Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΜΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΜΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Εκφοβισμός και δαιμονοποίηση οι τεχνικές των μίντια - Του Γιώργου Πλειού

Τετάρτη, Νοεμβρίου 27, 2013
Εκφοβισμός και δαιμονοποίηση οι τεχνικές των μίντια - Του Γιώργου Πλειού
Συνέντευξη στη Μαρία Καλυβιώτου

*Ποια η σημασία της προπαγάνδας στη διαχείριση μιας κρίσης;
Στην εποχή που διανύουμε, η επικοινωνία έχει αποφασιστική σημασία στη διαχείριση των κρίσεων. Ο λόγος είναι πολύ απλός: Οι περισσότεροι πολίτες σήμερα είναι πολιτικά απαθείς και, ως εκ τούτου, η πηγή σχηματισμού κοινής γνώμης είναι τα ΜΜΕ. Από την άλλη πλευρά, οποιαδήποτε πολιτική ενέργεια σήμερα, προκειμένου να αποφασισθεί κατ' αρχάς και πολύ περισσότερο για να τεθεί σε εφαρμογή, θα πρέπει έστω και τυπικά να είναι νομιμοποιημένη. Για αυτούς τους λόγους, έχει γίνει στρατηγικής σημασίας για τη διαχείριση των κρίσεων, από την πλευρά των ελίτ, η διαχείριση των ΜΜΕ. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση των κρίσεων στις εξωτερικές σχέσεις, πολιτικών ή πολεμικών, αλλά και στη διαχείριση των οικονομικών κρίσεων. Σε ό,τι αφορά τις εξωτερικές κρίσεις, να θυμίσω μόνο τι μεγάλη σημασία είχε στην περίπτωση των Ιμίων η διαχείριση των ΜΜΕ από την πλευρά της κυβέρνησης και συγκεκριμένα να επισημάνω ότι ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, δεν βρισκόταν στο κέντρο επιχειρήσεων, όπως λογικά θα έπρεπε να είναι, αλλά στο στούντιο του Mega. Αυτό και μόνο, έστω και σημειολογικά, δείχνει τη σημασία που απέδιδε η κυβέρνηση στα ΜΜΕ για να μπορέσει να διαχειριστεί την κρίση εκεί, επηρεάζοντας την κοινή γνώμη για την επιλογή της.

* Τι γίνεται στην περίπτωση της οικονομικής κρίσης;
Η επικοινωνία σήμερα είναι αποφασιστικής σημασίας, ώστε να μπορέσουν να επικρατήσουν και να εφαρμοστούν οι πολιτικές για την αντιμετώπιση της κρίσης και πιο συγκεκριμένα οι μνημονιακές πολιτικές. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή, τα περισσότερα ιδιωτικά μέσα συντηρούνται εν ζωή τεχνηέντως, μέσω των δανείων που τους παραχωρούν οι τράπεζες. Οι τράπεζες, όμως, παραχωρούν χρήματα που δεν τους ανήκουν, είναι χρήματα που έρχονται από τον Μηχανισμό Στήριξης, και με την έννοια αυτή υπεισέρχονται στο δημόσιο χρέος το οποίο πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες με τη μορφή φόρων και χαρατσιών. Το γεγονός, λοιπόν, ότι οι τράπεζες, παρ' ότι παρέχουν δάνεια, τα οποία δεν δικαιολογούνται με κανέναν τρόπο, στα ΜΜΕ και δη τα ιδιωτικά, δείχνει τη μεγάλη σημασία που έχει για τις τράπεζες, άρα και για τη μνημονιακή πολιτική, η διαχείριση των ΜΜΕ, η χειραγώγησή τους. Για να το πω με άλλα λόγια, στην πραγματικότητα, αυτά τα ΜΜΕ δεν είναι γραφεία Τύπου τόσο της κυβέρνησης, όσο γραφεία Τύπου των ίδιων των τραπεζών και στην πραγματικότητα, γραφεία Τύπου της τρόικας.
Θα έλεγε κανείς ότι αυτό μπορεί να χαρακτηρίζει μόνο την Ελλάδα. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Συμβαίνει λόγου χάρη και στην Ισπανία. Τα περισσότερα από τα μεγάλα ΜΜΕ στην Ισπανία επίσης ανήκουν σε τράπεζες, εκ των οποίων δεσπόζουσα θέση κατέχει η περίφημη Caixabank. Φαίνεται, λοιπόν, ότι στις χώρες που βρίσκονται σε κρίση, στην πραγματικότητα τα ΜΜΕ έχουν περιέλθει στον έμμεσο ή άμεσο έλεγχο των τραπεζών, ακριβώς για να λειτουργήσουν ως δούρειοι ίπποι στην προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης, με στόχο να πείθουν καθημερινά τους πολίτες για την αναγκαιότητα συνέχισης της πολιτικής των Μνημονίων.
Δηλαδή, η διαπλοκή έχει ενταθεί και έχει αλλάξει μορφή. Ενώ πριν η διαπλοκή σήμαινε εξάρτηση των εκδοτών και των τηλεοπτικών μέσων από την πολιτική εξουσία μέσω των δημοσίων έργων, τώρα απλώς αυτό έχει μεταφερθεί στις τράπεζες. Στην πραγματικότητα, τα ΜΜΕ, ενώ ασκούσαν πάντα προπαγάνδα, τώρα έχουν αναβαθμίσει την προπαγανδιστική τους συμπεριφορά και έχουν περάσει στη χρήση μεθόδων ψυχολογικών επιχειρήσεων. Θυμίζω δε ότι οι ψυχολογικές επιχειρήσεις είναι επικοινωνιακές πρακτικές επηρεασμού της κοινής γνώμης, οι οποίες χρησιμοποιούνται στους πολέμους για να καταβληθεί το ηθικό του αντιπάλου.

* Θα λέγατε ότι τέτοιες ψυχολογικές επιχειρήσεις εφαρμόστηκαν και στις προηγούμενες εκλογές;
Από την ανάλυση που κάναμε σε έρευνα της προεκλογικής περιόδου του 2012, προέκυψε ότι τα μεγάλα ιδιωτικά ΜΜΕ κατά βάση χρησιμοποίησαν σε πλήρη ανάπτυξη τεχνικές ψυχολογικών επιχειρήσεων. Θυμίζω ότι αν και οι τεχνικές είναι πολλές, δύο είναι οι κυρίαρχες: Από τη μία ο εκφοβισμός και από την άλλη η δαιμονοποίηση. Όταν λέμε εκφοβισμός, εννοούμε ότι αυτός που ασκεί ψυχολογικές επιχειρήσεις εκφοβίζει τον ακροατή του, για το τι θα πάθει ο ίδιος και η οικογένειά του. Αυτό το οποίο μετέδιδαν κατά κύριο λόγο τα ΜΜΕ ήταν ότι αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πεινάσουμε, διότι δεν θα υπάρχουν τρόφιμα, φάρμακα, θα πτωχεύσουμε, θα κλείσουν οι τράπεζες, θα χάσουμε τα χρήματά μας κ.ά. Μια απειλή που απευθύνεται στον καθένα προσωπικά. Η δεύτερη τεχνική, η δαιμονοποίηση, είναι το να αποδώσεις στον αντίπαλο, και δη στον αρχηγό, την ευθύνη γι' αυτό που θα πάθεις. Εδώ οι αρνητικές συνέπειες σε περίπτωση εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ αποδόθηκαν στον Αλ. Τσίπρα, καθώς και μια σειρά αρνητικοί χαρακτηρισμοί που τον δαιμονοποιούσαν: αμόρφωτος, δεν ξέρει να μιλάει Αγγλικά, είναι ανεπάγγελτος κ.λπ. Θεωρώ ότι η πλέον πιθανή στάση των ΜΜΕ από δω και πέρα θα είναι αυτή: κάθε φορά που θα βρισκόμαστε μπροστά σε κρίσιμες αποφάσεις, θα στοχεύουν σε διαφορετικούς φόβους και διαφορετικά στοιχεία δαιμονοποίησης.
Η άσκηση των πρακτικών αυτών μπορεί να γίνει από τον καθένα, Ωστόσο, επειδή ήταν αρκετά καλά σχεδιασμένες και υλοποιημένες, υποψιάζομαι ότι πίσω από το σχεδιασμό αυτό πρέπει να βρισκόταν κάποια εταιρεία που να διαθέτει την εμπειρία από ανάλογες περιπτώσεις. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αυτές οι τεχνικές χρησιμοποιήθηκαν ακριβώς με ομοιότυπο τρόπο, σε ένα ευρύ φάσμα παικτών, τόσο παραδοσιακών, όσο και νέων ΜΜΕ, αλλά και πολιτικών στελεχών. Αυτές είναι εταιρείες που βρίσκονται είτε στο εξωτερικό, είτε στο εσωτερικό, δραστηριοποιούνται στον χώρο της επικοινωνίας και των δημοσίων σχέσεων και, μεταξύ άλλων, οργανώνουν παρόμοιες εκστρατείες επηρεασμού της κοινής γνώμης. Οι εταιρείες αυτές έχουν διεθνή παρουσία ακόμη και στη χώρα μας.


* Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην περίπτωση των Μνημονίων;
Στο Μνημόνιο υπάρχουν προβλεπόμενα έξοδα επικοινωνίας, δηλαδή προπαγάνδισής του. Η προπαγάνδιση του Μνημονίου μπορεί να γίνει είτε αυτοτελώς από μια εταιρεία, μέσω πρακτικών στρατηγικών επικοινωνίας, είτε μπορεί να γίνει και με την εκπαίδευση πολιτικών στελεχών, όπως υποψιάζομαι ότι έχει γίνει, κυρίως κομμάτων που ήταν υπέρ του Μνημονίου, του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. για τον τρόπο με τον οποίο θα υποστηρίζουν το Μνημόνιο στις δημόσιες εμφανίσεις τους.

* Ό,τι περιγράφουμε φαντάζει ασυναγώνιστο. Είναι;
Τίποτε δεν είναι ασυναγώνιστο. Κατ' αρχάς, ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που λέμε επικοινωνία μπορεί να είναι αποφασιστικής σημασίας, αλλά είναι η μία διάσταση του πράγματος. Εδώ πρέπει να θυμόμαστε δύο πράγματα: Ότι, πρώτον, αυτή η τελική πράξη επικοινωνίας, η οποία έχει σκοπό να πείσει, γίνεται σε ένα περιβάλλον όπου έχουν προηγηθεί πολλές άλλες πράξεις επικοινωνίας, από πολλούς άλλους. Το δεύτερο είναι ότι και μετά τη φάση αυτή της στρατηγικής προπαγάνδισης του Μνημονίου, περνάμε στη μετα-φάση: όλα όσα ειπώνονται στις ειδήσεις, φιλτράρονται από ιστοσελίδες, news portals, social media. Από πρόσφατη έρευνα που έκανα, φαίνεται ότι οι χρήστες των social media, και ειδικά του facebook, ενώ ασχολούνται με τα ίδια θέματα επικαιρότητας που ασχολούνται και τα παραδοσιακά μέσα, στα social media αλλάζουν τελείως το νόημά τους. Δηλαδή, υπάρχει μια πολιτική αντιπαράθεση και ιδεολογικός αγώνας ανάμεσα στα παλιά μέσα και στα νέα, με την έννοια ότι τα παλιά μέσα τα χρησιμοποιεί η ελίτ, ενώ η κοινωνία, αν μπορώ να το πω έτσι, χρησιμοποιεί κυρίως τα social media, για να ανατρέψουν το νόημα που δίνει στα γεγονότα η ελίτ. Αλλά πάνω από όλα, όλο αυτό το παιχνίδι επικοινωνίας, όσο σημαντικό κι αν είναι, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ανατρέψει το γεγονός ότι κάποιος έχει χάσει τη δουλειά του, ότι δεν έχει να πληρώσει τα στοιχειώδη για τα έξοδα του παιδιού του στο σχολείο και ενδεχομένως δεν έχει να φάει.

--------------------------
Πηγή:avgi

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Τσομπανάκος ήμουνα, την ατζέντα άλλαζα Του Χριστόφορου Κάσδαγλη

Παρασκευή, Ιουνίου 14, 2013
ΕΡΤ κλειδωμένη
Ο τελικός του Ευρωμπάσκετ το 1987. Η Λιλιπούπολη. Τα τραγούδια της παρέας στη σκοπιά. Η εκπομπή του Διονύση Σαββόπουλου «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι». Ο Φρέντι Γερμανός, Αλάτι και πιπέρι. Ο Φίλιππος Συρίγος σ’ εκείνα τα μαυρόασπρα σαββατιάτικα μπασκετικά απογεύματα. Ο Γιάννης Πετρίδης. Ο θείος Νώντας. Ο ξάδερφός μου ο Γιώργος Παπαστεφάνου.

Στεκόμουν απέναντι στην κατάμαυρη οθόνη της τηλεόρασης και σκεφτόμουν τι σημαίνει για μένα η δημόσια τηλεόραση. Ακόμα πιο εκκωφαντική ήταν η μαυρίλα της σιωπής στην άδεια συχνότητα της ΕΡΑ-ΣΠΟΡ.

Προφανώς όλοι έχουμε τις δικές μας εικόνες και τα δικά μας ακούσματα από τη μακρά πορεία της ΕΡΤ. Άλλος θα σου αναφέρει το θέατρο της Δευτέρας, άλλος την κινηματογραφική Λέσχη, άλλος το τρίτο πρόγραμμα, άλλος τον Κόσμος FM, ο κατάλογος είναι ατέλειωτος – και ατελείωτος.

Το περίεργο είναι ότι εκείνοι που εισηγήθηκαν και εφάρμοσαν την αποτρόπαιη απόφαση για την ΕΡΤ μοιάζει να μην έχουν ανάλογες αναμνήσεις. Σκέφτεσαι ότι ίσως να μην ήταν ποτέ παιδιά, να μην άκουσαν ποτέ τους ραδιόφωνο. Ίσως να γεννήθηκαν φορώντας γραβάτα και κρατώντας ένα μαστίγιο στο χέρι – για καρότο ούτε λόγος… Αυτό εξηγεί μάλλον το πώς έχασαν την ιστορικότητα της στιγμής, το πώς παρασύρθηκαν από λανθασμένες ερμηνείες δημοσκοπικών ευρημάτων, το πώς πίστεψαν ότι είχαν βρει το μαγικό τρυκ για ν’ αλλάξουν την πολιτική ατζέντα και υπέπεσαν στο μοιραίο πολιτικό λάθος.

Απέναντι ο Ερντογάν λέει ότι προσπαθεί να καταλάβει τους διαδηλωτές. Εκείνοι δεν έχουν καν τέτοιες ευαισθησίες. Και ο μεν και οι δε, θα πληρώσουν τώρα το τίμημα.

Αλλά δεν έχω σκοπό να εξωραΐσω τίποτα. Προφανώς υπήρξαν και πάρα πολλά σκουπίδια, το νεοελληνικό κιτς αλλά και η αισθητική της Eurovision, κρατικοδίαιτη δημοσιογραφία, κι ακόμα θύλακες διαφθοράς, κομματοκρατία και ρουσφετολογικό βασίλειο.

Προφανώς έχει κάποιο δίκιο ο κ. Κεδίκογλου όταν μιλάει για άντρο διαφθοράς και κακοδιοίκησης. Υπάρχει κι αυτή η ΕΡΤ. Με τη διαφορά ότι αυτή ακριβώς είναι η δική τους ΕΡΤ, εκείνοι την έφτιαξαν και οι συνεταίροι τους του ΠΑΣΟΚ κατ’ εικόνα και ομοίωση, εκείνοι την άλωσαν και τη λεηλάτησαν εκ περιτροπής, διασκόρπισαν τα ιμάτια του αρχείου της, έδωσαν πάσες στην ιδιωτική τηλεόραση, έστησαν μηχανισμούς, διόρισαν, έφαγαν, μοίρασαν φιλέτα και εισέπραξαν μίζες, έκλεισαν γκρίζες συμφωνίες με διεθνή στούντιο και ατζέντηδες, διαμοίρασαν συχνότητες, σκόρπισαν έσοδα, διόγκωσαν προϋπολογισμούς, εξέθρεψαν κομματικούς στρατούς και συνδικαλιστικές ηγεσίες, αδίκησαν ταλέντα και επιβράβευσαν φελλούς, έκοψαν εκπομπές στον αέρα, λογόκριναν ρεπορτάζ, έστησαν δελτία ειδήσεων, πριμοδότησαν τη γραφειοκρατία, κάλυψαν κηφήνες και αργόσχολους, κατέστρεψαν ταλέντα και καριέρες. Έφαγαν, έφαγαν, έφαγαν.

Αλλά υπήρχε δίπλα και η δική μας ΕΡΤ, η ΕΡΤ των φιλότιμων εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων, των ομογενών και της περιφέρειας, η ΕΡΤ των ντοκιμαντέρ και των εκπομπών λόγου, η ΕΡΤ των ξαφνικών σπινθιρισμάτων, των λαθραίων επιτυχιών που καμία κλαδική και καμία διορισμένη διοίκηση δεν μπόρεσαν να ελέγξουν. Υπήρξε ακόμα η μήτρα που ήταν έτοιμη να γεννήσει μικρά αριστουργήματα στις λίγες περιπτώσεις που βρέθηκαν -σχεδόν κατά λάθος- άξιοι άνθρωποι στο τιμόνι της, αλλά ούτως ή άλλως εκείνοι δεν άντεξαν για πολύ, εκδιώχθηκαν κακήν κακώς και στη θέση τους ήρθαν άλλοι να γκρεμίσουν ότι είχε χτιστεί και να ξαναοργανώσουν τα κυβερνητικά προτεκτοράτα.

Έπειτα ήρθε η ώρα του Κεδίκογλου και του Σαμαρά, άξιων συνεχιστών του Μόσιαλου. Έλλειψη στρατηγικής, απανωτές αλλαγές στις ηγετικές θέσεις, εσωτερική φαγωμάρα, ύποπτοι σχεδιασμοί, και ένας στρατός λεγεωναρίων με βάση τη μυστική φόρμουλα 4-2-1.

Και ήρθε νομοτελειακά η ώρα του στρατηγικού λάθους. Ο σχεδιασμός φαινόταν καλός. Να αξιοποιήσουν την κούραση του κόσμου από τα χαράτσια και να παίξουν με το τέλος της ΕΡΤ, το οποίο εν τω μεταξύ είχαν ήδη σφετεριστεί εν μέρει για αλλότριες δραστηριότητες. Να εκμεταλλευτούν την απαξίωση της ΕΡΤ,  για την οποία από πολλού είχαν εργαστεί συστηματικά. Και να πετύχουν ταυτόχρονα μια πλειάδα στόχων: να επιβάλουν σιωπητήριο στην ενοχλητική τάση διαφοροποίησης των κυβερνητικών εταίρων, να εξασφαλίσουν ένα μεγάλο πακέτο απολύσεων, θυσία στις αδηφάγες απαιτήσεις της τρόικας, και να προχωρήσουν σε μια μεταρρυθμιστική κίνηση-ηλεκτροσόκ, που θα ταρακουνούσε ολόκληρη των κοινωνία.

Ο σχεδιασμός φαινόταν καλός αλλά δεν ήταν, γιατί υπάρχει και το συναίσθημα, γιατί ο κόσμος καταλαβαίνει ότι εδώ παίζεται κάτι πολύ μεγαλύτερο, είναι θέμα υπεράσπισης της δημοκρατίας και του πολιτισμού, κι ακόμα γιατί βλέπει ότι όλη αυτή η μανία να συντριβεί κάθε τι το δημόσιο παρασύρει μαζί της όλα τα πρωταρχικά δικαιώματα, το δικαίωμα στην υγεία, στην παιδεία, στην κοινωνική ασφάλιση, απειλεί το νερό που πίνουμε, τον αέρα που αναπνέουμε, τις παραλίες μας, τη φύση, τους χώρους άθλησης, ακόμα και πράγματα που ίσως είχαμε υποτιμήσει αλλά η επικείμενη απώλειά τους μας κάνει να τα εκτιμάμε με διαφορετικό μάτι όπως, ας πούμε, οι δημόσιες βιβλιοθήκες.

Ο σχεδιασμός φαινόταν καλός αλλά δεν ήταν. Βιάστηκαν να εκδηλώσουν την επίθεσή τους προσπαθώντας ν’ αλλάξουν απεγνωσμένα την ατζέντα μετά το φιάσκο της ΔΕΠΑ και της GazProm. Και τα κατάφεραν προς στιγμήν, μόνο που η καινούρια ατζέντα ήταν ακόμα δυσμενέστερη γι’ αυτούς, ενώ δίπλα η Τουρκία φλεγόταν κι εκείνη από τη δική της ξαφνική ανάταση, στέλνοντας μήνυμα στην Ελλάδα ή ίσως περιμένοντας κι ένα μήνυμα απ’ αυτήν.

Σ’ αυτήν ακριβώς τη συγκυρία εκδηλώθηκε το πρωτοφανές κίνημα συμπαράστασης και κοινωνικής διέγερσης στην Αγία Παρασκευή. Γύρω από το σήμα της ΕΡΤ παίχτηκε και παίζεται ένα μπρα ντε φερ που η κυβέρνηση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να κερδίσει, ακόμα κι αν αποτολμήσει να επιχειρήσει το απονενοημένο διάβημα να καταλάβει το ραδιομέγαρο. Γεγονός που θα καταδείκνυε ακόμα πιο βαθιά την αυταρχική/παρακρατική εκτροπή, το αδιέξοδό της και την υπόγεια συμμαχία της με τη Χρυσή Αυγή, ενώ τα στούντιο της δημόσιας τηλεόρασης και ραδιοφωνίας θα μεταφερθούν στην ΕΣΗΕΑ, στα πανεπιστήμια, στα σπίτια του καθενός και δεκάδες sites θα αναμεταδίδουν και πάλι το ακατάβλητο σήμα σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο.

Αλλά ούτε εδώ θέλω να εξωραΐσω τα πράγματα. Το πρώτο σοκ έχει περάσει, και τώρα ήρθε η ώρα οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ και τα συνδικάτα του Τύπου να περάσουν σε ανώτερες μορφές πάλης. Δεν εννοώ μονάχα απεργίες και διαδηλώσεις, εννοώ κάτι πολύ μεγαλύτερο και ακόμα πιο σημαντικό.

Από τη Δευτέρα καλό θα ήταν να δούμε πολύ περισσότερα πράγματα από το αυτοσχέδιο πρόγραμμα της ΕΡΤ. Έναντι της πρωτοφανούς συμπαράστασης του ελληνικού λαού, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ οφείλουν ένα μεγάλο αντάλλαγμα. Να προχωρήσουν και να πειραματιστούν στην παρουσίαση ενός τηλεοπτικού προγράμματος όπως το έχουν φανταστεί κι όπως το έχουμε ονειρευτεί.

Να κάνουν ρεπορτάζ, να πάνε να καταγράψουν τις ουρές στον ΟΑΕΔ, να μπουν σε νοσοκομεία και σε σχολεία, να δείξουν τα κλειστά καταστήματα, ν’ ανέβουν στη Χαλκιδική, να καλύψουν απεργιακές κινητοποιήσεις άλλων. Να πραγματοποιήσουν μια μεγάλη έρευνα για τις ιδιωτικοποιήσεις, για το φιάσκο της ΔΕΠΑ και της GazProm (από ’κει εξάλλου άρχισαν όλα και πρέπει να το ξαναβάλουμε στην ατζέντα), αλλά και για το υποτιθέμενο success story του ΟΠΑΠ.

Να ξετρυπώσουν τους κακομοίρηδες που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους σε  πλειστηριασμούς, να μιλήσουν για τις τράπεζες, να δείξουν τον υποτιθέμενο παραδεισένιο κόσμο της Cosco κάτω στο λιμάνι, να ταξιδέψουν στη Μανωλάδα, στην Αργολίδα και στη Λακωνία να ρίξουν τους προβολείς στα βάσανα των μεταναστών, να επισκεφθούν την Αμυγδαλέζα, την Κόρινθο και τα γκέτο των αθηναϊκών συνοικιών.

Να δώσουν δείγματα της νέας ΕΡΤ που θα χτίσουμε αύριο (της ΕΡΤ, όχι της ΝΕΡΙΤ), και να ανατροφοδοτήσουν σε υψηλότερο επίπεδο το κύμα της συμπαράστασης που δικαίως απολαμβάνουν.
Αυτή θα είναι η δική μας εκδοχή της εξυγίανσης του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα.

---------------------------------------------
Αναδημοσίευση: kasdaglis.wordpress.com

Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η ΕΡΤ είναι ανοιχτή κι ελεύθερη (πιτσιρίκος)

Παρασκευή, Ιουνίου 14, 2013
Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η ΕΡΤ είναι ανοιχτή κι ελεύθερη
Δεν έχω παρακολουθήσει ποτέ τόσες πολλές ώρες τηλεόραση όσο τις τελευταίες ημέρες. Για την ακρίβεια, παρακολουθώ το πρόγραμμα της ΕΡΤ από το Διαδίκτυο, αφού στην τηλεόραση το σήμα της ΕΡΤ δεν εμφανίζεται και πολύ συχνά.


Θα ήθελα πολύ να ήμουν κι εγώ έξω από την ΕΡΤ αυτές τις ημέρες αλλά αυτό είναι πρακτικά αδύνατο. Είναι, όμως, όλοι οι φίλοι μου και με ενημερώνουν διαρκώς.

Έχω κάνει πολλές παρατηρήσεις παρακολουθώντας την ΕΡΤ.

Η κυριότερη είναι πως οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ ζωντάνεψαν. Βλέπεις κάτι δημοσιογράφους που σέρνονταν επί χρόνια να έχουν γίνει τούρμπο.

Επίσης, ακούς επιτέλους τις πραγματικές απόψεις αυτών των δημοσιογράφων, αφού έπρεπε πρώτα να απολυθούν για να αποφασίσουν να μας τις πουν, ώστε να τις μάθουμε κι εμείς.

Και επιτέλους μιλάνε σαν κανονικοί άνθρωποι. Ως και χιούμορ κάνουν. Ο αυτοσαρκασμός πάει σύννεφο. Γελάνε κιόλας. Κι όλα αυτά από δημοσιογράφους που τόσα χρόνια ήταν μόνιμα με την έκφραση της ξινίλας.

Βέβαια, βλέπεις και δημοσιογράφους που ετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα, σίγουροι πως -ό,τι και να γίνει- αυτοί θα είναι ανάμεσα στους εκλεκτούς που δεν θα χάσουν την δουλειά τους.

Βλέπεις και κάτι άλλους που δεν ξέρουν τι θα γίνει στο μέλλον και φυλάνε τα ρούχα τους, ώστε να επιβιώσουν σε κάθε ενδεχόμενο.

Υπάρχουν και κάποιοι που εξαφανίστηκαν επειδή, ουσιαστικά, δεν ήταν εργαζόμενοι στην ΕΡΤ αλλά τα γνωστά ανθρωποειδή που επιβιώνουν σε όλες τις καταστάσεις.

Φυσικά, υπάρχουν και οι δημοσιογράφοι που λένε σήμερα ό,τι έλεγαν πάντα. Αυτοί, αν κλείσει η ΕΡΤ, δεν πρόκειται να δουλέψουν ποτέ ξανά στη δημόσια τηλεόραση.

Μου αρέσει που πολλοί δημοσιογράφοι της ΕΡΤ κάνουν την αυτοκριτική τους.

Είναι σωστό αυτό, αφού, επί τρία χρόνια, πέφτουν κορμιά στη χώρα, και η πλειοψηφία των δημοσιογράφων της ΕΡΤ έκανε την ανήξερη, ενώ δεν ήταν λίγοι και αυτοί που σνόμπαραν τους διαδηλωτές.

Υποθέτω πως συγκρίνουν την συμπαράσταση που τους δείχνουν οι πολίτες -τώρα που οι ίδιοι κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι-, με τον τρόπο που αντιμετώπισαν οι ίδιοι τις απολύσεις συναδέλφων τους και άλλων εργαζομένων αλλά και τις μεγάλες διαδηλώσεις της Αθήνας.

Γενικά, οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ τα πάνε πολύ καλά και, αν απέφευγαν τις πολλές αναφορές στο παρελθόν της ΕΡΤ -το οποίο διαρκώς ωραιοποιούν-, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα.

Οι συχνές αναφορές στην ΕΡΤ της δεκαετίας του ’70 -που ήταν πολύ χειρότερη από την σημερινή- ακούγονται σαν παραδοχή της παρακμής της ΕΡΤ και είναι σαν να κλαίνε τον πεθαμένο, ενώ, αν ακουστεί άλλη μια φορά στο προαύλιο της ΕΡΤ το «Ακορντεόν», που είναι ένα υπέροχο τραγούδι, θα σηκωθεί ο Μάνος Λοΐζος και θα τους βαράει τα κεφάλια.

Δεν μπορείς να κάνεις αγωνιστική διαμαρτυρία μόνο με τραγούδια, συνθήματα και όρους του 1970, γιατί θα πέσει πολύ χασμουρητό. Σε αυτό φταίει πολύ η αναπηρία των κομμάτων της Αριστεράς και των καλλιτεχνών της Αριστεράς, που αρέσκονται ακόμα στο λυρισμό, τις Παναγιές, τις μανούλες, τα παλικάρια, τις κοπελιές, τις πούλιες και τους αυγερινούς.

Σε κάθε περίπτωση, η ΕΡΤ γράφει την πιο χρυσή σελίδα της ιστορίας της, αφού, για πρώτη φορά, είναι ελεύθερη.

Μου αρέσει πολύ που μπαίνουν διάφοροι καλεσμένοι μέσα στο στούντιο – ή μιλάνε περαστικοί έξω από το στούντιο- και λένε ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι.

Αυτό είναι δημόσια τηλεόραση. Θα μιλήσει και ο τρελός. Και θα τον ακούσουμε όλοι.

Η είδηση λέει πως ο Σαμαράς έκλεισε την ΕΡΤ.

Όχι, ο Σαμαράς δεν έκλεισε την ΕΡΤ.

Ο Σαμαράς άνοιξε την ΕΡΤ.

Άθελά του, βέβαια, αλλά την άνοιξε.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η ΕΡΤ είναι ανοιχτή.

Στο χέρι μας είναι να την κρατήσουμε ανοιχτή και ελεύθερη.

Μπορούμε να στηρίξουμε τους εργαζόμενους της ΕΡΤ -και οικονομικά-, ώστε επιτέλους η χώρα να έχει μια ελεύθερη δημόσια τηλεόραση και μια από τις καλύτερες τηλεοράσεις του κόσμου.

Συνεχίζουμε να πληρώνουμε για την ΕΡΤ, και η ΕΡΤ περνάει στα χέρια των πολιτών. Στα δικά μας χέρια.

Αν σταματήσουν για λίγο οι φωνές, τα συνθήματα και τα τραγούδια για τις φτωχογειτονιές με τους αδικημένους, παίρνουμε την απόφαση να κρατήσουμε την ΕΡΤ ανοιχτή, να την χρηματοδοτήσουμε και να εγγυηθούμε την ελεύθερη λειτουργία της.

Η στιγμή είναι ιδανική.

Τέτοια ευκαιρία δύσκολα θα υπάρξει ξανά.

-------------------------------------------------------------------------
Αναδημοσίευση:"Η ΕΡΤ άνοιξε" του πιτσιρίκου 13/6/2013

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Δεν πέφτει μόνη της η κυβέρνηση Σαμαρά εξαιτίας της ΕΡΤ Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Πέμπτη, Ιουνίου 13, 2013
Κοσμοσυρροή μπροστά στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ 13/6/2013
Οι μαύρες τηλεοπτικές οθόνες που σόκαραν τους Ελληνες, όταν ο πρωθυπουργός έκοψε το σήμα των κρατικών καναλιών, σύμβολο του μέλλοντός μας
Όχι, δεν επίκειται η κατάρρευση της συγκυβέρνησης ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ λόγω αποχώρησης του Βαγγέλη Βενιζέλου και του Φώτη Κουβέλη από το κυβερνητικό σχήμα εξαιτίας της απαράδεκτης και εκβιαστικής στάσης του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, που με χουντική νοοτροπία και αντισυνταγματικό τρόπο έκλεισε την ΕΡΤ και απέλυσε πάνω από 2.500 εργαζόμενους σε μια μέρα!
Αρχίσαμε έτσι το άρθρο μας γιατί επιθυμούμε να εκφράσουμε την άποψή μας για το θέμα που κυριάρχησε χθες στην πολιτική ζωή της χώρας. Απίθανα σενάρια κάθε προέλευσης εσκεμμένα έθεταν σε κυκλοφορία κύκλοι ακόμη και της ΝΔ, οι οποίοι υποβλέπουν τη θέση του αρχηγού της Δεξιάς και πολύ θα ήθελαν την ανατροπή του Σαμαρά για να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες.
Όποιος όμως δίνει βάση σε τέτοιες αφελείς εικασίες σημαίνει ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει το θεμελιώδες: ότι η μοναδική «κόκκινη γραμμή» για τον Ευ. Βενιζέλο και τον Φ. Κουβέλη είναι η συμμετοχή στην κυβέρνηση! Το μοναδικό πράγμα που δεν συζητούν με τίποτα είναι να φύγουν από την κυβέρνηση! Ολα τα υπόλοιπα μπορούν να τα κουβεντιάσουν, αρκεί να μη θέτουν υπό αμφισβήτηση τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση! Ο λόγος είναι απλούστατος: αποχώρηση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση σημαίνει ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά και άμεση προκήρυξη εκλογών.
Στις εκλογές αυτές όμως το ΠΑΣΟΚ θα πάρει μονοψήφιο ποσοστό και η ΔΗΜΑΡ θα κινηθεί λίγο πάνω από το όριο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης. Πρακτικά, αυτό σημαίνει -συμβολικά μιλώντας- ότι την ίδια τη νύχτα των εκλογών θα καρατομηθούν τόσο ο Ευ. Βενιζέλος όσο και ο Φ. Κουβέλης από αρχηγοί των κομμάτων τους προκειμένου με άλλους ηγέτες το όποιο ΠΑΣΟΚ και η όποια ΔΗΜΑΡ έχουν απομείνει να προσπαθήσουν να προσκολληθούν ως δήθεν ανανήψαντα, αντιμνημονιακά πλέον κόμματα, στον ΣΥΡΙΖΑ, αν αυτός έχει βγει πρώτο κόμμα.
Τρελοί είναι επομένως ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης να εγκαταλείψουν οικειοθελώς την κυβέρνηση, έστω και ως εταίροι κατωτάτης υποστάθμης, και να οδεύσουν αμέσως και με τη δική τους βούληση προς την πολιτική γκιλοτίνα των εκλογών αντί να συνεχίσουν να δρέπουν τους καρπούς της εξουσίας ίσως και για τρία χρόνια ακόμη; Από πλευράς προσωπικού πολιτικού συμφέροντος θα ήταν όντως ανόητοι για να επιλέξουν την πολιτική αυτοκτονία. Αυτό το γνωρίζει άριστα ο Αντώνης Σαμαράς, του οποίου πιθανότατα θα τελείωνε ακαριαία και η δική του πολιτική καριέρα αν προκήρυσσε εκλογές μέσα σε αυτό το κλίμα γενικευμένης κοινωνικής κατακραυγής εναντίον του λόγω του κλεισίματος της ΕΡΤ, όπου η πιθανότητα να βγει τώρα η ΝΔ πρώτο κόμμα θα ήταν πολύ περιορισμένη.
Το κύριο στοιχείο όμως είναι πως ο Αντ. Σαμαράς ξέρει ότι έχει στο χέρι τους Ευ. Βενιζέλο και Φ. Κουβέλη και γι' αυτό τους εκβιάζει ωμά. Τόσο με τις διαρροές από το Μέγαρο Μαξίμου ότι ο Σαμαράς δεν πρόκειται να κάνει πίσω και αν τολμούν οι Βενιζέλος και Κουβέλης ας τον ρίξουν όσο και με την επικρεμάμενη χθες απειλή ότι θα καταθέσει πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του, εξαναγκάζοντας έτσι τους Βενιζέλο και Κουβέλη να του δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης.
Μέσω της ταπείνωσης των ηγετών του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, ο Αντ. Σαμαράς θέλει όχι τον απλό δημόσιο εξευτελισμό τους, αλλά τη μετατροπή τους σε ακόμη περισσότερο πειθήνια και άβουλα όργανά του, που να μην τολμούν να του προκαλούν έστω και δευτερεύοντα μικροπροβλήματα στο μέλλον. Η επίδειξη πυγμής όμως του πρωθυπουργού με την απόλυση δυόμισι χιλιάδων ανθρώπων δεν αποσκοπεί πρωτίστως στη διαπαιδαγώγηση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, που άλλωστε συνιστούν τόσο μεγάλο κίνδυνο για την πολιτική Σαμαρά όσο ένα σκυλάκι πεκινουά της αγκαλιάς.
Ο πρώτος στόχος του δεν είναι καν η μετατροπή της ΕΡΤ σε ακραιφνή «μνημονιακή γιάφκα», πειθαρχημένη στην κυβέρνηση Σαμαρά όσο η χουντική ΥΕΝΕΔ στους δικτάτορες Παπαδόπουλο και Ιωαννίδη. Πάνω απ' όλα ο Αντώνης Σαμαράς θέλει με τις αποκρουστικά μαύρες οθόνες των κρατικών καναλιών να τρομοκρατήσει ολόκληρο τον ελληνικό λαό, να τσακίσει κάθε διάθεσή του για αντίσταση στην κυβερνητική πολιτική.
Η συστηματική παραβίαση άρθρων του Συντάγματος από τον πρωθυπουργό αποτελεί πτυχή της ίδιας προσπάθειας προώθησης αυτού του στόχου. Θέλει να φοβίσει τον λαό, γιατί μόνο ο φόβος και η βία διασφαλίζουν σίγουρα την υποταγή των πολιτών στο νέο μνημονιακό καθεστώς που καταβαραθρώνει το βιοτικό επίπεδο εκατομμυρίων Ελλήνων και καταστρέφει εκατομμύρια ζωές. Οι μαύρες τηλεοπτικές οθόνες που σόκαραν τον λαό μας όταν ο Σαμαράς διέταξε να κοπεί το σήμα της ΕΡΤ συμβολίζουν το μέλλον των Ελλήνων και της δημοκρατίας στη χώρα μας.

------------------------------------------------------------------------
Πηγή: Δημοσιεύθηκε στο "Εθνος" την Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Μας τα πρήξατε με την ΕΡΤ!

Πέμπτη, Ιουνίου 13, 2013
Στάθης για την ΕΡΤ
Ναι, η ΕΡΤ δεν είναι ακριβώς όπως θα την θέλαμε. Όπως τα θέλουμε  δεν είναι ούτε τα ιδιωτικά κανάλια. Συγκεκριμένα το Mega, ο Αντ1, ο Alpha, ο ΣΚΑΙ  ή το Star και οι διάφοροι μικροί σταθμοί   είναι το αντίθετο από αυτό που  θα θέλαμε. Δεν  τους κλείνουμε όμως. Α πα πα... Είναι ιδιωτικοί, είναι ανταγωνιστικοί, λειτουργούν με όρους αγοράς, και όταν δεν τα καταφέρνουν,  εδώ είναι οι κρατικοί προϋπολογισμοί να δώσουν ένα χεράκι... 92 εκατομμυρίων ευρώ ας πούμε. Για άδειες ούτε λόγος...Είναι λίγο ειρωνία της τύχης ότι την ώρα που η κυβέρνηση κλείνει την ΕΡΤ δίνει πανελλαδική άδεια στο "αρτ" του Καρατζαφέρη.
Τι να την κάνουμε την ΕΡΤ όταν υπάρχει η Μεσημεριανή Μελέτη στο κανάλι του πολύ κ. Μαλέλη για να δεις ποιός τα 'φτιαξε με ποιά, ποιός χώρισε με ποιά, πού εμφανίστηκε ποιά και αν ήπιε μαρτίνι, απλτίνι ή μαρουλίνι.

Tί να την κάνουμε την ΕΡΤ όταν υπάρχουν ενημερωτικές εκπομπές σαν αυτή του Γιάννη Πρετεντέρη που περνάει γραμμή κυβερνητική καλύτερα και από τον Σίμο; Πού έχει πάντα πρώτο στασίδι τον Ψαριανό και το γιλέκο του;

Tι να την κάνουμε την ΕΡΤ όταν η Όλγα μας λέει ειδήσεις φορώντας κολιέ Chopard, την ώρα που για ποσά πολύ  μικρότερα από την αξία του έχουν φυλακιστεί διάφοροι καημένοι.

Τι να την κάνουμε την ΕΡΤ, αφού για σάτιρα έχουμε τον μάτσο απολίτικο Θεσσαλονικιό - που δεν έχει ακούσει κατά που πέφτουν οι Σκουριές - Κανάκη και το παρεάκι του. Που το παίζουν ποιότητα και μας δείχνουν κάνα Ζeitgeist κάθε μεγάλη Παρασκευή, λόγω Επιταφίου, μεγάλη η χάρη Του.

Τι να την κάνουμε την ΕΡΤ, όταν prime time παίζει Σουλεϊμάν και Φατμαγκιούλ και διάφορα άλλα σαπούνια εκ Τουρκίας. Μαθαίνουμε και μια ξένη γλώσσα, αλλά, τα 'χει πεί ο Σίμος και η Τρόικα, είμαστε αχάριστοι...

Τι να την κάνουμε την ΕΡΤ, άμα γουστάρουμε να δούμε κώλους το βάζουμε στον Θέμο - αυτόν με τα εκατομμύρια στο πορτ μπαγκάζ - ή το γυρνάμε στο Star που έχει και ρεπορτάζ παραλίας. Άσε που ο Θέμος που και που παρουσιάζει και κάνα Χρυσαυγίτη βουλευτή και γουστάρουμε. Είναι αντισυστημικός ο Θέμος, σαν τους Χρυσαυγίτες...

Τι να την κάνουμε την ΕΡΤ, όταν τις Κυριακές έχει τα σόου, που τη μία εγχώριοι τριτοδεύτεροι και ενίοτε δευτερόπρωτοι star - ένεκα η κρίση- χορεύουν στον πάγο, χορεύουν στην πίστα βάλς, μαμπο, τσατσα, τραγουδούν πότε ημίγυμνοι και πότε  υποδυόμενοι τη μία την Μαντόνα, την άλλη τον Τσιτσάνη και την άλλη τον Μιχαλάκη τον Τζάκσον.

Τι να την κάνουμε την ΕΡΤ, αφού άμα θέλουμε "πχιότητα" και εκ βαθέων εξομολογήσεις έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στον φαληρημένο Πέτρο Κωστόπουλο ή στον Σταύρο το Θεοδωράκη που έχει και βαθύ βλέμμα και ό,τι θέμα πιάσει το χέρι του, αγιογραφία το κάνει...

Γιατί τα πρωινά;  Που αν δεν ακούσεις τα κοσμικά και τις χιτ επιτυχίες  της λαϊκοπόπ με ολίγη από χιπ χοπ  και αν δεν δεις τι καλό έφτιαξαν τα χεράκια του "πρώτου Έλληνα master chef"  Άκη Πετρετζίκη στου Γιώργου και της Φαίης στο Mega - που είναι και ανιψιά του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ του Γ. Φλωρίδη - πως να πάει καλά η μέρα;

Kαλύτερα μωρέ, να το κλείσουν το μπουρδέλο την ΕΡΤ. Σιγά, τι να μας πει και  ο Εξάντας. Επειδή έχει πάρει εκεί κάμποσα διεθνή βραβεία; Tι να μας πει και ο Κούλογλου, και οι Ανιχνεύσεις στην ΕΤ3; Τι να μας πει και το "Σαν σήμερα" αφού δεν πρόκειται ποτέ να πει πότε έχει γενέθλια η Μενεγάκη. Τι μας νοιάζουν τα αφιερώματα σε ιστορικές περιόδους;  Tι μας νοιάζει η "Μηχανή του Χρόνου" και ο "Λαβύρινθος". Τι μας νοιάζει ο Βασίλης Βασιλικός που καταπιάνεται με βιβλία, εμείς έχουμε facebook. Και στην τελική, ποιος χέστηκε για τα "Μουσικά Σύνολα" αφού είναι γνωστό και γενικά παραδεκτό πως "στην Ελλάδα δεν πιάνουν τα συγκροτήματα!"

Και αυτή την Ιστορία την έχουμε πολύ υπερεκτιμημένη, επειδή δηλαδή έχουν διευθύνει τμήματα της ΕΡΤ ο Στρατής Μυριβήλης κι ο Οδυσσέας Ελύτης και επειδή ο Δημήτρης Χορν διετέλεσε διευθυντής, ή επειδή ο Μάνος Χατζηδάκις ανέλαβε το Τρίτο Πρόγραμμα πρέπει να μείνει ανοιχτή και να εκπέμπει; Που τα είδαμε αυτά; Έχουν οι άλλες χώρες κρατικά ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα;  Και εν πάση περιπτώσει, που είναι η Λιλιπούπολη. Το Google Maps δεν βγάζει τίποτα.

H κόρη του Σαλαγκούδη και όλοι οι υπόλοιποι των "ειδικών θέσεων και ειδικών μισθολογίων" που διόρισε ο Σίμος, ο Μουρούτης και η παρέα τους, ακόμη και η anchorwoman Έλλη Στάη δεν είναι η ΕΡΤ. Η ΕΡΤ είναι οι εργαζόμενοι, από την καθαρίστρια και τον καντινιέρη, μέχρι τον τεχνικό που προσπαθεί να σηκώσει το σήμα στην Ρόδο και την Πρέβεζα. Η ΕΡΤ είναι το κανάλι της περιφέρειας, που λέει τον καιρό για τον αγρότη και το κανάλι που συντηρεί τους δεσμούς των αποδήμων με την χώρα τους. Η ΕΡΤ είναι  που θα καλύψει τα πάντα ακόμη και αν δεν γουστάρουμε την είδηση όπως παρουσιάζεται αφού έχει λογοκριθεί από τον Λιάτσο και τον κάθε Λιάτσο. Η ΕΡΤ είναι ένα κομμάτι από τα παιδικά μας χρόνια, όταν η Μαρία Χοακίνα, σνόμπαρε το Σιρίλο επειδή ήταν φτωχός και μαυρούλης. Η ΕΡΤ είναι το αρχείο της . Η ΕΡΤ από την Τρίτη, είναι ζήτημα όλων μας.


Υ.Γ1 Η ΕΡΤ ήταν μέχρι το βράδυ της Τρίτης το μόνο κανάλι που εξέπεμπε με άδεια.

Υ.Γ 2 Ο Έλληνας πρωθυπουργός χαρακτήρισε την ΕΡΤ "σύμβολο αδιαφάνειας". Να με συγχωρήσει η εξοχότης του αν κάνω λάθος, αλλά διαφθορά και αδιαφάνεια  δεν υπάρχει - μεταξύ άλλων - στην αστυνομία, στην πολεοδομία, στα τελωνεία, στις εφορίες, στο ποδόσφαιρο, στο τραπεζικό σύστημα, στο στρατό, στα ασφαλιστικά ταμεία. Να βάλουμε και σ αυτά λουκέτο;

Y.Γ.3 Να με συγχωρεί ο Πρωθυπουργός υποπτεύομαι πως αδιαφάνεια υπάρχει και στις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Όμως εγώ - όπως και ο επιτυχημένος επιχειρηματίας κ.Δ. Μελισσανίδης που καθόταν πρώτη σειρά στην εν λόγω ομιλίας σας - δεν έχουμε ιδέα από τέτοια πράγματα. Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου...

---------------------------
Πηγή: avgi (Γιάμαλη Αναστασία)

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Το τέλος της παντοδυναμίας των ΜΜΕ

Κυριακή, Απριλίου 22, 2012
Τα παπαγαλάκια των καναλιών των νταβατζήδων της διαπλοκής –αφού εξύμνησαν για πολλά χρόνια την εκάστοτε κυβέρνηση- διαπιστώνουν τώρα «έκπληκτα» την πτώση του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Επειδή είναι ακόμα στην καρακοσμάρα τους, τους διαφεύγει κάτι εξίσου σημαντικό.
Σε αυτές τις εκλογές, δεν ζούμε μόνο την πτώση του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Ζούμε, επίσης, την απόλυτη πτώση των καθεστωτικών ΜΜΕ.
ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία βάδισαν επί χρόνια χέρι-χέρι με τα ιδιωτικά ΜΜΕ και τους ιδιοκτήτες τους. Κράτα με να σε κρατώ. Μαζί τα φάγανε.
Το γεγονός ότι τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση αποδεικνύει και την διάλυση των ιδιωτικών καναλιών.
Τα ΜΜΕ των νταβατζήδων της διαπλοκής στηρίζουν ακόμα με όλες τους τις δυνάμεις το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία αλλά αδυνατούν πια να πείσουν τους πολίτες να τα ψηφίσουν.
Αυτό που κάποτε έμοιαζε πολύ εύκολο και απλό, τώρα μοιάζει αδύνατο.
Δεν μπορεί ο Πρετεντέρης να «ξεπλύνει» τον Βενιζέλο, γιατί στα μάτια των πολιτών είναι εξίσου βρομερός με τον Βενιζέλο.
ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, ΜΜΕ και τηλεδημοσιογράφοι αντιμετωπίζονται πια σαν μια συμμορία. Πάντα ήταν μια συμμορία.
Ο Μπόμπολας, ο Ψυχάρης, ο Αλαφούζος –και τα άλλα παιδιά- βλέπουν τα κανάλια τους να έχουν πάρει την κάτω βόλτα και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Ωραία.
Βέβαια, χρειάζεται λίγη προσοχή γιατί βλέπω διάφορα λαμόγια των καθεστωτικών ΜΜΕ –δημοσιογράφους και «πνευματικούς ανθρώπους»- να «φυτεύονται» σε διάφορα κόμματα.
Κάτι παλικάρια του ΔΟΛ και κάτι άλλοι σαχλαμάρες εμφανίζονται ξαφνικά υποψήφιοι σε κόμματα που υπόσχονται ανατροπές.
Δεν χρειάζεται να τους κατονομάσω. Θα τους δείτε τις επόμενες ημέρες σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές. Οι «συνάδελφοί» τους θα τους στηρίξουν. Με εντολή του καναλάρχη – νταβατζή. Που θέλει τους ανθρώπους του παντού.
Όλοι αυτοί θα πρέπει να φάνε το μαύρισμα που τους αξίζει και να πάνε στα χωριά τους να μαζεύουν ελιές.
Να θυμάστε πως όσοι εμφανίζονται συχνά στα κανάλια των νταβατζήδων της διαπλοκής είναι βρομερά υποκείμενα χωρίς αξιοπρέπεια.

----------------------
(Πηγή: Pitsirikos 21/4/2012)

Copyright © 2014-15 Απόψεις επώνυμα™ is a registered trademark.

Designed by Templateism. Hosted on Blogger Platform.