, με τους μισθούς ανώτατων στελεχών να ξεπερνούν τα δέκα χιλιάδες ευρώ το μήνα, το κόστος αυξάνεται σημαντικά.

Τα χρήματα αυτών των δημοσιογράφων πληρώνονται φυσικά από μεγάλες τράπεζες είτε μέσω διαφημίσεων είτε με χαμηλότοκα δάνεια. Αν λόγου χάρη ένας σταθμός ζητούσε 95 εκατομμύρια ευρώ πριν από την ψηφοφορία εύκολα μπορούμε να υποθέσουμε τι «έξοδα» θα είχε σε προεκλογική περίοδο.
Οι τράπεζες με τη σειρά τους για να βρουν τα χρήματα με τα οποία θα πληρωθούν δημοσιογράφοι και βουλευτές θα απαιτούσαν νέα στήριξη από την κυβέρνηση, με κούρεμα των χρεών τους, ευνοϊκές ρυθμίσεις κ.ο.κ

Δεδομένου όμως ότι στις δημοκρατίες ο χρηματισμός είναι παράνομος, στην υποθετική εκείνη χώρα, κάποιος θα έπρεπε να εξασφαλίσει και την στήριξη της δικαστικής εξουσίας. Άλλα έξοδα.

Η αστική δημοκρατία βλέπετε είναι ένα πολύ ακριβό χόμπι. Γι’ αυτό άλλωστε εφαρμόζεται συνήθως σε περιόδους υψηλής κερδοφορίας του συστήματος (π.χ ύστερα από μεγάλες πολεμικές αναμετρήσεις, όταν απαιτείται ανοικοδόμηση ολόκληρων χωρών) ενώ εγκαταλείπεται ή περιορίζεται αισθητά σε περιόδους οικονομικής κρίσης.

Φυσικά και οι δικτατορίες έχουν τα δικά τους έξοδα. Πρέπει λόγου χάρη να διατηρείς σταθερά ή να αυξάνεις τα εισοδήματα των δυνάμεων καταστολής και του στρατού, να αγοράζεις συνεχώς νέο εξοπλισμό (π.χ drones που θα περιπολούν σε αστικά κέντρα, αύρες νερού, δακρυγόνα κ.ο.κ.)

Το πρόβλημα με την υποθετική χώρα της ιστορίας μας είναι ότι ενώ βρίσκεται σε οικονομική κρίση διατηρεί ένα πολιτικό σύστημα που δημιουργήθηκε σε συνθήκες σχετικής ευημερίας. Πληρώνει μάλιστα ταυτόχρονα το πολιτικό και το μιντιακό προσωπικό – όπως απαιτείται σε μια αστική δημοκρατία – αλλά και τις αρχές ασφάλειες, όπως συμβαίνει σε μια δικτατορία.

Σε μια τέτοια χώρα μπορείς να δώσεις μια και μόνο συμβουλή: Παιδιά, ένα καθαρό πραξικόπημα θα σας έβγαινε πολύ φτηνότερο.

Του Άρη Χατζηστεφάνου

---------------------
[Πηγή]

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

ΜΑ-ΦΙ-Α: κυβέρνηση,δικαστικοί και δημοσιογράφοι 'ξεπλένουν' το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο

Τρίτη, Δεκεμβρίου 23, 2014
Υπάρχει μια πολύ βασική προϋπόθεση για να βρεις την αλήθεια ή, τέλος πάντων, για να την πλησιάσεις κι αυτή δεν είναι άλλη από το να την αναζητάς. Οταν, αντιθέτως, ψάχνεις δικαιολογίες για να σταματήσεις το κυνήγι της εκτίθεσαι, πόσω μάλλον όταν η δουλειά σου είναι να διερευνάς σε βάθος. Στην Ελλάδα ακόμα κι αν καταγραφεί με κάμερα ο πρωθυπουργός τής χώρας να λαμβάνει μετρητά στο χέρι από μεγαλοεπιχειρηματίες η δικαιοσύνη και τα μέσα ενημέρωσης θα υποστηρίζουν πως η βιντεοσκόπηση έγινε παράνομα κι έτσι δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη. Κι αυτό μολονότι, για παράδειγμα, αυτός ο τρόπος χρησιμοποιήθηκε για να πιαστούν για δωροδοκία διοικητής νοσοκομείου κι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι και παρόλο που η νομολογία τού Αρειου Πάγου επιτρέπει να συνυπολογίζονται από τα δικαστήρια στοιχεία παρανόμως κτηθέντα όταν αυτό δεν έχει γίνει στο λουτρό σπιτιού και η υπόθεση ανάγεται στην προστασία τού δημόσιου συμφέροντος. Στην επίμαχη περίπτωση Χαϊκάλη έχουμε ομολογία Αποστολόπουλου πως επιχείρησε να τον δωροδοκήσει (ο ίδιος ισχυρίζεται πως το έκανε για να παγιδεύσει τον βουλευτή), αλλά ο "παναθηναϊκάκιας" εισαγγελέας Εφετών Ισ. Ντογιάκος, τον οποίο ο πρωθυπουργός καλούσε να γαμήσει τους χρυσαυγίτες (αλήθεια, έρευνα για τις υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του πρωθυπουργού τής χώρας θα διεξαχθεί;), δεν έκρινε σκόπιμο ούτε καν να αρθεί το απόρρητο των ηλεκτρονικών επικοινωνιών των εμπλεκόμενων στη δυσώδη ιστορία. Την αρχειοθέτησε στο πιτς φιτίλι σαν να είχε καταγγελθεί πως κάποιος διπλοπαρκάρισε στο Παγκράτι κι όχι πως έχει στηθεί ένα ολόκληρο μαφιόζικο κύκλωμα εξαγοράς ψήφων για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας...

Θλίβομαι που αναγκάζομαι να το γράψω αλλά αυτήν τη στιγμή η χώρα κυβερνάται από μια παρέα ακροδεξιών, νεοφιλελεύθερων μαφιόζων οι οποίοι είναι πλήρως εξαρτημένοι κι άρα υποταγμένοι στα κελεύσματα του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου. Οι άνθρωποι που κόπτονται, για παράδειγμα, τόσο πολύ για την ολοκλήρωση της συνταγματικής αναθεώρησης είναι οι ίδιοι που επικυρώνουν την πράξη νομοθετικού περιεχομένου (μια ακόμα) για τη δίμηνη επέκταση του μνημονίου σε άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας. Οι τύποι που έλεγαν στον πατέρα τού Νίκου Ρωμανού πως υπάρχει διάκριση εξουσιών και δεν μπορούν να παρέμβουν στη δικαιοσύνη είναι οι ίδιοι που έχουν καταντήσει ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς τα πουτανάκια τους. Τα καθάρματα που ομνύουν στην πολιτική σταθερότητα είναι τα ίδια που τρομοκρατούν τους πολίτες για χρεοκοπία, "Grexit" και λοιπά κουραφέξαλα. Τα λαμόγια που χρησιμοποιούν για προβοκάτσιες τους νεοναζί και τα όργανα της τάξης κατηγορούν την αξιωματική αντιπολίτευση για αναρχία. Οι απατεώνες που παριστάνουν τους σοβαρούς αριστερούς τής ευθύνης που "έχουν πάρει τη μισή Αθήνα" μυρίζουν σαν ξελιγωμένα ντόμπερμαν παλτό γυναικών βουλευτών για να αποδεικνύουν ότι πίσω από τη σοβαροφάνειά τους κρύβονται η συστημική εντολή που έχουν λάβει να αποτελέσουν μαξιλαράκι ασφαλείας για εκείνους που πίνουν το αίμα τού λαού κι ένας σεξισμός ο οποίος μαρτυρά κόμπλεξ κατωτερότητας. Οι "υπεύθυνοι" βουλευτές που σπεύδουν να ψηφίσουν Στ. Δήμα επειδή ο Αντ. Σαχλαμαράς τους έταξε υπουργεία εξευτελίζουν ακόμα κι αυτήν την κοινοβουλευτική ολιγαρχία. Και τα διαπλεκόμενα μίντια που σπέρνουν τον πανικό σε κάθε ευκαιρία αλλά σιωπούν στην αποκάλυψη "Γουότεργκεϊτ" ετοιμάζονται για μια προεκλογική περίοδο κατά την οποία δεν θα κρίνουν τα πεπραγμένα τής απερχόμενης κυβέρνησης (ακόμα κι αυτά δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα), αλλά σχεδόν αποκλειστικώς το τί θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Συγγνώμη, αλλά εσείς αν όλα αυτά τα αποκαλείτε δημοκρατία μάλλον διαβάζουμε διαφορετικά λεξικά...

Με τί κουράγιο κοιτούν τον εαυτό τους στον καθρέφτη δικαστικοί και δημοσιογράφοι που "ξεπλένουν" το ένα σκάνδαλο μετά από το άλλο; Τί σκατά λειτουργοί είναι αυτοί που δεν μπαίνουν καν στον κόπο να εξετάσουν σε βάθος υποθέσεις που αν αποδειχθεί η βασιμότητά τους τινάζουν ολόκληρο το σύστημα στον αέρα; Οι ίδιοι πολιτικοί και γραφιάδες που ασχολούνται στο δημόσιο λόγο τους αποκλειστικώς με το να κατηγορούν το πόπολο πως μαζί τα φάγαμε έχουν συγχωρέσει αμαρτίες των ίδιων και συναδέλφων τους αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ. Ειρωνεύονται την αξιωματική αντιπολίτευση γιατί δεν έχει κατορθώσει να δημιουργήσει ένα σαρωτικό ρεύμα νίκης κι εν μέρει έχουν δίκιο στις επικρίσεις τους για λαϊκισμό, συντεχνιασμό και ήξεις αφήξεις στη στρατηγική της. Ούτε για τον γράφοντα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ το αριστερό κόμμα των ονείρων του. Με βάση, όμως, την προσωπική μου εμπειρία κι αυτή παλαιότερων εμού η αρνητική προπαγάνδα σε βάρος του δεν έχει προηγούμενο όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Ούτε το ΠΑΣΟΚ του 1981 δεν είχε δεχθεί τόση λάσπη από εκείνους που τρέμουν πως θα χάσουν τα κλεμμένα κεκτημένα τους...

Πάρτε το χαμπάρι λοιπόν πως μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καταστροφική για τον τόπο μόνο αν δεν συγκρουστεί με τη σαπίλα. Οι νοικοκυραίοι δεν χρειάζεται να ανησυχούν πως θα μας πετάξουν από το ευρώ κα την Ευρωπαϊκή Ενωση, αν και δεν είμαι καθόλου σίγουρός ότι αυτό δεν θα είναι για το καλό μας. Αν η Ανγκ. Μέρκελ, η οποία δεν φημίζεται για τα ρίσκα που αναλαμβάνει, πάρει μια τέτοια απόφαση έχει υπογράψει τη δική της πολιτική ληξιαρχική πράξη θανάτου κι αυτή της χώρας της αφού το ντόμινο που θα ακολουθήσει θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του. Με βάση, επομένως, τα περιθώρια που παρέχει το σημερινό Σύνταγμα δεν υπάρχει δημοκρατικότερη διέξοδος από τις εκλογές εδώ και τώρα, οι οποίες θα έρθουν ως λαϊκή λύτρωση από εκείνους που εκμεταλλεύονται τη θεσμική τους εξουσία για να λειτουργούν με την "ηθική" νονών τής νύχτας... 


Του vromostomos
----------------
[Πηγή

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

Ελληνική δικαιοσύνη: Ό,τι χολεριασμένο και άρρωστο…

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 09, 2014
«Η αστυνομία», είπε κάποτε ο Μάνος Χατζιδάκις έφτασε «να εκπροσωπεί ό,τι χολεριασμένο και άρρωστο κρύβει μέσα του ο άνθρωπος – για να προστατέψει μ’ έναν ακάθαρτο μανδύα τις έννοιες έθνος, πατρίδα, σπίτι, εκκλησία, κράτος και οικογένεια. Έννοιες ιερές, που έγιναν πανάθλιες απ’ όσους ανέλαβαν με αυθαιρεσία ανάξια να τις φρουρήσουν».

Ήρθε η στιγμή, νομίζω, στη θέση των αστυνομικών να προσθέσουμε και τους Έλληνες δικαστές.

Ελάχιστες επαγγελματικές ομάδες στην Ελλάδα έχουν επιδείξει τα τελευταία χρόνια μεγαλύτερη αναλγησία στον ανθρώπινο πόνο, τόση αδιαφορία για το πνεύμα (αν όχι και για το γράμμα) των νόμων και λιγότερο σεβασμό σε έννοιες όπως ελευθερία και δημοκρατία.

Η απόφαση εναντίον των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών, που λαμβάνεται με μόνο γνώμονα το συμφέρον υπεργολαβικών εταιρειών που θα ζημιώσουν το ελληνικό δημόσιο χρησιμοποιώντας εργαζόμενους-σκλάβους, είναι μόνο η κορυφή στο παγόβουνο.

Αυτό το βαθιά αντιδραστικό και ελεγχόμενο από την εκάστοτε κυβέρνηση σώμα ευθύνεται μεταξύ άλλων για την άνοδο του ναζισμού στην Ελλάδα και την καταπάτηση στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών.

Πόσοι θυμούνται ότι τα τελευταία χρόνια (πριν η ΝΔ επιχειρήσει να βάλει ένα φρένο στην εκλογική άνοδο του «αδελφού κόμματος» της Χρυσής Αυγής) δεν είχε ασκηθεί ούτε μια δίωξη για ρατσιστικά εγκλήματα ενώ διαδηλωτές, απεργοί και ύποπτοι τρομοκρατικών επιθέσεων περνούσαν μήνες ή χρόνια στη φυλακή κατά παράβαση κάθε σχετικής νομοθεσίας.

Πόσοι θυμούνται την παλιότερη δικαστική υπόθεση της Βέροιας, όπου δικαστήριο αθώωσε επτά από τα οκτώ μέλη της Χρυσής Αυγής για την επίθεση σε καφενείο ενώ καταδίκασε το θύμα της επίθεσης.
Η Ελλάδα θυμίζει τα τελευταία χρόνια της δημοκρατίας της Βαϊμάρης, όπου οι δικαστικές αποφάσεις λαμβάνονται με αμιγώς φρονηματικά κριτήρια και οδηγούσαν σχεδόν πάντα σε αθώωση των ταγμάτων εφόδου του Χίτλερ και εξοντωτική τιμωρία των δυνάμεων της Αριστεράς που προσπαθούσαν να αναχαιτίσουν την άνοδο του φασισμού.

Ο ελληνικός νεοναζισμός είναι τέκνο και της ελληνικής δικαιοσύνης.

Δεν συζητάμε φυσικά για τα εργασιακά θέματα. Έχετε δοκιμάσει να οδηγήσετε εφοπλιστή σε δικαστήριο στον Πειραιά, για να αποδείξετε λόγου χάρη ότι δεν είναι σωστό να απολύει συνδικαλιστικούς εκπροσώπους ή ότι οφείλει να αποδίδει τις νόμιμες αποζημιώσεις στους απολυμένους υπαλλήλους του; Μην το δοκιμάσετε.

Οι μόνες δικαστικές αποφάσεις (ή μη αποφάσεις) που φτάνουν στα αυτιά μας σχετικά με εφοπλιστές είναι οι αθωώσεις, οι παραγραφές ή οι γελοίες ποινές που επιβάλλονται σε λαθρέμπορους πετρελαίου και άλλους στενούς συνεργάτες του εκάστοτε πρωθυπουργικού περιβάλλοντος.

Η ελληνική δικαιοσύνη καταστρατηγεί ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 80 και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας καθώς το 95% των δικαστικών αποφάσεων κρίνει τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές (ημερίδα του ΔΣΑ 4.12.2003).

Όπως εξηγούσε και ο Δημήτρης Α. Τραυλός-Τζανετάτος, ομότιμος καθηγητής εργατικού δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, οι δικαστές είχαν πάρει τόση φόρα ώστε «υπήρξε δικαστική απόφαση που χαρακτήριζε την πρωτομαγιάτικη απεργία ως «παράνομη και καταχρηστική»(!)

Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και ο αρεοπαγίτης Γ. Ρήγος έκανε λόγο για «φαρσοκωμωδία που εκθέτει ανεπανόρθωτα τη δικαιοσύνη» (Δίκη 2006, σ. 169) ο δε πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δ. Λινός χαρακτήρισε την απεργία ως το «πιο κακοποιημένο (προφανώς από τα δικαστήρια) δικαίωμα».

Στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης μας μαθαίνουν ότι δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε αποφάσεις δικαστηρίων. Πρόκειται φυσικά για έναν αστικό μύθο τον οποίο αφήνουν να διαιωνίζεται εδώ και χρόνια για προφανείς λόγους. Οι κρίνοντες θα πρέπει κάποτε να κριθούν και να λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό για τις εγκληματικές αποφάσεις που έλαβαν σε βάρος του.

Ο αστυνομικός που χτύπησε καθαρίστρια στο κεφάλι με σιδερογροθιά δεν είναι ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από τον δικαστή του Αρείου Πάγου που απέρριψε τα αιτήματα των καθαριστριών. Είναι και οι δυο υπηρέτες του ίδιου συστήματος.

Θα αναρωτηθεί βέβαια κάποιος, είναι όλοι οι ανώτεροι «λειτουργοί» της Ελληνικής δικαιοσύνης τόσο επικίνδυνοι για την ελληνική κοινωνία; Προφανώς όχι. Ένα επαγγελματικό σώμα όμως, στο οποίο δεν υπάρχουν ενστάσεις από τη βάση για το πως λειτουργεί η κεφαλή, δεν δικαιούται δια να ομιλεί.
Και άλλωστε με τις εξαιρέσεις θα ασχολούμαστε τώρα;

Άρης Χατζηστεφάνου

-------------------------------
Πηγή:info-war.gr

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Οι δικαστές δεν καταδικάζουν τη βία απ” όπου κι αν προέρχεται

Παρασκευή, Αυγούστου 01, 2014
Οι δικαστές δεν καταδικάζουν τη βία απ” όπου κι αν προέρχεται
Αθώοι κρίθηκαν από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Πάτρας οι δυο από τους κατηγορούμενους για τους τραυματισμούς με όπλα περισσότερων από 30 ξένων εργατών που ζητούσαν να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα πολλών μηνών στα φραουλοχώραφα της Νέας Μανωλάδας, ενώ οι άλλοι δυο αφέθηκαν ελεύθεροι μέχρι την έφεση.

Οπωσδήποτε, είναι απόλυτα δίκαιη η απόφαση του δικαστηρίου, αφού το να πυροβολείς ξένους εργάτες και να τραυματίζεις τριάντα από αυτούς είναι πλημμέλημα της πλάκας μπροστά στο έγκλημα που διέπραξε η Χάρις Αλεξίου που τραγούδησε για τις καθαρίστριες.

Θα μπορούσε κάποιος να πει πως – σε αντίθεση με την κυβέρνηση, τα παπαγαλάκια της και την σκυφτή διανόηση- οι Έλληνες δικαστές δεν καταδικάζουν την βία απ” όπου κι αν προέρχεται ή να υποθέσει πως η βία των Ελλήνων αφεντικών είναι απόλυτα δικαιολογημένη και νόμιμη όταν στρέφεται κατά ξένων εργατών που έχουν το θράσος να θέλουν να πληρωθούν επειδή δούλεψαν μερικούς μήνες.

Λογικά, τώρα πρέπει η κυβέρνηση να ζητήσει από τους δικαστές να καταδικάσουν δημόσια την βία. Όπως κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όλοι αυτοί που έχουν γίνει έξαλλοι με την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Πάτρας κάνουν ένα μεγάλο λάθος.

Οι δικαστές άφησαν ελεύθερους και τους τέσσερις κατηγορούμενους για την υπόθεση των τραυματισμών με όπλα των ξένων μεταναστών, επειδή ήθελαν να στείλουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους Έλληνες πως ήρθε η ώρα να πάρουν τα όπλα.

Με την απόφασή τους να αφήσουν ελεύθερους και τους τέσσερις δράστες, οι δικαστές καλούν τον λαό σε ένοπλη πάλη, για να ανατραπεί η κυβέρνηση.

Και όποιος πάρει τα όπλα και πυροβολεί κυβερνητικά στελέχη, θα αθωώνεται στα δικαστήρια.

(Για περισσότερο από τέσσερα χρόνια, γράφω διαρκώς πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας δεν είναι η χρεοκοπία αλλά η απουσία Δικαιοσύνης. Μετά την χτεσινή δικαστική απόφαση στην Πάτρα, αντιλαμβάνομαι πια πως η χώρα έχει σαπίσει εντελώς. Και οι πολίτες κοιτάνε αδιάφοροι. Είναι η βία της αδιαφορίας.)


-------------------------------
Πηγή:pitsirikos

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Μανωλάδα:«Ο ξένος εργάτης μπορεί να πεθάνει σαν το σκυλί στ' αμπέλι με δικαστική απόφαση»

Τετάρτη, Ιουλίου 30, 2014
Μανωλάδα:«Ο ξένος εργάτης μπορεί να πεθάνει σαν το σκυλί στ' αμπέλι με δικαστική απόφαση»
Σήμερα το μεσημέρι έμαθα την επαίσχυντη απόφαση του Δικαστηρίου για την ομόφωνη -παρακαλώ- αθώωση των βασικών υπεύθυνων δουλέμπορων της Μανωλάδας. Σχεδόν αναμενόμενο το αποτέλεσμα για μένα.

Εκείνο όμως που δεν ήταν αναμενόμενο, ήταν η ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση, 7-0 αθώοι!.

Εδώ όμως αξίζει να μνημονεύσουμε την εισαγγελέα της έδρας,Διονυσία Παπαδοπούλου,που ζήτησε να κριθούν ένοχοι και οι 4 κατηγορούμενοι, την οποία όμως όλοι έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Με αφορμή λοιπόν τα παραπάνω ανάρτησα το παρακάτω τουίτ:

Αργότερα βέβαια έμαθα πως το σώμα που τους εκδίκασε δεν αποτελούνταν μόνο από δικαστές, ήταν
ένα Μικτό Ορκωτό δικαστήριο που έχει 3 τακτικούς δικαστές και 4 ενόρκους (δλδ. λαϊκούς δικαστές). Αυτό με εξόργισε περισσότερο.

Μετά σκέφτηκα το ποσοστό της ΧΑ στο εκλογικό σώμα και ...ησύχασα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αν το ψάξεις, βρίσκεις εξήγηση για όλα.

Όταν  έχεις μια ΧΑ με 9/10 των βουλευτών τους στις φυλακές για εγκληματικές πράξεις και συνεχίσεις να τους ψηφίζεις με ποσοστό γύρω στα 10%, τότε τι περιμένεις;

Κοινωνία σε αποσύνθεση, φόβος και καταχνιά παντού, με τους μετανάστες θ' ασχολούμαστε τώρα.

Αργότερα ήρθε και μια δεύτερη μαχαιριά για τους μετανάστες, με την είδηση ότι η υπόθεση για το Φαρμακονήσι μπήκε στο αρχείο!. 2 σε 1 (ημέρα) όπως λέμε.

Και μάλιστα όλα έγιναν σήμερα, που είναι -τρομάρα μας- η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Τράφικινγκ!.

Ιδού και μερικά σχόλια για τα παραπάνω:









-------------------

Πηγή:koutipandoras.gr





Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Στη χώρα των αθώων

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 17, 2013
Στη χώρα των αθώων
Την παρέμβαση του εισαγγελέα προκάλεσε η προτροπή του προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνου Καμμένου προς κατοίκους της βορειονατολικής Χαλκιδικής να μην αφήνουν τον Πάχτα να κυκλοφορήσει και να τον λιντσάρουν. Η παρέμβαση του εισαγγελέα είναι μάταιη. Και θα έπρεπε να το ξέρει.

Έχω γράψει άπειρες φορές τα τρία τελευταία χρόνια πως το κύριο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η χρεοκοπία αλλά η απουσία της Δικαιοσύνης.

Υπάρχει η εντύπωση σε κάποιους πως, αν κάνουν συνέχεια αναλύσεις και δηλώσεις για οικονομικά μεγέθη, για ανάπτυξη ή για τον «κίνδυνο της Χρυσής Αυγής», θα ξεχαστεί η χρεοκοπία της χώρας και το ποιοι είναι υπεύθυνοι για την χρεοκοπία.

Η απουσία της Δικαιοσύνης -ή η επιλεκτική Δικαιοσύνη που είναι και πάλι απουσία της Δικαιοσύνης- δημιούργησε στην κοινωνία πλήρη αίσθηση ατιμωρησίας.

Ο συνδυασμός της απουσίας της Δικαιοσύνης με μια κυβέρνηση που κυβερνά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τη συστηματική καταστρατήγηση του Συντάγματος οδηγούν την χώρα στα βράχια και στην εκτροπή.

Από το «όλοι μαζί τα φάγαμε» του Θόδωρου Πάγκαλου -που σημαίνει πως, αφού τα φάγαμε όλοι μαζί, δεν είναι κανείς υπεύθυνος για την χρεοκοπία της χώρας και όλοι είναι αθώοι- φάνηκε η αδυναμία της ελληνικής Δικαιοσύνης.

Κανένας εισαγγελέας δεν κάλεσε τον κ. Πάγκαλο ο οποίος παραδέχτηκε δημόσια πως τα έφαγε. Αυτό έκανε με τη δήλωσή του ο Πάγκαλος. Μόνο αυτό. Αλλά δεν το πρόσεξε κανείς.

Κανένας εισαγγελέας δεν παρενέβη για την «επένδυση» στις Σκουριές. Οι δικαστές αγαπούν τον αθώο Μπομπολα.

Ο Πάνος Καμμένος το έπιασε αμέσως και είπε πως δεν χρειάζεται παρέμβαση του εισαγγελέα και πως θα παραδοθεί μόνος του, όταν ο εισαγγελέας παρέμβει «για το δηλητήριο που πότιζαν τα παιδιά στις Σκουριές και σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, μόλις παρέμβει ο εισαγγελέας για το δηλητήριο στα φρούτα, στα λαχανικά και σε όλη τη διατροφική αλυσίδα, για το έγκλημα που έχει συντελεστεί σε όλη την περιοχή».

Η διαρκής ατιμωρησία φέρνει περισσότερη ατιμωρησία και μετατρέπει την κοινωνία σε ζούγκλα.
Έχω επισημάνει πολλές φορές πως, από την στιγμή που δεν αναζητήθηκαν οι υπεύθυνοι για την χρεοκοπία της χώρας, ουσιαστικά δεν μπορεί να τιμωρηθεί κανείς και για τίποτα.

Αφού οι υπεύθυνοι για την χρεοκοπία και τα δεινά που επέφερε στη χώρα και στους πολίτες κυκλοφορούν ελεύθεροι, ό,τι και να κάνει κάποιος από εμάς είναι πταίσμα.

Η επιλεκτική απονομή Δικαιοσύνης το μόνο που καταφέρνει είναι να επιτείνει το αίσθημα της αδικίας και να δίνει σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού της χώρας την εντύπωση πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν και να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους.

Οι έλληνες δικαστές αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Για μια ακόμα φορά.
Θα πρέπει οι έλληνες δικαστές να αντιληφθούν τις ευθύνες τους.

Ακόμα και το έκτρωμα της Χρυσής Αυγής «φούσκωσε» εξαιτίας της δικής τους ανυπαρξίας.
Αν και υποψιάζομαι πως και
πολλοίδικαστές -εκτός από την οικονομική ελίτ- θεωρούν την Χρυσή Αυγή ασπίδα για την ασφάλειά τους.

Η δικογραφία για την δήλωση του Πάνου Καμμένου θα μπει στο αρχείο.

Ο λόγος είναι απλός: Τόσες και τόσες δηλώσεις και ενέργειες κυβερνητικών στελεχών τα τελευταία χρόνια δεν συγκίνησαν κανέναν εισαγγελέα.

Οπότε, αθώος και ο Πάνος Καμμένος.

Σε άλλη περίπτωση, η Δικαιοσύνη θα θεωρηθεί όργανο της κυβέρνησης.

Όλοι αθώοι, λοιπόν. Και οι δικαστές, και ο Πάνος Καμμένος, και ο Πάχτας, και οι πολίτες που ψήφισαν τον Πάχτα, κι εγώ, κι εσείς, και ο Χατζηπετρής.

Την κατάληξη της ανομίας και της ατιμωρησίας δεν είναι δύσκολο να την φανταστεί κάποιος.

Χωρίς Δικαιοσύνη -έστω αυτή την αστική δικαιοσύνη- η χώρα είναι καταδικασμένη.

Αλλά δεν βλέπω και πολλούς να ζητούν Δικαιοσύνη.

Είναι αυτή η βεβαιότητα πως είμαστε όλοι αθώοι.

Το να είσαι Έλληνας θεωρείται από τους Έλληνες πιστοποιητικό αθωότητας.

Αλλά υπάρχει ένα πτώμα στη μέση του δωματίου. Και μας κοιτάει.

Χώρια που έχει αρχίσει να μυρίζει.

 Του πιτσιρίκου

-----------------------------------

Copyright © 2014-15 Απόψεις επώνυμα™ is a registered trademark.

Designed by Templateism. Hosted on Blogger Platform.