Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΔ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΔ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Guardian: Όποιος κι αν εκλεγεί, ένας Ολλανδός κοστουμαρισμένος θα διοικεί την Ελλάδα

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 19, 2015
Οι Έλληνες καλούνται στις κάλπες την Κυριακή. Όμως, όποιος κι αν είναι ο επόμενος «ένοικος» του Μεγάρου Μαξίμου, δεν θα διοικεί τη χώρα, προειδοποιεί η βρετανική εφημερίδα Guardian.

Αντί για αυτό, η συγκεκριμένη «τιμή» θα ανήκει σε έναν «κοστουμαρισμένο» Ολλανδό οικονομολόγο των Βρυξελλών, με τον τίτλο του Γενικού Διευθυντή της Υπηρεσίας Υποστήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων της Κομισιόν, γράφει η βρετανική εφημερίδα.

Πρόκειται για τον Maarten Verwey, ανώτατο αξιωματούχο του υπουργείου Οικονομικών της Ολλανδίας, ο οποίος εντάχθηκε στην Κομισιόν το 2011 και είχε το ρόλο του επικεφαλής της Κύπρου, ο οποίος έχει αντίστοιχη θέση στην taskforce της Ε.Ε για την Ελλάδα.

Οι εξουσίες του είναι άνευ προηγουμένου, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Guardian. «Και παρότι λίγοι ψηφοφόροι στους δρόμους της Αθήνας έχουν ακούσει το όνομά του, πολλοί καταλαβαίνουν ότι το πώς θα ψηφίσουν κάνει λίγη διαφορά για το τι θα συμβεί στη συνέχεια», προσθέτει.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης μάχονται για την πρωτιά στις εκλογές. Ομως, υπό τους δρακόντειους όρους του νέου προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας, για ρευστό με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις, η Αθήνα ουσιαστικά «παρέδωσε στους Ευρωπαίους δανειστές τον έλεγχο για τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές».

Το μνημόνιο κατανόησης με τις λεπτομέρειες για την τριετή συμφωνία και το δάνειο των 86 δισ. ευρώ απαιτεί από την κυβέρνηση «να συμβουλεύεται και να συμφωνεί με την Κομισιόν, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις σχετικές ενέργειες… πριν αυτές οριστικοποιηθούν και υιοθετηθούν νομοθετικά». Σε αντάλλαγμα για το δάνειο, η Ελλάδα- που πρέπει να αποπληρώσει περίπου 1,3 δισ. των δανείων της το Δεκέμβριο και άλλα 6 δισ. το 2016- έχει δεσμευθεί να αναθεωρήσει δραστικά την οικονομία της και να κάνει ριζικές αλλαγές στην Υγεία, την κοινωνική πρόνοια, τις συντάξεις και τη φορολογία, υπενθυμίζει η βρετανική εφημερίδα.

Περίπου 120 νόμοι πρέπει να περάσουν φέτος, με τις μελλοντικές δόσεις του δανείου να εξαρτώνται από ικανοποιητικές τριμηνιαίες αξιολογήσεις προόδου, τονίζει ο Guardian.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Αγορά», το 20μελές επιτελείο του Verwey ουσιαστικά θα συγγράψει τους νόμους για όλους τους τομείς της κυβερνητικής πολιτικής, από τη φορολογία για τις επιχειρήσεις και τα εργασιακά, μέχρι την Υγεία και το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, ενώ θα προετοιμάσουν ενδιάμεσες εκθέσεις κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης της οικονομίας. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο Ολλανδός θα έχει απευθείας επικοινωνία με το γραφείο του πρωθυπουργού, έπειτα από σχετική απαίτηση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.

Πριν καν το σχηματισμό της, η νέα κυβέρνηση είναι δεσμευμένη για την επίτευξη μίας σειράς σκληρών στόχων, ανάμεσά τους να διαμορφώσει το προβλεπόμενο πρωτογενές έλλειμμα από 1,5% σε 0,25% έως το τέλος του οικονομικού έτους και να φτάσει σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% μεσοπρόθεσμα. Πρέπει να βελτιώσει τη φορολογική συμμόρφωση και τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, όπως και να συγκεντρώσει περισσότερα χρήματα μέσω μέτρων, όπως η κατάργηση των φορολογικών ελαφρύνσεων για τους αγρότες, η αύξηση του ΦΠΑ και ο έλεγχος των προμηθειών υγείας.

Αλλαγές στο συνταξιοδοτικό αναμένεται να εξοικονομήσουν 1% του ΑΕΠ έως το 2016 και το όφελος των μεταρρυθμίσεων 0,5%. Επιπλέον, πρέπει να αναθεωρηθεί η νομοθεσία για την αγορά εργασίας, να απελευθερωθούν αγορές όπως εκείνη της ενέργειας και τα κλειστά επαγγέλματα, όπως των συμβολαιογράφων να ανοίξουν. Για να εκσυγχρονιστεί το κράτος και η δημόσια διοίκηση, πρέπει να μεταρρυθμιστεί η Δικαιοσύνη, να περικοπούν τα προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων και να «απολιτικοποιηθεί» η γραφειοκρατία.

Οι δανειστές θα έχουν ιδιαίτερα μεγάλο λόγο στη διάσωση των ελληνικών τραπεζών, τονίζει ακόμη ο Guardian. «Παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις και από τα δύο κόμματα που προηγούνται πως αν εκλεγούν θα προσπαθήσουν να αμβλύνουν τις επιπτώσεις, τα μέτρα διαμορφώνουν ένα δύσκολο νομοθετικό πρόγραμμα από το οποίο ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας, όποιο κι αν είναι το όνομά του, θα το βρει δύσκολο- αν όχι αδύνατο- να αποκλίνει.


----------------

Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Γλείψε, μασκαρά! - Του Δημήτρη Δανίκα

Τρίτη, Ιουνίου 30, 2015
Γλείψε, μασκαρά! - Του Δημήτρη Δανίκα
Για το ευρώ. Για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Για τις Βρυξέλλες. Για το Βερολίνο. Πάρτε τα όλα. Και τον Παρθενώνα. Ολα τα δίνω. Αρκεί το ευρώ να μη χάσω!

Να το δεις στη μικροκλίμακα της καθημερινότητάς σου. Στην προσωπική σου σχέση. Τόσο απλά. Εσύ θέλεις. Το κορίτσι ψιλοθέλει. Εσύ γουστάρεις. Εκείνη σφυρίζει αδιάφορη. Εσύ άνεργος. Εκείνη φραγκάτη. Εσύ από κάτω. Εκείνη από πάνω. Εσύ ικέτης. Εκείνη δεν ξέρει. Εσύ τα δίνεις όλα. Μα όλα. Εκείνη, πέρα βρέχει!

Αποτέλεσμα; Στο τέλος θα σέρνεσαι στα πατώματα! Πώς το λένε αυτό; Συσχετισμός δυνάμεων. Οπως περίπου ο νόμος της βαρύτητας. Οσο πιο ψηλά το «αντικείμενο» τόσο μεγαλύτερη δύναμη αποκτά καθώς πέφτει με φόρα να σε λιώσει κανονικά!

Ρίξε τώρα μια ματιά στη μεγάλη κλίμακα. Τη θηριώδη. Την απροσμέτρητη. Την εικόνα των γιγάντων. Ετσι ακριβώς συμβαίνει με εμάς τους Ελληνες και τους Ευρωπαίους πιστωτές μας.

Οσο πιο υποχωρητικός τόσο εκείνοι απαιτούν κι άλλα μέτρα. Οσο πιο ενδοτικός τόσο εκείνοι περισσότερο απαιτητικοί. Οσο εσύ πιο χαμηλά τόσο εκείνοι πιο ψηλά. Οσο πιο ικέτης τόσο περισσότερο γονατιστός στα τέσσερα να σφαδάζεις!

Γιατί αυτό; Μα επειδή φρόντισες επιμελώς και συστηματικά να ξεχαρβαλώσεις τον παραγωγικό σου ιστό. Μα επειδή ξεθεμελίωσες την οικονομία σου. Μα επειδή η εθνική σου παρθενία μετατράπηκε σε ευρωπαϊκή παρθενορραφή. Μα επειδή εσύ κι αυτοί δύο κόσμοι διαφορετικοί!

Το ερώτημα τραγικό. Πώς γίνεται ο αραμπάς να ανταγωνιστεί τη Μερσεντές; Ποτέ των ποτών!

Αφού λοιπόν από την πίσω πόρτα μπήκες χαριστικά στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Αφού επί σειρά ετών μαϊμούδιζες ότι περίπου είσαι ισότιμος και ισοδύναμος με τη γερμανική οικονομία. Και αφού κάθε κυβερνητικό προσωπικό φρόντισε να μετατρέψει τον τόπο σε στάχτες και αποκαΐδια, τώρα πλήρωνε, γονάτισε, παρακάλεσε, χάιδεψε. Γλείψε, μασκαρά!

Και όσοι ισχυρίζονται ότι για όλα φταίει ο Τσίπρας είναι τουλάχιστον ανόητοι. Για να μην πω αδιάβαστοι και μικροσυμφεροντολόγοι. Ποιος φλόμωσε το Δημόσιο; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι. Ποιοι πριμοδότησαν τον κρατικοδίαιτο καπιταλισμό; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι!

Ποιοι σε οργασμική συνουσία με τους μεσάζοντες και τα λαμόγια; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι.

Ποιοι ευνόησαν τη φοροκλοπή; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι. Ποιοι ξάφρισαν τα ασφαλιστικά ταμεία; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι. Και ποιοι εφάρμοσαν αυτό το τριτοκοσμικό παραγωγικό μοντέλο; Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι!

Και τώρα; Η κοινωνία τρομοκρατημένη. Να φύγουμε από το ευρώ; Θεούλη μου, όχι, δεν το αντέχω. Δεν το μπορώ! Καταστρόφα. Να μείνουμε στο ευρώ. Πάση θυσία. Να τα δώσουμε όλα!

Ποια όλα; Να κουρέψουμε τις συντάξεις. Να ψαλιδίσουμε τους μισθούς. Να ξεπουλήσουμε τη δημόσια περιουσία. Να περπατάμε στα τέσσερα. Να σερνόμαστε σαν τους γυμνοσάλιαγκες!

Να κατεβάσουμε τα σώβρακα. Να, χερ Σόιμπλε. Τα κατέβασα όλα. Ελα να με «πάρεις» από πίσω. Να σου δώσω και τη γυναίκα μου. Να σου δώσω τα χέρια και τα πόδια μου. Αν επιμένεις, σου δίνω και την κόρη μου. Αντε και τον γιο μου!

Για το ευρώ. Για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Για τις Βρυξέλλες. Για το Βερολίνο. Πάρτε τα όλα. Και τον Παρθενώνα. Και τα μουσεία. Και τα αγάλματα. Και τα οικόπεδα. Και τις παραλίες. Και τα βουνά. Ολα τα δίνω. Αρκεί το ευρώ να μη χάσω!

Γονατισμένος! Διασυρμένος! Κατεστραμμένος! Εξαθλιωμένος! Διακορευμένος! Τελειωμένος!

Τι είσαι μωρέ; Το πτυελοδοχείο του Σόιμπλε. Τι άλλο είσαι μωρέ; Ο καμπινές της Κριστίν Λαγκάρντ! Τι άλλο; Ο καρπαζοεισπράκτορας των Σλοβάκων! Τι άλλο; Ο Φιλιππινέζος του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ!

Και τι άλλο; Ο αρχιμαλάκας των Βρυξελλών. Αλλά πού ’σαι, να ξέρεις, αρχιμαλάκας με ευρώ!


--------------------
[πηγή]

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

ΜΑΣ ΤΑ ΖΑΛΙΣΑΤΕ - Του Καρτέσιου

Πέμπτη, Ιανουαρίου 08, 2015
ΜΑΣ ΤΑ ΖΑΛΙΣΑΤΕ - Του Καρτέσιου
Επειδή ο βλάκας δεν καταλαβαίνει άλλη γλώσσα, ας μιλήσω στη δική του. Λαθρομετανάστες θέλει να τους λέμε; Λαθρομετανάστες θα τους γράφω για να το καταλαβαίνει. Θέλει ο βλάκας να συνδέσει τα τραγικά γεγονότα στη Γαλλία με τη λαθρομετανάστευση στην Ελλάδα, επειδή τον βολεύει να τρομοκρατεί και ιδιαίτερα προεκλογικά; Ας πάμε με τα νερά του βλάκα και ας το εξετάσουμε, γιατί μας τα ζάλισε.

Λοιπόν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που κατατέθηκαν στη Βουλή ο μεγαλύτερος αριθμός των αλλοδαπών δραστών, την περίοδο 1998-2012, είναι αλβανικής υπηκοότητας, ακολουθούν οι Ιρακινοί και οι Ρουμάνοι. Ακολουθούν Πακιστανοί και Βούλγαροι.

Λοιπόν, ποιος άνοιξε τα σύνορα με την Αλβανία δίχως να υπάρξει καμία προετοιμασία και έλεγχος; Μήπως ήταν ο Τσίπρας; Όχι, ήταν ο Αντώνης Σαμαράς της ΝΔ που ήθελε να βολέψει Έλληνες επιχειρηματίες οι οποίοι αναζητούσαν φτηνά εργατικά χέρια για μεγάλα έργα που είχαν πάρει στη Βόρεια Ελλάδα.

Πάμε στους Ρουμάνους και τους Βούλγαρους. Είναι λαθρομετανάστες; Όχι. Η Ρουμανία και η Βουλγαρία έγιναν μέλη της Ε.Ε. την 1η Ιανουαρίου του 1997. Ποιος ήταν τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας; Μήπως ο Κουτσούμπας; Όχι. Ήταν ο Κώστας Καραμανλής της ΝΔ.

Πάμε στους Ιρακινούς και τους Πακιστανούς. Ποιες κυβερνήσεις κώλωσαν να έρθουν σε ρήξη με τους Τούρκους ώστε να σταματήσει το εμπόριο ανθρώπων; Οι κυβερνήσεις του ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Όχι. Ήταν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τι έκανε η κυβέρνηση της ΝΔ για να εμποδίσει τη λαθρομετανάστευση; Έστησε ένα φράγμα στον Έβρο και πανηγύρισε ότι έλυσε το πρόβλημα. Τι λένε όμως σχετικά με την αποτελεσματικότητα του φράχτη διάφοροι Ελληναράδες που κρατάνε στοιχεία; Λένε ότι αυξήθηκε η λαθρομετανάστευση από το Αιγαίο, αλλά και ότι δημιουργήθηκαν νέα σημεία εισόδου στον Έβρο.

Είναι τελικά το πραγματικό πρόβλημα η είσοδος των λαθρομεταναστών στην Ελλάδα ή μήπως το κυρίαρχο πρόβλημα είναι ότι οι λαθρομετανάστες δε μπορούν να φύγουν από την Ελλάδα και μένουν παγιδευμένοι εδώ; Σαφώς το δεύτερο. Ποιος μας φόρτωσε την υποχρέωση να γίνουμε χώρα – φυλακή; Η Συνθήκη ΙΙ του Δουβλίνου που την υπέγραψε η Ελλάδα το 2003. Ποιος ήταν τότε κυβέρνηση; Μήπως το ΚΚΕ μ-λ; Όχι. Ήταν το ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνηση Σημίτη.

Ποιος δήλωσε το αμίμητο «Η αντιμετώπιση του Εθνικού προβλήματος της λαθρομετανάστευσης έχει και κέρδη! Ζεστό Ευρωπαϊκό χρήμα»; Μήπως η Παπαρήγα; Όχι. Η βουλευτής της ΝΔ, Φωτεινή Πιπιλή το δήλωσε.

Πάμε τώρα στους τζιχαντιστές του ISIS που θέλουν να αιματοκυλήσουν την Ευρώπη και να κατακτήσουν τον κόσμο. Ποιοι τους πολέμησαν από την πρώτη μέρα της εμφάνισής τους; Τα καθεστώτα του Ιράκ και της Συρίας του Άσαντ. Ποιος ήθελε πριν λίγο καιρό να βομβαρδιστεί η Συρία; Μήπως ήταν ο Παφίλης; Όχι. Ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος.

Πάμε τώρα στην κορύφωση της βλακείας μέσω της προσπάθειας να συνδεθούν οι δράστες της επίθεσης στη Γαλλία με τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα. Ήταν λοιπόν λαθρομετανάστες οι δράστες της σφαγής στο γαλλικό περιοδικό; ΟΧΙ! Ήταν αλγερινής καταγωγής και γαλλικής υπηκοότητας! Νόμιμοι Γάλλοι, δηλαδή. Όσοι θέλουν να μάθουν πόσο συχνό φαινόμενο είναι αυτό στη Γαλλία και για ποιο λόγο συμβαίνει ας βγάλουν τα γκαβά τους να καθίσουν να διαβάσουν κάνα βιβλίο πριν αρχίσουν τις μαλακίες περί σύνδεσης φράχτη του Έβρου και τζιχαντιστών.

Επειδή όμως ο βλάκας είναι πάντα βλάκας, δεν του φτάνει που αναπαράγει φόβους για τους τζιχαντιστές, αλλά ταυτόχρονα έχει ξεκινήσει και μία άλλου είδους τρομοκρατία, εκείνη που έχει σχέση με την πτώση της τιμής του ευρώ απέναντι στο δολάριο. Λοιπόν, βλάκα, ξεστραβώσου και διάβασε. Η πτώση του ευρώ ευνοεί την Ελλάδα. Πάντα αυτό συνέβαινε, βλάκα! Δεν τα γράφει η «Η ΑΥΓΗ», η «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» τα γράφει.

Λοιπόν, για να τελειώνουμε με τα ζήτημα. Αυτοί οι ίδιοι που σήμερα προσπαθούν πάλι να τρομάξουν τους ψηφοφόρους και να τους συσπειρώσουν γύρω από το φόβο για λαθρομετανάστες και τζιχαντιστές στη Γαλλία είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις να μεγαλώσουν το μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Είναι οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του Σαμαρά και του ΠΑΣΟΚ. Είναι αυτοί που μπλόκαραν όλα αυτά τα χρόνια τη συζήτηση για τη δημιουργία μίας σοβαρής μεταναστευτικής πολιτικής. Είναι η παρέα του Σαμαρά και των ψηφοφόρων του στις Μανωλάδες.

Είναι οι Σεραφείμ και οι Άνθιμοι που πουλάνε πατριωτισμό στα πλήθη των πιστών και υποδεικνύουν τον Σαμαρά ως σωτήρα της πατρίδας, την ώρα που αυτός μέσω των μνημονίων μετέτρεψε σε μπακλαβά την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας και τη μοιράζει σε τοκογλύφους και ξένες κυβερνήσεις.

Ξέρω ότι τζάμπα έγραφα τόση ώρα. Τουλάχιστον όμως, έκανα το χρέος μου να προσπαθήσω να εξηγήσω σε όποιον χρησιμοποιεί τον φόβο ως άλλοθι για να ψηφίσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ότι δεν είναι φοβισμένος. Είναι απλώς ΒΛΑΚΑΣ! 
Και τώρα άι σιχτίρ!

Του Καρτέσιου

------------------

Παρασκευή 30 Μαΐου 2014

Ευρωεκλογές 2014. Οι βασικές διαιρετικές τομές του εκλογικού σώματος, Του Χριστόφορου Βερναρδάκη

Παρασκευή, Μαΐου 30, 2014
-Αυτό που κανείς εύκολα διαπιστώνει είναι η απολύτως διαφοροποιημένη συμπεριφορά μεταξύ των «εργατικών–μισθωτών» περιοχών και των «υψηλών» (αστικών) περιοχών. Οι μεν πρώτες δίνουν ισχυρά ποσοστά στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ, πολύ ισχυρότερα από το μέσο ποσοστό τους στις αστικές περιοχές, οι δε δεύτερες επιλέγουν με πολύ μεγάλη στατιστική σημαντικότητα την ΝΔ (και δευτερευόντως το ΠΟΤΑΜΙ).

-Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κυρίως μια εκλογική συμμαχία των «μισθωτών-εργατικών» στρωμάτων με τα μεσαία στρώματα. Λόγω της κρίσης φαίνεται ότι έχει αποκτήσει όμως ισχυρά ακροατήρια και στα μεσοαστικά στρώματα. Αντίθετα, είναι πλήρως σχεδόν απομονωμένος στις αστικές περιοχές. Το ΚΚΕ «ακολουθεί» τη χωρική γεωγραφία του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας ουσιαστικά ότι μεταξύ των εκλογικών σωμάτων αναπτύσσεται αμφίδρομη επικοινωνία. Η ΝΔ ακολουθεί την ακριβώς αντίθετη φορά, δείκτης και αυτός της μεγάλης πολιτικής-ταξικής πόλωσης που διακρίνει τον κομματικό ανταγωνισμό.

- Όπως φαίνεται από τα στοιχεία, καταγράφεται μία μεγάλη απόκλιση στην ψήφο στο εσωτερικό της μισθωτής εργασίας, μεταξύ δημόσιου τομέα και ανέργων από τη μια και σημερινών εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα από την άλλη. Στις δύο πρώτες κατηγορίες είναι εμφανές το μεγάλο προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα (προσοχή: στους σημερινούς μισθωτούς) φαίνεται μια σχετική αντοχή της ΝΔ, αλλά και μια ισχυρή επιρροή της ΧΑ.

*****

Εισαγωγή

Δύο χρόνια μετά τις δύο βουλευτικές αναμετρήσεις του 2012 που διαμόρφωσαν ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο στον κομματικό ανταγωνισμό, οι ευρωεκλογές του 2014 αποτέλεσαν το πρώτο «εθνικής τάξεως» εκλογικό γεγονός και απέδειξαν ότι οι βασικές τομές που συντελέστηκαν το 2012 έχουν βαθύνει και σταθεροποιηθεί.

Επιβάλλεται να επισημανθεί προκαταβολικά ότι ο τύπος των ευρωεκλογών δεν είναι ταυτόσημος με των βουλευτικών. Οι ευρωεκλογές είναι εκλογές «β’ τάξεως» όπως ονομάζονται συνήθως στη βιβλιογραφία, εκλογές δηλαδή που έχουν χαμηλότερης ισχύος κεντρικά διακυβεύματα: α) δεν εκλέγουν κυβέρνηση και επομένως δεν κρίνουν ευθέως την εντολή διακυβέρνησης και, β) προσφέρονται περισσότερο για μια «ιδεολογική καταγραφή» σε σχέση με την πολιτική «πραγματική» προτίμηση. Τούτων δοθέντων, τα δεδομένα τους πρέπει να τα δούμε περισσότερο ως «τάση», παρά ως απόλυτα συγκρίσιμα με τις βουλευτικές εκλογές στοιχεία. Ολες οι παρατηρήσεις του κειμένου πρέπει να θεωρηθούν «αρχικές», οι οποίες τις επόμενες ημέρες πρέπει να δουλευτούν βαθύτερα.

Η «εκλογική εκκαθάριση» της διετίας κατέγραψε λοιπόν τα εξής γενικά δεδεομένα: α) την εκλογική νίκη ενός κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς, γεγονός ιστορικής σημασίας τόσο για το ελληνικό κομματικό σύστημα όσο και για τα ευρωπαϊκά, και μάλιστα με ποσοστό σχεδόν ισοδύναμο με των βουλευτικών εκλογών, β) τη μεγάλη εκλογική μείωση των κομμάτων της συγκυβέρνησης (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ/Ελιά) που υποχώρησαν κατά 11.5%, μετατόπιση ιλιγγιώδης στα εκλογικά χρονικά, γ) την συρρίκνωση του τρίτου εταίρου της συγκυβέρνησης του 2012, της ΔΗΜΑΡ, γεγονός πάντως που είχε προεξοφληθεί τουλάχιστον ένα χρόνο πριν, δ) την επικύρωση της εκλογικής ανόδου της Χρυσής Αυγής, που πλέον αποτελεί βασική συνιστώσα του κομματικού συστήματος και, ε) την χαμηλότερη των προσδοκιών τους καταγραφή σχημάτων όπως οι ΑΝΕΛ, το ΚΚΕ και το νεοσύστατο «κεντροαριστερό» ΠΟΤΑΜΙ.

1. Η συμμετοχή στις εκλογές/αντιπολιτικές στάσεις

Οι ευρωεκλογές του 2014 διεξήχθησαν μία εβδομάδα μετά τον α’ γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Η χρονική επιλογή των δύο εκλογών είχε εμφανή επίδραση στην εκλογική συμμετοχή τη β’ Κυριακή. Όπως φαίνεται αναλυτικά στον Πίνακα 1, από 6.088.121 ψηφοφόρους την Κυριακή του α’ γύρου το εκλογικό σώμα μειώθηκε στις ευρωεκλογές σε 5.932.100, δηλαδή κατά 156.021 άτομα. Σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου 2012 η μείωση φτάνει τα 284.698 άτομα, ενώ σε σχέση με τον Μάιο του 2012 τα 544.718 άτομα (!). Η μείωση του εκλογικού σώματος συνέβαλε στο να διαμορφώσει για τα κόμματα της συγκυβέρνησης ένα ελαφρώς καλύτερο φαινομενικά αποτέλεσμα, αφού είναι σχεδόν βέβαιον από τις έρευνες εκλογικής συμπεριφοράς ότι η αύξηση της συμμετοχής θα ενίσχυε αριθμητικά και ποσοστιαία τα κόμματα της μη-συγκυβέρνησης. Το στοίχημα της μεγαλύτερης προσέλευσης στην κάλπη δεν επιτεύχθηκε για τα αριστερά κόμματα (κυρίως για τον ΣΥΡΙΖΑ).

ΠΙΝΑΚΑΣ 1: Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, 1996-2014
ΕΚΛΟΓΕΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 1996
6.978.656
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 1999
6.712.684
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2000
7.026.527
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ 2002
7.267.049
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2004
7.573.368
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2004
6.283.637
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ 2006
7.110.538
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2007
7.355.026
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009
5.261.355
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2009
7.044.479
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ 2010
5.988.678
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2012 (Α)
6.476.818
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2012 (Β)
6.216.798
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ 2014
6.088.121
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014
5.932.100
Πηγή: ΥΠΕΣ, Εκλογικά Αποτελέσματα

Ετσι, η πραγματική αποχή καταγράφηκε στο 28.5% σε ό,τι αφορά στις ευρωεκλογές, ενώ ήταν 27% περίπου στον α’ γύρο των Περιφερειακών/Δημοτικών.

Παραμένει βεβαίως το γενικό συμπέρασμα, ότι η εκλογική συμμετοχή στην Ελλάδα μειώνεται σταθερά σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Συγκριτικά με τις Βουλευτικές εκλογές του 2004 το εκλογικό σώμα εμφανίζεται μειωμένο κατά 1.641.268 ψηφοφόρους, εκτινάσσοντας την αποχή σε τεράστια για τα ελληνικά ιστορικά δεδομένα επίπεδα. Η οικονομική και κοινωνική κρίση σχετίζεται, όπως φαίνεται, ευθέως με την εμπιστοσύνη στον κοινοβουλευτισμό και στις εκλογές.

Ταυτόχρονα, όπως φαίνεται στον Πίνακα 2, ενισχύθηκε αρκετά η επιλογή της άκυρης/λευκής ψήφου, τόσο σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές όσο και σε σχέση με τις δύο βουλευτικές εκλογές του 2012.

ΠΙΝΑΚΑΣ 2: Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΛΕΥΚΗΣ–ΑΚΥΡΗΣ ΨΗΦΟΥ 1996-2014
ΕΚΛΟΓΕΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΕΥΚΩΝ / ΑΚΥΡΩΝ
ΠΟΣΟΣΤΟ % ΤΩΝ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 1996
198.607
2.8
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 1999
283.988
4.2
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2000
158.516
2.2
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ 2002
441.918
6.1
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2004
166.667
2.2
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2004
161.005
2.5
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ 2006
467.015
6.6
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2007
196.020
2.7
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009
133.818
2.5
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2009
186.137
2.6
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ 2010
545.880
9.1
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2012 (Α)
152.682
2.4
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ 2012 (Β)
61.334
1.0
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ 2014
434.241
7.1
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014
225.494
3.8
Πηγή: ΥΠΕΣ, Εκλογικά Αποτελέσματα

2. Η χωρική γεωγραφία της ψήφου–η συνέχεια της «ταξικής πόλωσης» 

Οι Ευρωεκλογές του 2014 πιστοποίησαν τη μεταβολή της εκλογικής βάσης των κομμάτων. Θα έλεγε κανείς ότι στην ουσία σταθεροποίησαν την «εικόνα» του Ιουνίου 2012, η οποία πλέον δεν πρέπει να θεωρείται «μεταβατική». Αντιθέτως, η κοινωνική διαστρωμάτωση της ψήφου στις ευρωεκλογές έδειξε ότι «μεταβατική» ήταν η εικόνα που είχε προκύψει τον Μάιο του 2012.

Στον Πίνακα 3 καταγράφεται η «χωρική» κατανομή της ψήφου και διαγράφεται η διαφοροποιημένη εκλογική βάση των κομμάτων, αλλά και η εμβάθυνση της ταξικής πόλωσης που προέκυψε από τις εκλογές του Ιουνίου ’12. Το ποσοστό των κομμάτων ανά κατηγορία περιοχής είναι ορθότερο να συγκρίνεται όχι με τόσο με το εθνικό ποσοστό αλλά με το ποσοστό στις αστικές περιοχές. Αυτό που κανείς εύκολα διαπιστώνει είναι η απολύτως διαφοροποιημένη συμπεριφορά μεταξύ των «εργατικών–μισθωτών» περιοχών και των «υψηλών» (αστικών) περιοχών. Οι μεν πρώτες δίνουν ισχυρά ποσοστά στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ, πολύ ισχυρότερα από το μέσο ποσοστό τους στις αστικές περιοχές, οι δε δεύτερες επιλέγουν με πολύ μεγάλη στατιστική σημαντικότητα την ΝΔ (και δευτερευόντως το ΠΟΤΑΜΙ).

ΠΙΝΑΚΑΣ 3: Η εκλογική επιρροή των κομμάτων στις Ευρωεκλογές 2014 σε επιλεγμένες περιοχές βάσει της κοινωνικοεπαγγελματικής (κ/ε) τους τυπολογίας (ποσοστά %)

ΣΥΡΙΖΑ
ΝΔ
ΧΑ
ΕΛΙΑ
ΠΟΤΑΜΙ
ΚΚΕ
ΑΝΕΛ
ΕΘΝΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ
26.6
22.7
9.4
8.0
6.6
6.1
3.5
ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΤΙΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ
26.1
21.6
8.2
7.6
7.2
6.2
3.6
«Υψηλές περιοχές»







Βουλιαγμένη
16.0
41.5
7.4
5.3
8.9
2.6
4.5
Βούλα
19.9
36.6
6.8
5.8
8.8
3.0
3.8
Ψυχικό
13.2
49.8
5.9
5.4
8.7
2.0
1.6
Φιλοθέη
12.3
52.5
5.1
5.0
9.2
1.5
1.6
Εκάλη
7.8
59.0
4.6
4.2
7.4
1.4
1.9
ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ «Υψηλών»
13.8
47.9
6.0
5.1
8.6
2.1
2.7
«Υψηλές – μεσαίες περιοχές»







Χολαργός
27.4
24.9
7.3
6.7
8.1
5.0
3.2
Αγ. Παρασκευή
27.4
26.2
7.0
7.1
8.0
4.9
3.2
Χαλάνδρι
27.3
25.6
7.0
6.4
8.7
5.6
3.1
Βριλήσσια
26.3
26.8
7.0
6.4
9.4
4.6
2.9
Μαρούσι
27.1
25.3
7.3
6.8
8.8
5.3
3.4
ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ «υψηλών – μεσαίων»
27.1
25.7
7.1
6.7
8.6
5.1
3.2
Μεσαίες περιοχές







Ελληνικό
28.4
19.1
7.5
6.3
9.2
8.9
3.6
Ζωγράφου
29.2
22.3
8.0
7.4
7.0
7.6
3.0
Γαλάτσι
30.8
17.8
8.8
6.7
7.9
8.1
3.3
Βύρωνας
32.6
18.9
8.0
6.3
7.2
9.2
3.1
ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ «μεσαίων»
30.2
19.5
8.1
6.7
7.8
8.4
3.2
Περιοχές «μισθωτών εργατών»







Καματερό
32.1
14.4
10.9
6.4
6.5
10.1
3.8
Κερατσίνι
33.0
14.4
10.7
5.7
6.7
9.6
3.8
Νίκαια
34.3
13.7
10.2
6.0
6.5
11.2
3.9
Αγ. Ιωάννης Ρέντη
34.3
15.1
12.1
5.4
6.1
7.4
4.1
Περιστέρι
34.9
15.6
9.6
5.6
6.4
9.9
3.6
Αιγάλεω
34.5
15.1
9.9
6.0
6.6
9.5
3.5
ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ «μισθωτών -εργατικών περιοχών»
33.8
14.7
10.6
5.8
6.4
9.6
3.8
Πηγή: ΥΠΕΣ, Επεξεργασία Εκλογικών Αποτελεσμάτων

Όσο κανείς «ανεβαίνει» (ή αντίστοιχα «κατεβαίνει») στην κλίμακα της κοινωνικής χωρικής διαστρωμάτωσης βλέπει με σαφήνεια τις διαφοροποιήσεις για κάθε κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί κυρίως μια εκλογική συμμαχία των «μισθωτών-εργατικών» στρωμάτων με τα μεσαία στρώματα. Λόγω της κρίσης φαίνεται ότι έχει αποκτήσει όμως ισχυρά ακροατήρια και στα μεσοαστικά στρώματα. Αντίθετα, είναι πλήρως σχεδόν απομονωμένος στις αστικές περιοχές. Το ΚΚΕ «ακολουθεί» τη χωρική γεωγραφία του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνοντας ουσιαστικά ότι μεταξύ των εκλογικών σωμάτων αναπτύσσεται αμφίδρομη επικοινωνία. Η ΝΔ ακολουθεί την ακριβώς αντίθετη φορά, δείκτης και αυτός της μεγάλης πολιτικής-ταξικής πόλωσης που διακρίνει τον κομματικό ανταγωνισμό. Είναι ισχυρότατη στις «αστικές» περιοχές (εδώ πρέπει κανείς να συνυπολογίσει, επιπλέον, και τη μεγάλη δύναμη που κατέγραψαν και τα υπόλοιπα σχήματα της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, όπως οι ΓΕΦΥΡΕΣ), όμως έχει συρρικνωθεί δραματικά στις «λαϊκές» και «μεσαίες» περιοχές, ενώ φαίνεται να χάνει και τις «τάξεις-στηρίγματα», δηλαδή τα μεσοαστικά στρώματα.

Η ΧΑ βρίσκει την υποστήριξή της περισσότερο στις «λαϊκές» και «μεσαίες» περιοχές. Αντίθετα, το ειδικό της βάρος μειώνεται στις «αστικές» και «μεσοαστικές» περιοχές. Είναι επομένως δυνατό μόρφωμα, που διεκδικεί στο επίπεδο της ψήφου ένα μέρος της «λαϊκής αντισυστημικότητας».

Το ΠΟΤΑΜΙ καταγράφηκε τελικά, όπως διαφαινόταν άλλωστε, ως ένα μόρφωμα διαμαρτυρίας περισσότερο των αστικών και μεσοαστικών στρωμάτων. Η Ελιά δείχνει μια «πολυσυλλεκτικότητα» χαμηλής αντοχής. Τα ποσοστά της ήρθαν κατά βάση από την αγροτική περιφέρεια.

Μια τελική παρατήρηση για τη «χωρική» ψήφο: δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται μια εκτίμηση που είχε διατυπωθεί από κάποιον αναλυτή προεκλογικά ότι μεταξύ των λαϊκών στρωμάτων και των μεσοαστικών/αστικών υπάρχει τεράστια απόσταση, ένα ασυνεχές. Τα δεδομένα δείχνουν ότι η απόσταση (δηλαδή η «πόλωση») αφορά και μεγάλο μέρος των μεσοαστικών στρωμάτων. Οι ευρωεκλογές έδειξαν ότι οι κυρίαρχες τάξεις τείνουν να μείνουν χωρίς «τάξεις-στηρίγματα», προφανώς λόγω της τεράστιας κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής μεγάλου μέρους των μεσοαστικών στρωμάτων. Η τάση αυτή μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί τους επόμενους μήνες και έως τις εκλογές.

3. Τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της ψήφου – η συνέχεια της «ταξικής πόλωσης» 

Η εικόνα της χωρικής πόλωσης επιβεβαιώνεται από την κοινωνική/επαγγελματική διαστρωμάτωση της ψήφου, όπως αποτυπώνεται στον Πίνακα 4. Εδώ μπορεί να παρατηρήσει κανείς ευκρινέστερα τον τύπο κοινωνικής-εκλογικής συμμαχίας που τείνει σήμερα να διαμορφωθεί με τα υφιστάμενα κόμματα. Οι παρατηρήσεις που προκύπτουν θα πρέπει να ιδωθούν βεβαίως υπό το πρίσμα της τεράστιας αναταραχής που έχει προκληθεί στη δομή της εργασίας αυτά τα χρόνια. Οι διαφοροποιήσεις που παρατηρούνται σε γενικές γραμμές αφορούν σε μία «στροφή» προς τα αριστερά των μισθωτών του δημόσιου τομέα και της μεγάλης δεξαμενής των ανέργων, αλλά και στη διαφαινόμενη «συντηρητικοποίηση» μεγάλου μέρους της σημερινής εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

ΠΙΝΑΚΑΣ 4: Η εκλογική επιρροή των κομμάτων κατά κοινωνικο-επαγγελματική κατηγορία

ΣΥΡΙΖΑ
ΝΔ
ΧΑ
ΕΛΙΑ
ΠΟΤΑΜΙ
ΚΚΕ
ΑΝΕΛ
ΕΘΝΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ
26.6
22.7
9.4
8.0
6.6
6.1
3.5
Εργοδότες – Επιχειρηματίες
8.7
37.4
23.5
9.0
1.0
8.7
4.5
Αυτοαπασχολούμενοι Αγρότες / κτηνοτρόφοι
37,5
22.5
10.0
7.5
5.0
10.0
2.5
Αυτοαπασχολούμενοι Ελεύθεροι επαγγελματίες (επιστήμονες)
21.0
22.0
11.0
2.2
7.7
4.4
5.5
Επαγγελματίες – Βιοτέχνες – Μικροί έμποροι
32.0
12.8
11.2
4.8
7.2
3.2
5.6
Μισθωτοί Δημοσίου Τομέα
43.5
7.2
2.9
7.2
10.1
5.8
1.4
Μισθωτοί Ιδιωτικού Τομέα
21.0
20.0
15.2
6.7
7.6
8.6
1.9
Άνεργοι (για πρώτη φορά)
27.3
9.1
18.2
9.1
15.0
9.0
2.5
Άνεργοι (έχουν χάσει τη δουλειά τους)
36.3
12.9
12.9
2.4
5.6
7.3
1.4
Νοικοκυρές
28.3
24.4
9.4
6.3
3.9
7.1
3.1
Συνταξιούχοι
20.3
32.1
5.9
13.2
6.8
5.7
3.1
Μαθητές / Σπουδαστές / Φοιτητές
44.0
12.0
0
4.0
4.0
4.0
3.0
Πηγή: VPRC, Αθροιστικά Δεδομένα Εκλογικών Ερευνών, Μάιος 2014

Όπως φαίνεται από τα στοιχεία, καταγράφεται μία μεγάλη απόκλιση στην ψήφο στο εσωτερικό της μισθωτής εργασίας, μεταξύ δημόσιου τομέα και ανέργων από τη μια και σημερινών εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα από την άλλη. Στις δύο πρώτες κατηγορίες είναι εμφανές το μεγάλο προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα (προσοχή: στους σημερινούς μισθωτούς) φαίνεται μια σχετική αντοχή της ΝΔ, αλλά και μια ισχυρή επιρροή της ΧΑ. Με άλλα λόγια, πιθανόν η γεωγραφία του σημερινού ιδιωτικού τομέα να έχει αλλοιωθεί.

Βεβαίως, η εικόνα αυτή της ψήφου των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα προέρχεται κυρίως από τα μεσαία και ανώτερα στελέχη του. Στις κατηγορίες αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει ένα ισχνό 11.8% και 13.8% αντίστοιχα, ενώ παρατηρείται και στις δύο κατηγορίες προβάδισμα της ΝΔ με 23.5% και 20% αντίστοιχα, αλλά και εξαιρετικά υψηλά ποσοστά για την ΧΑ με 20% και 14% αντίστοιχα. Στην κατηγορία των υψηλών στελεχών του ιδιωτικού τομέα καταγράφεται και ισχυρή παρουσία του ΠΟΤΑΜΙΟΥ με 12%.

Αντίθετα, στις κατώτερες θέσεις της απασχόλησης (κατώτερο προσωπικό γραφείου, ανειδίκευτη εργασία, ειδικευμένη εργασία, ελαστική απασχόληση-part time) o ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει ένα ποσοστό κοντά στο 30%, με το μεγαλύτερο στην κατηγορία των ανειδίκευτων εργατών (33.3%).

Η κοινωνική κατανομή της ψήφου δείχνει μια μεγάλη ανακατάταξη σε σχέση με το μεταπολιτευτικό παρελθόν. Η κοινωνική κατηγορία των αυτοαπασχολούμενων αγροτών φαίνεται να κινείται πια προς τα αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ΚΚΕ). Ομως, η κοινωνική κατηγορία των αυτοαπασχολούμενων επιστημονικών επαγγελμάτων (δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, κλπ) φαίνεται να κινείται μάλλον προς τα «δεξιά», δίνοντας ισχυρά ποσοστά σε ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, αλλά και ΧΑ.

-----------------------------
Πηγή: :rednotebook





 

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Αχιλλέας Μπέος, από την «παράγκα» στο Δημαρχείο

Πέμπτη, Μαΐου 22, 2014
Αχιλλέας Μπέος, από την «παράγκα» στο Δημαρχείο
Με την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου των δημοτικών εκλογών, ένα ερώτημα κυριαρχεί στο Βόλο και για τον Βόλο. Πώς ο πρωταγωνιστής της παράγκας και των στημένων παιχνιδιών βρίσκεται να διεκδικεί την δημαρχία; Πώς από τις διώξεις για κακουργηματικές πράξεις, ο υπόδικος Αχιλλέας Μπέος βρέθηκε με «φωτοστέφανο»; «Τέτοιο δήμαρχο θέλουμε;», διερωτώνται πολλοί. Την απάντηση θα τη δώσουν οι ίδιοι οι δημότες.

Μέσα σε μια δεκαετία από το σύνθημα «Εεεε, οοοο, Αχιλλέα το έπαιξες ημίχρονο διπλό»  που αντηχούσε το Δεκέμβρη του 2004 στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης  στο  αγώνα Πανιώνιος – Ντιναμό Τιφλίδας, τις διώξεις για τα στημένα και όχι μόνο, τις προφυλακίσεις, τις κασέτες, τις απειλές  κ.α. ο Αχιλλέας Μπέος εμφανίστηκε την περασμένη Κυριακή έξω από το εκλογικό του κέντρο στο Βόλο να μιλάει για τους «απατεώνες» πολιτικούς του αντιπάλους.

Η ιστορία και η δράση του Αχιλλέα Μπέου είναι λίγο έως πολύ γνωστή καθώς έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί πολλά για  το ρόλο του στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Παράγοντες του ποδοσφαίρου τον έχουν περιγράψει ως τον άνθρωπο που στήνει όλους τους ελληνικούς αγώνες. Εξάλλου ο υποψήφιος Δήμαρχος Βόλου έχει απασχολήσει πολλάκις αρχές, μέσα και κοινή γνώμη.

Προφυλακιστέος για τα στημένα το 2011, το 2012 αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση 300.000 ευρώ και περιοριστικούς όρους.  Στον Αχιλλέα Μπέο έχει απαγορευτεί η είσοδος στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά και η ενασχόληση με οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα. Από τα γήπεδα επιχειρεί πλέον να περάσει στην πολιτική. Η προεκλογική του εκστρατεία βασίστηκε πάνω στα νταηλίκια και τις ύβρεις, όπως αναφέρουν πολίτες του Βόλου στο Tvxs.gr. Όσο για το πολιτικό του πρόγραμμα: Ποιο πρόγραμμα; Όταν ρωτήθηκε ο ίδιος φρόντισε να υπενθυμίσει την εμπλοκή του με τη νύχτα. «Τι πρόγραμμα να βγάλω;  Καρράς, Φουρέιρα ή Ρέμος, Βίσση...».

Ο ίδιος ωστόσο χαρακτηρίζει τους πολιτικούς του αντιπάλους μεταξύ άλλων «κοπρόσκυλα, αερητζίδες» κ.α. ενώ για τον εαυτό του έχει κρατήσει τους χαρακτηρισμούς  του «νέου» και «άφθαρτου». Όμως ένα μέρος των πολιτών του Βόλου τον ψήφισε - ειδικότερα ο Αχιλλέας Μπέος συγκέντρωσε 38,29% των ψήφων. Δεύτερος ο Μαργαρίτης Πατσιαντάς με 24,82%. «Η πρωτιά Μπέου φαίνεται πως έχει αφυπνίσει τους πολίτες του Βόλου», σχολιάζει στο Τvxs.gr ο δημοσιογράφος  του Magnesia News Γιώργος Καρεκλίδης. «Αλίμονό μας αν το άφθαρτο και το νέο είναι ο Μπέος», προσθέτει.

Οι μηχανισμοί της ΝΔ και η ενσωμάτωση των νεοναζί

Πώς όμως κατάφερε  ο Αχιλλέας Μπέος να συγκεντρώσει αυτό το ποσοστό; Όπως σημειώνει στο Tvxs.gr ο κ. Καρεκλίδης, το πρώτο σημείο-κλειδί  είναι η υποστήριξη της υποψηφιότητας του από τους μηχανισμούς της ΝΔ. Στενός συνεργάτης του Αχιλλέα Μπέου και Νο2 στην δημοτική παράταξή του είναι ο Γιώργος Μουλάς, στέλεχος της ΝΔ, ο οποίος είναι επί σειρά ετών δημοτικός σύμβουλος και πρώην πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής του κόμματος και πολιτευτής της ΝΔ.

Το δεύτερο είναι η ενσωμάτωση όλης της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής στο ψηφοδέλτιο του. «Έχει ενσωματωθεί όλη η Χρυσή Αυγή στο ψηφοδέλτιο του, αλλά υπάρχουν και στοιχεία από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ», αναφέρει.  Σημειώνεται πως από την καταμέτρηση των σταυρών, όπως μεταδίδει η τοπική ιστοσελίδα Magnesia News, τουλάχιστον τρία «κρυμμένα» στελέχη της νεοναζιστικής οργάνωσης που «θαλαμώθηκαν» στο ψηφοδέλτιο του Μπέου ως δήθεν «ανεξάρτητοι και υπερκομματικοί» έχουν εκλεγεί ως δημοτικοί σύμβουλοι.

Αφύπνιση της τοπικής κοινωνίας;

Μετά τη δημοσιοποίηση των αποτελέσματων της Κυριακής φαίνεται να υπήρξε μια αφύπνιση της τοπικής κοινωνίας. Πολλοί εκτιμούν πως οι πολίτες του Βόλου με την ψήφο τους θα αποτρέψουν μια νίκη του Μπέου στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών. Κινητικότητα υπάρχει και στις δημοτικές παρατάξεις.Ο Πάνος Σκοτινιώτης επικεφαλής του συνδυασμού «Επιλογή Ευθύνης»  έχει ανακοινώσει τη στήριξή του στον συνδυασμό του Μ. Πατσιαντά. «Η μάχη του Βόλου είναι μάχη για τη δημοκρατία, την ιστορία, την αξιοπρέπεια και τις αξίες της πόλης», δήλωσε ενώπιον των υποστηρικτών του και επισήμανε πως «σε περίπτωση που κερδίσει ο Αχιλλέας Μπέος τις εκλογές, ο δήμος κινδυνεύει να μπει σε μεγάλες περιπέτειες». 

Η δήλωση του έτερου υποψήφιου Μιχάλη Μιτζίκου ήταν πως «δεν πρόκειται να καταστρέψουμε την πόλη».

«Στο Βόλο καταγράφεται ένα κίνημα εναντίον του Αχιλλέα Μπέου», δηλώνει στο tvxs.gr ο δημοσιογράφος Γιώργος Καρεκλίδης, σημειώνοντας ωστόσο πως επικρατεί μεγάλος προβληματισμός για το γεγονός πως 38% των πολιτών στήριξαν με την ψήφο τους την υποψηφιότητά του. 

-------------------------
Πηγή: tvxs

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

στην υγειά σου άρχοντα ή ποιος εξέθρεψε τον φασισμό στον τόπο μας

Πέμπτη, Οκτωβρίου 10, 2013
Η λέξη λοιπόν είναι απελπισία. Αλλά αυτή είναι μια μονόχνοτη, υπεραπλουστευτική, εσωστρεφής οπτική του κόσμου. (Εσωστρεφής: να μια λέξη που μας έμαθε η πασοκαρία, τα χρόνια εκεί γύρω στο 2000, που το πρόβλημα των κυβερνήσεων συνοψιζόταν στο ότι ήταν πολύ εσωστρεφείς). Ας κοιτάξουμε λοιπόν για λίγο, όχι το δρόμο και τους διπλανούς μας, αλλά την περίφημη οθόνη που φωλιάζει στα σαλόνια όλης της χώρας. Εκεί, η λέξη δεν είναι απελπισία. Εκεί, η λέξη είναι ξεφτίλα.
Έχουμε κουραστεί να διαβάζουμε και να ακούμε ότι για τα όσα συμβαίνουν σήμερα (Τί συμβαίνει σήμερα: ΠΑΣΟΚΝΔ: έξαρση της βίας – έτσι γενικά και αόριστα), φταίει η πλατεία Συντάγματος, οι αγανακτισμένοι, η κουλτούρα της ανομίας (ότι δηλαδή οι άνθρωποι που δεν ξέρουν πως λέγεται ο Krugman, μελετούν Durkheim). Έχουμε κουραστεί να ακούμε πως ανομία είναι το διπλοπαρκάρισμα, ότι δεν κόψαμε απόδειξη ή ότι μιλήσαμε στον ενικό στο όργανο. Και όλα αυτά μάλιστα εμπίπτουν στην κουλτούρα της αριστεράς, της μεταπολίτευσης κλπ.
st
δύο ελληνικές σημαίες, μία προτομή, δύο κούπες με στάμπα φασιστικής οργάνωσης, ο τρυφερός δημοσιογράφος και ένας καλός κύριος από τη Γούβα
Αυτά όλα, λέει, εξέθρεψαν το τέρας. Αυτά έφεραν τον φασισμό στον τόπο μας. Οι μούντζες και τα γκράφιτι και η κλειστή Πανεπιστημίου από 20 άτομα. Δεν έφεραν τον φασισμό οι δημοσιογράφοι που φώναζαν τη Σκορδέλη μέρα παρά μέρα να μιλήσει για το «μεταναστευτικό πρόβλημα» και την «ασφυξία» του κέντρου. Δεν ήξεραν τι ήταν η Σκορδέλη, ήξεραν όμως ότι υπάρχει φοβερό μεταναστευτικό πρόβλημα και ότι οι κάτοικοι (οι ποιοί;) δεν αντέχουν άλλο. Δεν ήξεραν ότι τα ΜΑΤ και τα αβγά συνεργάζονται, βασανίζουν ντόπιους και μετανάστες, επιτρέπουν μαχαιρώματα κλπ. Ήξεραν όμως ότι οι κουκουλοφόροι καίνε τις περιουσίες του κοσμάκη. Δεν ήξεραν ότι εφοπλιστές (όπως λένε τα ίδια τους τα τωρινά δημοσιεύματα) χρηματοδοτούν τα αβγά. Ήξεραν όμως να μας παρουσιάζουν τα γκομενικά του τάδε αβγού και ήξεραν να κάνουν πολιτισμένο διάλογο στα τηλεπαράθυρα. Δεν ήξερε ο Ευαγγελάτος και ο Σρόιτερ ότι κλέβουν τους μετανάστες, ότι τους εκβιάζουν ή ότι είναι νταβατζήδες. Αλλά ήξεραν να κάνουν βόλτα με το Χρυσοχοΐδη και να λένε ότι τα παιδιά καθάρισαν την πλατεία. Δεν ήξεραν ότι έχουν όπλα. Ήξεραν μόνο ότι σε αυτούς τα αβγά φέρονταν με το σεις και με το σας. Αυτό αρκούσε.
karolos
μετριοπάθεια, πολιτισμένος διάλογος, γιορτή της δημοκρατίας.
Σημασία έχει ότι το φασισμό τον έφεραν οι πλατείες το ‘11. Δεν τον έφερε ας πούμε η αντιμεταναστευτική λύσσα, πχ. εκείνου του φοβερού κυβερνητικού στελέχους που μετά από επίθεση αβγών σε ένα κουρείο στο Μενίδι αν δεν κάνω λάθος, έκανε ερώτηση στον Υπουργό για να μάθει αν είναι νόμιμος και έχει χαρτιά ο χτυπημένος κουρέας. Ο φασισμός είναι αποτέλεσμα των κραυγών κατά του μνημονίου. Δεν τον έφερε ας πούμε η επιχειρηματική ευφυΐα της Μανωλάδας και αυτός που αλυσοδένει στη Σαλαμίνα. Τίποτα απ’ όλα αυτά. Η συνέλευση της πλατείας Συντάγματος και οι διαδηλωτές φταίνε προσωπικά για το ότι τα αβγά είναι βουλευτές. Τί κι αν στο Εφετείο πετούσαν πέτρες στους μετανάστες μαζί με τα ΜΑΤ; Τι κι αν στο Χυτήριο μας μιλούσαν για αλβανικές κωλοτρυπίδες; Τι κι αν έσπαγαν live πάγκους σε λαϊκές (με κίνητρα καθαρά εμπορικά, μην ξεχνιόμαστε); Όλα αυτά τα έκαναν επειδή τους το επέτρεπαν οι αγανακτισμένοι κι όχι επειδή ακόμη και τότε οι δημοσιογράφοι μιλούσαν για σοβαρή ΧΑ ή προσέφεραν συμβουλές ότι θα πρέπει να κάνουν κάτι για να μην τους πιάνουν στο στόμα οι άλλοι. Όλα αυτά τα έκαναν τα αβγά εξαιτίας των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων και όχι επειδή οι βουλευτές κάθονταν και έκαναν κουβεντούλα στα πάνελ, χαϊδεύονταν με τους μπάτσους που λίγα λεπτά νωρίτερα τραμπούκιζαν παρέα με τα αβγά ή αποδέχονταν ότι μπορεί να πέσει καμιά σφαλιάρα, δεν έγινε και τίποτα, δεν χρειάζεται άρση ασυλίας.
Ξεφτίλα είναι η λέξη. Κι ακόμη κι αυτή, η ξεφτίλα, δεν μπορεί να περιγράψει τον δημοσιογράφο που έχει το θράσος να ξεστομίσει «άδικο» παίρνοντας συνέντευξη απ’ τους γονείς του μαχαιρωμένου Φύσσα.
v
ο θρίαμβος της κοινής λογικής, ο μίστερ πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, η ελπίδα της συντηρητικής παράταξης
Ο δημοσιογράφος που χαριεντίστηκε με τον Βορίδη, (ξέρετε αυτόν τον ακτιβιστή της δεξιάς), ο άνθρωπος που έκανε τη χαλαρή κουβεντούλα με τον αρχηγό των αβγών, ψελλίζει τώρα πως είναι «άδικο».
Μπορεί να ζοριζόμαστε, να μας βγαίνει η κάθε μέρα απ’ τη μύτη, αλλά δεν ζούμε σε κάποιο μακρινό πλανήτη που αντί για οξυγόνο κυκλοφορεί το αέριο της λήθης. Τα θυμόμαστε όλα μια χαρά. Και ξέρουμε ότι ο φασισμός δεν είναι ένα άσχετο γεγονός, μια μόδα που ξεπήδησε απ’ το πουθενά, αλλά είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας, την οποία τροφοδότησε για διαφορετικούς πιθανώς λόγους, αλλά πάντως τροφοδότησε συστηματικά η πολιτική και μιντιακή ελίτ (ελίτ να την κάνουν ο θεός και ο αλλάχ δηλαδή).
Γι’ αυτό αφήστε κατά μέρος τις αναλύσεις περί κουλτούρας και ανομίας, και κοιτάξτε να σβήσετε – αν γίνεται, αν μπορείτε – ότι προλαβαίνετε απ’ τα αρχεία σας. Μπας και κάποτε καταφέρετε να σας ξεχάσει η ιστορία.
------------------------
Πηγή:tovytio

Copyright © 2014-15 Απόψεις επώνυμα™ is a registered trademark.

Designed by Templateism. Hosted on Blogger Platform.