Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΜΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΜΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Η άποψή μου για το κλείσιμο του Mega

Τετάρτη, Μαΐου 25, 2016
Όχι δεν λυπάμαι, αντιθέτως χαίρομαι που κλείνει το Mega, όπως θα χαρώ αν κλείσει και το Skai ή η Eldorando στις Σκουριές!
Αυτά τα αγαπησιάρικα που διαβάζω εδώ κι εκεί ότι όσοι δεν σκέπτονται τους απλούς εργαζόμενους του σταθμού είναι σκατόψυχοι και τα τοιαύτα, τα γράφω στα παλιότερα των υποδημάτων μου. Διότι ο καθένας είναι υπεύθυνος για αυτό που επιλέγει για τον εαυτόν του, την αξιοπρέπειά του, άρα και για τις πράξεις του: ποτέ δεν θα επέλεγα να εργαστώ στα ορυχεία στις Σκουριές ενάντια και κόντρα στην πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας την οποία ανήκω.

Δεν κατάλαβα δλδ. να μην κλείσουν οι Σκουριές επειδή θα μείνουν 800 άνεργοι και ας συνεχίζουν να καταστρέφουν τη φύση, να δηλητηριάζουν το νερό, να ρημάζουν το δάσος μιας ολόκληρης περιοχής; Όχι βέβαια.

Όταν η παρέα του ΜΕΓΚΑ χλεύαζε τόσο χρόνια τους άνεργους, τους απεργούς κι όλους όσους βρίσκονταν στο δρόμο ενώ συγχρόνως προπαγάνδιζαν την ευλογία των ΜΝΗΜΟΝΊΩΝ και πλειοδοτούσαν με τον αισχρότερο τρόπο υπέρ του ΝΑΙ, που ήταν έστω τα σωματεία των τεχνικών, των οπερατέρ, των δημοσιογράφων βάρδιας –όχι των μεγαλοδημοσιογράφων- να υψώσουν έστω φωνή όχι διαμάρτυρίας, έστω φωνή συμπόρευσης – συμπαράστασης;
Πουθενά τίποτα. Άκρα του τάφου σιωπή.

Εξάλλου το Μεγκα το τελειώνουν οι ίδιοι οι μεγαλομέτοχοι, τέλειωσαν πλέον οι παχιές αγελάδες -ψάχνουν να βρουν άλλες- οι οποίοι τώρα πλέον δεν το χρειάζονται.

Αυτό που χρόνια προσπαθούσαν το κατάφεραν:
το κίνημα της Αριστεράς, που τα τελευταία χρόνια των μνημονίων, -καλώς ή κακώς - κακώς όπως αποδείχτηκε - το ενσάρκωνε ο Συριζα, να το καθυποτάξουν, να το απογυμνώσουν και ηθικά να το εκμηδενίσουν για τις επόμενες 2-3 δεκαετίες...

Κατέστρεψαν την Αριστερά με όχημα τον Σύριζα – ο οποίος παρεμπιπτόντως θα πουλήσει το κλείσιμο του Μεγκα οϊμέ σαν νίκη κατά της διαπλοκής!

Και μια πρόταση: μήπως να πάρουν τον σταθμό στα χέρια τους οι εργαζόμενοι, όπως με την ΕΡΤ?

Αυτά για την ώρα κι αν χρειαστεί επανέρχομαι.


Τετάρτη 5 Αυγούστου 2015

Ζωή Κωνσταντοπούλου (γιατί «όλοι ΔΕΝ είναι ίδιοι»!)

Τετάρτη, Αυγούστου 05, 2015
Ζωή Κωνσταντοπούλου (γιατί «όλοι ΔΕΝ είναι ίδιοι»!)
Με αφορμή τη σημερινή συνέντευξη Τύπου της Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου -με αντικείμενο τον απολογισμό του έως τώρα έργου και τον προγραμματισμό για το επόμενο διάστημα στην προεδρία της Βουλής- θέλω να εκφράσω την στήριξή μου στο πρόσωπό της.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η Ζωή Κωνσταντοπούλου -και κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ψήφισαν τα προαπαιτούμενα μέτρα- κρατούν ακόμα όρθια τη σημαία των θέσεων που έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση τον περασμένο Ιανουάριο.

Η στοχοποίηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου ήταν προφανής από τις πρώτες ημέρες της στην προεδρία της Βουλής. Οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί για το πρόσωπό της και οι συκοφαντίες ήταν -και είναι- στην ημερήσια διάταξη των ΜΜΕ των ολιγαρχών.

Οι εξεταστικές επιτροπές της Βουλής -με κορυφαία την Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος- είναι ο κύριος λόγος που έχει στοχοποιηθεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Γιατί κατάλαβαν πως η Κωνσταντοπούλου δεν θα έθαβε τις εξεταστικές επιτροπές, όπως έκαναν οι προηγούμενοι πρόεδροι της Βουλής.

Πια είναι εντελώς κατανοητό από όλους πως η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν έχει στοχοποιηθεί μόνο από τα συστημικά ΜΜΕ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης αλλά και από την ηγετική ομάδα του κόμματός της.

Η άρνηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου να υποκύψει στον εκβιασμό και να ψηφίσει τα προαπαιτούμενα μέτρα έχει προκαλέσει την οργή του Μεγάρου Μαξίμου.

Ο Αλέξης Τσίπρας και η ομάδα που έχει επιλέξει να έχει γύρω του θα πρέπει να οργιστούν με τους εαυτούς τους.

Αυτοί υπέκυψαν στον εκβιασμό και αγνόησαν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, και όχι η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Αν έχει κάποια αξία η γνώμη μου, πρέπει να στηριχτούν από τους πολίτες η Ζωή Κωνσταντοπούλου και όσοι βουλευτές δεν υποκύπτουν στον εκβιασμό.

Η λογική του «όλοι ίδιοι είναι» μας οδηγεί κατευθείαν στον φασισμό.

Ελπίζω και εύχομαι η Ζωή Κωνσταντοπούλου και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ -που δεν υπέκυψαν στον εκβιασμό- να κρατήσουν τις θέσεις τους μέχρι το τέλος. Όποιο κι αν είναι αυτό το τέλος.

Θέση της Αριστεράς δεν μπορεί να είναι οι καρέκλες.

Θέση της Αριστεράς είναι η ανιδιοτέλεια. Θέση της Αριστεράς είναι η αλήθεια. Θέση της Αριστεράς είναι η ευθύτητα.

Όταν κάνεις σημαία σου την αξιοπρέπεια, πρέπει να ξέρεις και τι σημαίνει αξιοπρέπεια.

Και πρώτα απ” όλα, πρέπει εσύ ο ίδιος να είσαι αξιοπρεπής.

(Κάποιοι αναγνώστες -λίγοι είναι η αλήθεια- μου γράφουν πως «έστριψα». Δεν έστριψα εγώ, ο Αλέξης Τσίπρας έστριψε. Να θυμίσω πως, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος από τον Αλέξη Τσίπρα, έγραψα «H Πρώτη Φορά Αριστερά έγινε Πρώτη Φορά Δημοκρατία». Εκεί, μεταξύ άλλων, έγραφα «ο Αλέξης Τσίπρας έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που επικαλείται τη λαϊκή κυριαρχία και προσφεύγει σε δημοψήφισμα». Βέβαια, όταν έγραφα αυτό το κείμενο, δεν ήξερα πως ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το δημοψήφισμα με την ελπίδα να κυριαρχήσει το ΝΑΙ, ούτε ότι θα πήγαινε μια εβδομάδα μετά να κάνει συμφωνία που περιείχε αυτά ακριβώς τα οποία αρνήθηκαν οι πολίτες στο δημοψήφισμα. Από την άλλη, όπως μάθαμε εκ των υστέρων, αυτά δεν το ήξερε ούτε ο Γιάνης Βαρουφάκης -που ήταν στενός συνεργάτης του-, εγώ θα τα ήξερα;)

(Εννοείται πως η στήριξη στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που τιμούν τον όρκο τους, ισχύει όσο συνεχίζουν να το κάνουν. Οπαδός δεν υπήρξα ποτέ στη ζωή μου.)


Του Pitsirikos

--------------------
[πηγή]

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Λαπαβίτσας: Αναλυτικό σχέδιο της εξόδου υπάρχει από καιρό...

Τετάρτη, Ιουλίου 29, 2015
Λαπαβίτσας: Αναλυτικό σχέδιο της εξόδου υπάρχει από καιρό...
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες μέρες για το αν υπάρχει, ή όχι, σχέδιο που να μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα συντεταγμένα και με σχετική ασφάλεια εκτός της αποτυχημένης νομισματικής ένωσης που πλέον την πνίγει. Ευρύτατα ακούγεται η άποψη ότι τέτοιο σχέδιο δεν υπάρχει, άρα η μόνη λύση είναι το νέο μνημόνιο, ότι κι αν αυτό σημαίνει για τη χώρα και το λαό της.
Λυπάμαι που θα στενοχωρήσω του καλούς οπαδούς του μονόδρομου, αλλά αναλυτικός σχεδιασμός της εξόδου υπάρχει από καιρό. Η δημόσια κατάθεσή του είναι θέμα πολιτικό και θα γίνει όταν θα το επιλέξει η πλευρά που εδώ και χρόνια επιχειρηματολογεί υπέρ της εξόδου. Περιττό να ειπωθεί ότι η πλευρά αυτή – που βρίσκεται κυρίως μέσα στο Σύριζα – έχει πλήρως δικαιωθεί μετά τα τελευταία γεγονότα και την αποδοχή του τρίτου μνημονίου από την κυβέρνηση. Και η πλευρά αυτή με πρωτοβουλία της θέτει το θέμα σε δημόσια διαβούλευση.
Η δημόσια κατάθεση των προτάσεων για την έξοδο δεν θα γίνει όμως στον χρόνο που θα επιλέξουν τα ΜΜΕ και το λόμπι των ευρωμανών, που πλέον έχουν χάσει κάθε μέτρο στη δημόσια συζήτηση και από τη δαιμονοποίηση πέρασαν στην ασύστολη κατασυκοφάντηση κάθε αναφοράς και προσπάθειας συζήτησης για το εθνικό νόμισμα. Το θέμα της συντεταγμένης εξόδου από την καταστροφική και αποτυχημένη ΟΝΕ έχει πολύ μεγάλη σημασία για να γίνει έρμαιο πολιτικών και επικοινωνιακών παιχνιδιών και βορά των συστημικών ΜΜΕ. 
Αυτό όμως που μπορεί και πρέπει να γίνει, μέσα στον ορυμαγδό υπερβολής, της διαστρέβλωσης και του καθαρού ψεύδους των τελευταίων ημερών, είναι μια σοβαρή συζήτηση για το τι ακριβώς μπορεί και πρέπει να είναι ένα «Σχέδιο Εξόδου».
Τι είναι το Σχέδιο Εξόδου;
Είναι με έναν τρόπο κατανοητό να νομίζει κανείς ότι μπορεί να υπάρξει λεπτομερής σχεδιασμός του κάθε βήματος που απαιτείται για την έξοδο από την ΟΝΕ, με οικονομετρική αποτίμηση των επιπτώσεων και ίσως με ποσοτική μέτρηση του κόστους και του οφέλους. Δυστυχώς όμως τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει και ούτε μπορεί να υπάρξει. Το Σχέδιο Εξόδου, όπως και κάθε οικονομικό σχέδιο για δύσκολα και σύνθετα ζητήματα, δε μπορεί να είναι σαν μια συνταγή μαγειρικής που θα δίνει τις ακριβείς αναλογίες των συστατικών και οδηγίες εκτέλεσης για σίγουρη επιτυχία.
Η έξοδος από την ΟΝΕ είναι μια βαθιά δυναμική διαδικασία που θα αλλάξει όλα τα δεδομένα της οικονομίας. Συνεπώς, το μόνο που μπορεί να γίνει εκ των προτέρων είναι να εξακριβωθεί η λογική αλληλουχία των βημάτων που απαιτούνται για να γίνει με επιτυχία η μετάβαση, ώστε να διαμορφωθεί το πλαίσιο της απαραίτητης οικονομικής πολιτικής. Αυτό ακριβώς είναι το δύσκολο αναλυτικό πρόβλημα της «εξόδου από την ΟΝΕ» και όχι η ποσοτική μέτρηση των πιθανών επιπτώσεων της εξόδου. Στο τελευταίο συνήθως επιδίδονται με ενθουσιασμό οι εντεταλμένοι των τραπεζών, οι μετρήσεις των οποίων κατά κανόνα δεν έχουν καμία αξία.
Το πρόβλημα της εξόδου της Ελλάδας από τη ΟΝΕ δεν έχει βέβαια προηγούμενο. Ακόμη και όταν εγκαταλείφθηκε ο Κανόνας του Χρυσού στις αρχές του 20ου αιώνα, τα αποφασιστικά βήματα είχαν γίνει από τις μεγάλες οικονομίες της εποχής. Υπάρχει όμως νομισματική και μακροοικονομική εμπειρία δεκαετιών, η οποία λέει ξεκάθαρα ότι μεγάλα νομισματικά γεγονότα, όπως η έξοδος από την ΟΝΕ, οδηγούν σε σύντομη κρίση που την ακολουθεί ταχεία ανάκαμψη. Το βάθος της κρίσης εξαρτάται από το βαθμό και το είδος της προετοιμασίας της χώρας πριν από την αλλαγή.
Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και οι μελέτες που κατά καιρούς κάνουν οι τράπεζες και άλλοι διαπρύσιοι φίλοι του ευρώ, συγκλίνουν στο σημείο αυτό: τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα της εξόδου θα είναι δύσκολα, αλλά μεσομακροπρόθεσμα η έξοδος είναι ο προτιμότερος τρόπος για να βγει η χώρα μας από την παγίδα στην οποία βρίσκεται. Περιττό να ειπωθεί ότι η βραχυπρόθεσμη δυσκολία δεν δικαιολογεί επ’ ουδενί την αναβολή λήψης της απόφασης της εξόδου που θα έχει θετικά μεσομακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
Η λύση του προβλήματος της εξόδου, ο πυρήνας του πολυσυζητημένου «Σχεδίου Εξόδου», είναι η λογική σύζευξη και στοιχειοθέτηση των απαραίτητων βημάτων ώστε η έξοδος να είναι συντεταγμένη και με σχετική ασφάλεια. Γίνεται έτσι προφανές, ότι το Σχέδιο αυτό θα περιλαμβάνει πολιτικές αποφάσεις και κινήσεις – θα είναι μια βαθύτατα πολιτική διαδικασία και όχι απλώς ένα τεχνικό οικονομικό κείμενο.
Από τη στιγμή που το πρόβλημα της εξόδου ως πολιτική και τεχνική διαδικασία θα έχει λυθεί, αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι η περαιτέρω επεξεργασία και η λεπτομερής εμβάθυνση των διαφόρων πλευρών του, ώστε να μετατραπεί σε εφαρμόσιμη κυβερνητική πολιτική. Για παράδειγμα, θα πρέπει να γίνει λεπτομερής ανάλυση των αλλαγών στις τράπεζες, της συναλλαγματικής ισοτιμίας, της φορολογίας, κλπ.
Τη στιγμή αυτή ο πυρήνας του Σχεδίου, ο πλοηγός της εξόδου, υπάρχει. Είναι αποτέλεσμα πολύμηνης συνεργασίας μου με τους διεθνούς εμβέλειας οικονομολόγους, Χάινερ Φλάσμπεκ και Ζακ Σαπίρ και με ομάδα άλλων οικονομολόγων κύρους που μας πλαισίωσαν. Αυτό που απομένει να γίνει είναι η λεπτομερής επεξεργασία των επιμέρους πλευρών του όπως αναφέρθηκε παραπάνω, πράγμα που απαιτεί πολιτική βούληση και ομάδες εργασίας. Αυτό είναι και το κύριο ζητούμενο για την κυβέρνηση Σύριζα τους επόμενους μήνες, καθώς το τρίτο μνημόνιο θα οδεύει προς την αποτυχία, κάτι που διεθνώς εκτιμάται ως η πλέον πιθανή εξέλιξη. 
Η έξοδος από την ΟΝΕ απαραίτητο βήμα για τη ριζική αλλαγή της χώρας
Πρέπει να τονιστεί ότι η έξοδος από την ΟΝΕ δεν αποτελεί από μόνη της λύση στα προβλήματα της Ελλάδας. Είναι ένα δύσκολο βήμα που επιβάλλεται στην Ελλάδα από την αδιαλλαξία των μελών της ΟΝΕ και την ιστορική αποτυχία της νομισματικής ένωσης. Αντιμέτωπη με το τρίτο μνημόνιο που θα είναι καταστροφικό και στην πράξη θα αποδειχθεί μη εφαρμόσιμο, η Ελλάδα έχει μόνο την επιλογή της εξόδου και της αλλαγής πορείας. Η έξοδος μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για πολιτικές που μειώνουν την ανεργία, αυξάνουν το εισόδημα και βάζουν τη χώρα σε δρόμο ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη.
Η έξοδος από την ΟΝΕ είναι οπωσδήποτε ένας δρόμος που εμπεριέχει μετωπική σύγκρουση με ισχυρότατα εγχώρια και ξένα συμφέροντα, αλλά αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο προσφέρει στην Ελλάδα μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξει τη κοινωνική της δομή προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Εάν η διαχείριση της εξόδου γίνει με τρόπο επιτυχή και εξασφαλίζοντας τη στήριξη μιας ισχυρής πλειοψηφίας, μπορεί να αποτελέσει μια ιστορική ευκαιρία για να μπει η Ελλάδα σε διαφορετική τροχιά εθνικής ανεξαρτησίας στις διεθνείς της σχέσεις.
Η δύσκολη αρχική περίοδος της εξόδου μπορεί να γίνει σημαντικά ευκολότερη, αν υπάρξει δημόσια αποφασιστικότητα και θέληση. Ο ελληνικός λαός πλέον συνειδητοποιεί ότι η προοπτική της παραμονής στην ΟΝΕ και της εφαρμογής του νέου μνημονίου θα φέρει τη μακροπρόθεσμη αποδυνάμωση της χώρας, με αύξηση των ανισοτήτων και των κοινωνικών εντάσεων, ενώ παράλληλα θα διατηρηθεί η τεράστια πίεση του χρέους, μετατρέποντας την Ελλάδα σε ασήμαντο παρία στη διεθνή σκηνή. Αν υπάρξει καθαρή και έντιμη πληροφόρηση, ο ελληνικός λαός έχει δείξει ότι μπορεί και θέλει να στηρίξει την προσπάθεια εξόδου.
Η ανάκαμψη που θα ακολουθήσει θα είναι η βάση για τη μεσοπρόθεσμη ανασυγκρότηση της χώρας. Η Ελλάδα θα πρέπει οπωσδήποτε να προχωρήσει σε βαθιά μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού και δικαστικού συστήματος, καθώς και σε αλλαγή των κανόνων της αγοράς και της λειτουργίας του κράτους. Πάνω απ’ όλα, η Ελλάδα χρειάζεται συστηματική αλλαγή του πλαισίου των επενδύσεων. Η μακρά ιστορική εμπειρία δείχνει ότι μια επίμονη επενδυτική προσπάθεια από πλευράς κάποιας χώρας βασίζεται πάντα στις εγχώριες δυνάμεις και δεν καθορίζεται από τις ξένες επενδύσεις. Τα επενδυτικά κεφάλαια που έρχονται από το εξωτερικό μπορούν να παίξουν στην καλύτερη περίπτωση έναν συμπληρωματικό ρόλο.
Για να υλοποιηθεί η μεσοπρόθεσμη επενδυτική τόνωση που χρειάζεται η Ελλάδα, θα πρέπει άμεσα να ισχυροποιηθεί το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων. Θα πρέπει επίσης να αναδιαρθρωθούν οι αποτυχημένες ιδιωτικές τράπεζες, υπό δημόσιο έλεγχο με νέα αντίληψη διοίκηση, με στόχο τη στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Η αναζωογόνηση των δημοσίων επενδύσεων και η αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος σε δημόσια βάση θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια σταθερή ανάκαμψη των ιδιωτικών επενδύσεων. Η Ελλάδα θα μπορούσε τότε να αποκτήσει μία νέα σχέση ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Η έξοδος από την ΟΝΕ τελικά, είναι ένα βήμα στο δρόμο της κοινωνικής και οικονομικής μεταμόρφωσης της χώρας, αλλά είναι ένα ζωτικό και αναγκαίο βήμα. Μετά το τελευταίο μνημόνιο η Ελλάδα απλώς δεν έχει άλλες επιλογές, πράγμα που σταδιακά συνειδητοποιούν ολοένα και περισσότεροι οικονομολόγοι διεθνώς. Αν οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν αυτό το πρόγραμμα δράσουν αποφασιστικά, θα υπάρξει η λαϊκή στήριξη που είναι απαραίτητη για την επιτυχία. Οι επόμενες εβδομάδες και μήνες θα είναι κρίσιμοι.

-----------------

Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Αίσχος - Του Pitsirikos

Σάββατο, Ιουλίου 25, 2015
Είναι πολύ της μόδας τις τελευταίες ημέρες, να υπάρχουν αποκαλύψεις για τις εναλλακτικές προτάσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, πριν ο Αλέξης Τσίπρας συμφωνήσει σε ένα νέο πακέτο «διάσωσης» 86 δισ. ευρώ στη Σύνοδο Κορυφής.

Πρώτος στη λίστα είναι ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος κατηγορείται πανταχόθεν πως εξέταζε εναλλακτικές λύσεις, ενώ, παράλληλα κατηγορείται από τους ίδιους ανθρώπους πως δεν εξέταζε εναλλακτικές λύσεις.

Μη με ρωτάτε πώς μπορεί να κατηγορείται ένας άνθρωπος για κάποιο πράγμα και παράλληλα, να κατηγορείται και για το αντίθετό του· στην Ελλάδα ζούμε.

Δεν ξέρω τι από όλα αυτά είναι αλήθεια και τι ψέματα.

Για παράδειγμα, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης διέψευσε τους Financial Times που τον ήθελαν να προτείνει τη σύλληψη του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα, ώστε να γίνει έφοδος στα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Ελλάδος και στο Νομισματοκοπείο.

Διαβάζω και ακούω διάφορους ξεπουλημένους που τα βρίσκουν πολύ ακραία όλα αυτά γιατί δεν συνάδουν με την κουλτούρα τους που είναι πολύ …ευρωπαϊκή.

Εμένα πάλι μου φαίνονται πολύ ήπια αυτά που διαβάζω.

Σε μια χώρα που χρεοκόπησε πριν από πέντε χρόνια και κανείς δεν οδηγήθηκε στην Δικαιοσύνη, αυτό που εντυπωσιάζει εμένα είναι η ατιμωρησία, και όχι η σύλληψη ενός τραπεζίτη.

Επίσης, με εντυπωσιάζει το γεγονός πως οι ολιγάρχες της χώρας συνεχίζουν να απολαμβάνουν προνόμια, κάνοντας παιχνίδι πια με την Πρώτη Φορά Αριστερά.

Ένα πολύ μεγάλο μέρος των πολιτών της χώρας κάνει παρέα καθημερινά με την απελπισία και οδεύει προς την εξαθλίωση αλλά οι ολιγάρχες συνεχίζουν το πάρτι, λες και δεν έχει συμβεί τίποτα.

Αυτά είναι να πέφτεις κάτω ξερός, και όχι η σύλληψη ενός τραπεζίτη.

Όλοι οι τραπεζίτες της χώρας θα έπρεπε να έχουν συλληφθεί από το 2010.

Και θα έπρεπε να κάνουν παρέα στη φυλακή με πολλούς ολιγάρχες.

Βέβαια, όποια κι αν ήταν τα σχέδια κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν καμία σημασία από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας υπέγραψε και έγινε δηλωσίας.

Και το πάρτι ολιγαρχών και τραπεζιτών στην υγεία των κορόιδων συνεχίζεται.

Αλλά αυτό δεν βλέπω να ενοχλεί όλους όσοι είναι έξαλλοι με τον Βαρουφάκη και τον Λαφαζάνη.


--------------
[πηγή]

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Ενα πολύ ευρωπαϊκό πραξικόπημα – του Άρη Χατζηστεφάνου

Πέμπτη, Ιουλίου 02, 2015
Ενα πολύ ευρωπαϊκό πραξικόπημα – του Άρη Χατζηστεφάνου
Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την αποκάλυψη ότι η CIA  ήδη από το 1948 (έναν χρόνο μετά την ίδρυσή της) παρενέβαινε στις βουλευτικές εκλογές της Ιταλίας χρηματοδοτώντας τα κόμματα του Κέντρου και της Δεξιάς, ενώ άφηνε να διαρρέουν στον Τύπο συκοφαντίες για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλίας. Την περίοδο αμέσως μετά το τέλος του B’ Παγκοσμίου Πολέμου η αμερικανική εμπλοκή για την επιβολή φιλοδυτικών κυβερνήσεων ήταν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στο πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης.

Το σχέδιο Μάρσαλ, εκτός απ’ το να λειτουργεί σαν μηχανισμός αναδιανομής εισοδήματος από τους Αμερικανούς φορολογουμένους προς τις κατασκευαστικές εταιρείες των ΗΠΑ που αναλάμβαναν την ανοικοδόμηση της ισοπεδωμένης Ευρώπης, χρησιμοποιούνταν και σαν εργαλείο για την επιβολή του αμερικανικού μοντέλου του καπιταλισμού αλλά και τον αποκλεισμό των αριστερών κομμάτων που είχαν γιγαντωθεί χάρη στην ηρωική τους αντίσταση στη ναζιστική κατοχή.

Οι ευρωπαϊκές οικονομικές ελίτ θα χρειάζονταν δεκαετίες μετά τον πόλεμο για να αρχίσουν να χρησιμοποιούν την τεχνογνωσία των ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την ανατροπή κυβερνήσεων και την επιβολή άλλων,φιλικών προς αυτές, στην Ευρώπη. Οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, όμως, ιδιαίτερα μετά την κρίση του 2007-2008 αποδεικνύουν ότι έμαθαν αρκετά καλά το μάθημά τους.

Οι πρόσφατες παρεμβάσεις της ΕΚΤ, που στραγγάλισαν τη ρευστότητα προς το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας, ίσως θυμίζουν στους παλαιότερους την εντολή που είχε δώσει ο Αμερικανός πρόεδρος Νίξον στους επιτελείς του όταν αποφάσισε την ανατροπή της κυβέρνησης του Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή το 1973: «Κάντε την οικονομία να ουρλιάξει».

Η διακοπή στην παροχή ρευστότητας δοκιμάστηκε με επιτυχία από την ΕΚΤ στην Ιρλανδία και την Κύπρο, με στόχο την επιβολή των μνημονίων, και πήρε τα χαρακτηριστικά ολομέτωπης επίθεσης στην περίπτωση της Ελλάδας – δεν ήταν όμως οι μόνες παρεμβάσεις που απείλησαν να ανατρέψουν κυβερνήσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις τα κατάφεραν. Πριν από έναν χρόνο οι Financial Times αποκάλυψαν με κάθε λεπτομέρεια τον μηχανισμό που οδήγησε στην ανατροπή της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι το 2011 και στην αντικατάστασή του από τον άνθρωπο των τραπεζών, Μάριο Μόντι.

Αρκετοί αναλυτές εκτιμούν πλέον ότι η ΕΚΤ έπαιξε καθοριστικό ρόλοστην τεχνητή εκτίναξη των spreads, που οδήγησε στην παραίτηση Μπερλουσκόνι και έθεσε σε εφαρμογή το πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο του προέδρου Ναπολιτάνο και του ιταλικού Συνδέσμου Βιομηχάνων για την αλλαγή εξουσίας στην Αιώνια Πόλη.

Σενάρια σαν κι αυτά έμοιαζαν μέχρι τότε βγαλμένα από κατασκοπευτικά μυθιστορήματα. Για την ακρίβεια, όπως μας θύμισε πρόσφατα στην «Εφ.Συν.» και ο πανεπιστημιακός Κώστας Δουζίνας, σε ένα τέτοιο μυθιστόρημα στηρίχθηκε και η πολύ επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά της δεκαετίας του ’80 «Ενα πολύ βρετανικό πραξικόπημα» («A very british coup»): Μια αριστερή κυβέρνηση εκλέγεται με την υπόσχεση να διαλύσει τους ολιγάρχες των ΜΜΕ, να εθνικοποιήσει τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, να βγάλει τη χώρα από το ΝΑΤΟ και να δημιουργήσει μια πραγματικά ανοιχτή κυβέρνηση για τους πολίτες.

Η ανατροπή της είναι θέμα χρόνου καθώς τα media συνωμοτούν με τις μυστικές υπηρεσίες και τις μεγάλες βιομηχανίες για να προκαλέσουν οικονομική ασφυξία.

Προφανώς η ιστορία που παρουσίασε το 1982 ο Κρις Μούλιν παραμένει προϊόν μυθοπλασίας αφού ακόμη δεν έχει υπάρξει αριστερή κυβέρνηση στην Ευρώπη – η οποία να ήθελε, λόγου χάρη, εθνικοποίηση επιχειρήσεων και έξοδο από το ΝΑΤΟ. Σε ό,τι αφορά τα σχέδια ανατροπής όμως οι ιστορίες που διηγούνταν η τηλεοπτική σειρά πλησιάζουν όλο και περισσότερο την πραγματικότητα.

Ποιος θα φανταζόταν πριν από μερικά χρόνια ότι ιδρύματα ερευνών των Γερμανών χριστιανοδημοκρατών θα χρηματοδοτούσαν απροσχημάτιστα στελέχη της ουκρανικής αντιπολίτευσης και ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα στήριζε μια κυβέρνηση με τη συμμετοχή εθνικοσοσιαλιστών για να αντικαταστήσει τον ανατραπέντα Γιανουκόβιτς στο Κίεβο; Πόσο εξωπραγματικό θα ακουγόταν το γεγονός ότι η Κομισιόν συμμετείχε επισήμως στο κάλεσμα αντικυβερνητικών διαδηλώσεων του «Μένουμε Ευρώπη», από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Και φυσικά πόσο αστείο θα φάνταζε, έστω και πριν από έναν χρόνο, ότι Ευρωπαίοι ηγέτες θα προσκαλούσαν σε γεύμα τον Σταύρο Θεοδωράκη μόλις αυτός ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμος να αποδεχθεί οποιαδήποτε συμφωνία – όσο καταστροφική και αν είναι δηλαδή για τη χώρα του.

Στην Ευρωπαϊκή Ενωση του 2015 ένα κόμμα του 6% (όπως το Ποτάμι) μπορεί να ενισχύεται από τα μεγαλύτερα πολιτικά κέντρα και τα μεγαλύτερα ΜΜΕ ως αντιστάθμισμα σε μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση – αρκεί βέβαια να έχει δώσει όρκους πίστης στο Βερολίνο, να αναφέρει στις εκδηλώσεις του ότι «η χούντα άφησε μηδενικό χρέος» και να περιλαμβάνει στα ψηφοδέλτιά του στελέχη που προτείνουν την ανάθεση της εξουσίας στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ.

Ενα πολύ ευρωπαϊκό πραξικόπημα. Indeed!


---------------

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Τελειώστε τους ολιγάρχες, πριν σας τελειώσουν

Πέμπτη, Μαρτίου 05, 2015
Έγγραφο ενός αξιωματικού από το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας παρουσιάζεται από τον ΣΚΑΪ και υιοθετείται αμέσως από τον Αντώνη Σαμαρά. Το έγγραφο αναφέρεται σε πλήρη εκκένωση των κέντρων μεταναστών, απελευθέρωση εξάμηνης διάρκειας όλων των αλλοδαπών και μη κράτηση όποιου μετανάστη θα εισέρχεται παράνομα στη χώρα.

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γιάννης Πανούσης, γίνεται έξαλλος, δηλώνει άγνοια για το έγγραφο, ανακαλεί την διαταγή, διατάζει ΕΔΕ, ενώ ζητούνται παραιτήσεις.

Έχω γράψει πολλές φορές πως άλλαξε η κυβέρνηση αλλά δεν άλλαξε η εξουσία. Δεν είναι εύκολο να αλλάξει η εξουσία μετά από καθεστώς Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ-Ολιγαρχών μετά από 40 χρόνια.

Φυσικά, το έγγραφο του αξιωματικού της Αστυνομίας, οι «αποκαλύψεις» του ΣΚΑΪ και η άμεση παρέμβαση Σαμαρά είναι σχεδιασμένες από πριν.

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει παραιτηθεί ακόμα, γιατί οι Βρυξέλλες και οι Έλληνες ολιγάρχες τον έχουν διαβεβαιώσει πως θα επιστρέψει, αφού το σχέδιό τους είναι να ανατραπεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Φυσικά, ο ΣΚΑΪ δεν έχει καμία σχέση με την ενημέρωση -ούτε είχε ποτέ- αλλά μόνο με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων κάποιων ολιγαρχών.

Κι όμως, τον ΣΚΑΪ επέλεξε ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς, για να ανακοινώσει το άνοιγμα της ΕΡΤ.

Ειλικρινά, δεν ξέρω ποια στάση να κρατήσω με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Από τη μία βλέπω πως το σχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης και των Ελλήνων ολιγαρχών είναι να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση, και από την άλλη βλέπω αυτή την κυβέρνηση να μην τολμάει τίποτα.

Βέβαια, όσο τους βλέπω όλη μέρα στα χουντοκάναλα να λένε «Νίκο μου» και «Γιώργο μου», σκέφτομαι πως παίζει να είναι και εντελώς ξεπουλημένοι. Άλλα έλεγαν προεκλογικά για τα κανάλια και τους ολιγάρχες.

Κύριοι της κυβέρνησης, το σχέδιο είναι να σας ανατρέψουν.

Αν είναι να πέσετε, τουλάχιστον να πέσετε ηρωικά.

Η άλλη επιλογή που έχετε είναι να γίνετε κι εσείς τα σκυλάκια της Μέρκελ και των ντόπιων νταβατζήδων, με την ελπίδα να κονομήσετε κι εσείς, όπως οι προηγούμενοι, και να κρατηθείτε στην κυβέρνηση.

Βέβαια, σε αυτή την περίπτωση, θα σας ανατρέψουν οι πολίτες.

Τέλος πάντων, ενημερώστε μας για τις προθέσεις σας, ώστε να ξέρουμε πώς να σας αντιμετωπίσουμε.

Δεν γίνεται να είστε και κυβέρνηση, και αντιπολίτευση. Αυτά τα κόλπα τα έκανε το ΠΑΣΟΚ.

Δεν γίνεται να είστε όλη μέρα στα κανάλια των ολιγαρχών, και μετά να τους καταγγέλλετε. Μπαλόνια μας τα κάνατε με τα αριστερά στελέχη σας που κάνουν χαριτωμενιές με τα παπαγαλάκια και κοντεύουν να γίνουν πιο γελοία και από τον σιχαμένο Άδωνι.

Δεν γίνεται να είστε και ήρωες, και πουλημένοι.

Θα είστε το ένα από τα δυο.

Εγώ θα σας έλεγα να φάτε τους ολιγάρχες, πριν σας φάνε αυτοί.

Γιατί θα σας φάνε.

Αν είναι να πέσετε, μην πέσετε σαν κότες.

Γιατί θα πέσετε σαν πολύ χαζές κότες.

Ενώ νομίζετε ότι είστε πάρα πολύ έξυπνοι.

Του Pitsirikos

----------------------
[Πηγή]

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

«Οι αγορασμένοι δημοσιογράφοι της Γερμανίας» - Βιβλίο του πρώην αρχισυντάκτη της FAZ Udo Ulfkotte

Κυριακή, Φεβρουαρίου 15, 2015
«Οι αγορασμένοι δημοσιογράφοι της Γερμανίας» - Βιβλίο του πρώην αρχισυντάκτη της FAZ Udo Ulfkotte
Ο πρώην αρχισυντάκτης της FAZ αποκαλύπτει πώς πολιτικοί, μυστικές υπηρεσίες και τραπεζίτες καθοδηγούν τα ΜΜΕ στη χώρα του.

 Βόμβα στα θεμέλια της σύγχρονης γερμανικής δημοσιογραφίας αποτελεί το βιβλίο του πρώην αρχισυντάκτη της Frankfurter Allgemeine Zeitung Ούντο Ούλφκοτε,

«Τα δύο τρίτα των δημοσιογράφων στη Γερμανία είναι εξαγοράσιμοι», «Οι πεμπτοφαλαγγίτες των ΗΠΑ», «Το παραμύθι της Μέρκελ -Έτσι ψεύδεται η καγκελαρία στον λαό», «Πώς λαδώθηκα από εταιρεία πετρελαιοειδών», «Δημοσιογραφικά ταξίδια και φοροαπάτες», «Πώς πληρώνονται οι βίλες στην Τοσκάνη», «Πίσω από τη FAZ υπάρχει ένα διεφθαρμένο κεφάλι» και «Αγόρασε κι εσύ έναν δημοσιογράφο, μπορείς!»... Αυτοί είναι κάποιοι χαρακτηριστικοί τίτλοι από κεφάλαια του βιβλίου, που δείχνουν τη σαπίλα του σημερινού δημοσιογραφικού κατεστημένου στη Γερμανία, των ανθρώπων που μας κουνούν το δάχτυλο και απαξιώνουν καθημερινά τη χώρα μας με πληρωμένα «ρεπορτάζ».

Ο επί δεκαεφτά χρόνια αρχισυντάκτης μιας από τις μεγαλύτερες γερμανικές εφημερίδες αποφάσισε να δώσει στη δημοσιότητα δεκάδες μεγάλα ονόματα (και πρώτα πρώτα το... δικό του) και άλλα μικρότερα εν ενεργεία συναδέλφων του, της τηλεόρασης, εφημερίδων και περιοδικών, που κατέχουν σήμερα σημαντικές θέσεις, ασκώντας όχι μόνο «αγορασμένη δημοσιογραφία», αλλά και φοροδιαφυγή, αφού, όπως αναφέρει, «αρκετοί από αυτούς έχουν πολυτελείς βίλες στην Τοσκάνη, αδήλωτες στη γερμανική εφορία, μια και έχουν σπόνσορες μεγάλες εταιρείες. Εταιρείες που τους πληρώνουν με 5.000, 70.000 και 15.000 ευρώ για να γράψουν ένα καλό κομμάτι ανάλογο με τα συμφέροντά τους ή ακόμα και να κάνουν ανοιχτά ένα καλό PR (σ.σ.: Public Relations/δημόσιες σχέσεις) μέσω των εντύπων τους ή του τηλεοπτικού φορέα στον οποίο εργάζονται», αναφέροντας στο θέμα αυτό και τον σημερινό παρουσιαστή του κεντρικού δελτίου της ZDF, Κλάους Βέμπερ.

Γιούνκερ: Οι Ευρωπαίοι δεν καταλαβαίνουν τις αποφάσεις της ΕΕ!

Στην αρχή του βιβλίου ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η απάντηση που δίνει ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ όταν ο Ούντο Ούλφκοτε τον ρωτά «πώς γίνεται τα κορυφαία μας ΜΜΕ να δοξάζουν το ευρώ και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ στέκονται διατακτικά απέναντι της;». Η απάντηση που παίρνει από τον σημερινό πρόεδρο της Κομισιόν είναι αποκαλυπτική, αλλά και εξωφρενική, καθώς ο κ. Γιούνκερ απαντά ως... άλλος μάγειρας: «Παίρνουμε μια απόφαση και τη βάζουμε σ' ένα κλειστό δωμάτιο. Την αφήνουμε αρκετές μέρες να ωριμάσει και να δούμε τι θα γίνει. Αν μέχρι τότε δεν υπάρξει καμία κραυγή ή... επανάσταση -άλλωστε, οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν τι αποφασίσαμε-, τότε τη βγάζουμε και τη σερβίρουμε κομμάτι κομμάτι, βήμα βήμα, μέχρι να μην υπάρχει πλέον επιστροφή»...

Εντύπωση προκαλεί επίσης ένα ολιγόλογο σημείωμα, συγγραφέα και εκδότη, στο εσώφυλλο, όπου αναφέρονται τα στοιχεία του βιβλίου (έκδοση, ημερομηνία, εκτύπωση, τιράζ κ,λπ.), όπου αναφέρουν χαρακτηριστικά τα εξής: «...Οι πληροφορίες που δημοσιεύονται είναι επεξεργασμένες και ελεγμένες με ιδιαίτερη προσοχή. Τυχόν ευθύνη του συγγραφέα και του εκδότη για ζημιές σε πρόσωπα και περιουσίες δεν είναι δεκτή». Δηλαδή σε απλά ελληνικά... αγωγές και μηνύσεις δεν εξυπηρετούν σε τίποτα και δεν γίνονται δεκτές, αφού τα κείμενα αυτά είναι στοιχειοθετημένα και προσεκτικά γραμμένα. (Προφανώς, ο συγγραφέας έχει κι άλλους «άσους στο μανίκι» για τα ονόματα που «δίνει»!)

Ο επί δεκαεπτά χρόνια αρχισυντάκτης της Frankfurter Allgemeine Zeitung περιγράφει λεπτομερώς πώς «έρχονταν οι προσκλήσεις για ρεπορτάζ στην εφημερίδα από υπουργούς της κυβέρνησης, από την καγκελαρία, από ξένες κυβερνήσεις, από τηνίδια την BND (σ.σ. Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών) ή τη CIA, τραπεζίτες ή μεγάλες εταιρείες, όπως, π.χ., η Shell», και πώς «η ιδιοκτησία της εφημερίδας κανόνιζε μαζί μου ποιος συνάδελφος θα καλύψει το ρεπορτάζ, το οποίο συνήθως ήταν πλουσιοπάροχα καλυμμένο με πεντάστερα ξενοδοχεία, δωρεάν μετακινήσεις με ελικόπτερα, πάντα πρώτη θέση στο αεροπλάνο και φαγητά στα καλύτερα εστιατόρια, συν τα δώρα (χρηματικά ή άλλα, όπως πανάκριβα ρολόγια) στο τέλος της αποστολής»...


«Μετείχα κι εγώ σε πάρα πολλές τέτοιες αποστολές για στημένα ρεπορτάζ, ανταποκριτής σε πολεμικά μέτωπα, μεταφέροντας τις πληροφορίες από εκεί σύμφωνα με τις επιταγές της εργοδοσίας μου. Μετείχα σε "ρεπορτάζ", φτάνοντας μέχρι το Ομάν για να γράψω τα καλύτερα λόγια για τον αιμοσταγή δικτάτορα της χώρας, οι μετακινήσεις μου ήταν πάντα με κλιματιζόμενο ελικόπτερο, η σουίτα μου ήταν υπερπολυτελής, στο εστιατόριο με περίμενε πάντα σπέσιαλ φαγητό και το βράδυ στο κομοδίνο της σουίτας μου υπήρχε ένα πανάκριβο ρολόι δώρο του σουλτάνου. Ντρέπομαι. Ντρέπομαι σήμερα για όλα αυτά και ζητώ συγγνώμη. Εγώ, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, υπήρξα διεφθαρμένος κατηύθυνα και παραπληροφόρησα αναγνώστες. Τα αναφέρω για να μην ασκήσουν τέτοιου είδους δημοσιογραφία οι νεότεροι συντάκτες», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Ούντο Ούλφκοτε.

Και συνεχίζει: «Συνάδελφος (σ.α: αναφέρει το όνομά του) "άρρωστος" με τα βαριά δίκυκλα έψαχνε απεγνωσμένα να βρει ανταλλακτικά για τη μηχανή του στη Γερμανία και ήταν πανάκριβα. Σε ταξίδι του με το κυβερνητικό αεροσκάφος στην Αμερική βρήκε ολόκληρη μηχανή, την έκανε μικρά κομμάτια, την πήρε μαζί του στο αεροπλάνο της καγκελαρίας και την έφερε στη Γερμανία. Φυσικά, δεν πλήρωσε τίποτα, διότι δεν περάσαμε από τελωνείο, όπως και μερικοί άλλοι συνάδελφοι εκμεταλλευόμενοι το αεροπλάνο της Luftwaffe» - πρόκειται για το αεροπλάνο που χρησιμοποιεί ως προεδρικό αεροσκάφος η καγκελαρία.

Μυστικές υπηρεσίες με γραφείο στην εφημερίδα!

Αναφερόμενος στη διαπλοκή των δημοσιογράφων με τις μυστικές υπηρεσίες ο Ούλφκοτε γράφει ότι «φτάσαμε στο σημείο να εγκαταστήσει γραφείο απέναντι από την εφημερίδα η BND και οι πράκτορές της να δίνουν κομμάτια για δημοσίευση κατευθείαν, παρακάμπτοντας τους πάντες. Εξάλλου, δημοσιογράφοι συνδεδεμένοι με διάφορες αμερικανικές οργανώσεις, συνδεδεμένες με τη σειρά τους με CIA, Μπίλντερμπεργκ κ.λπ., παίρνουν αμερικανικά βραβεία. Και ποιος τα απονέμει; Η Σαμπίνε Κρίστιανσεν και ο Στέφαν Κορνέλιους (σ.σ: γνωστοί αρθρογράφοι) από τη Suddeutsche Zeitung. (...)

«Γα κάθε "καλό ρεπορτάζ" και ανάλογα με το πόσο αυτό επηρεάζει την κοινή γνώμη, ο Αμερικανός πρέσβης στη Γερμανία πληρώνει από 3.670 μέχρι και 14.700 ευρώ τους δημοσιογράφους», καταγγέλλει ο πρώην αρχισυντάκτης της FAZ και, κλείνοντας, επισημαίνει: «Όταν γυρίζουν οι συντάκτες από το ρεπορτάζ στο εξωτερικό παίρνουν εκτός του μισθού τους και των εκτός έδρας -ενδεικτικά αναφέρω-, π.χ., 57 ευρώ τη μέρα για παραμονή στο Χιούστον, 64 ευρώ στη Νορβηγία, 70 ευρώ στη Σουηδία, 77 ευρώ στην Αγκόλα κ.ο.κ. Αλλά τα έξοδά τους, όπως προανέφερα, είναι ήδη πληρωμένα από σπόνσορες κι αυτά, φυσικά, περνιούνται σαν έξοδα της εφημερίδας. Δηλαδή πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης ως... σπόνσορας άλλη μια φορά το ταξίδι του δημοσιογράφου. Κι αυτός ο έρμος πολίτης εκεί έξω δεν έχει ιδέα για όλα αυτά», καταλήγει ο Ούντο Ούλφκοτε.
------------------

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Μια όμορφη εβδομάδα – Από τον Πολύφημο

Κυριακή, Φεβρουαρίου 01, 2015
Μια όμορφη εβδομάδα – Από τον Πολύφημο
Σημείωση: Σε αυτό το κείμενο βρίζω, και μάλιστα πολύ. Σε όποιον δεν αρέσει να διαβάζει κακές λεξούλες, μπορεί να κλείσει τη σελίδα τώρα.

Πέρασε μια εβδομάδα από την πρώτη κυβέρνηση της ιστορίας της χώρας που δεν έχει λαδωθεί από την Siemens, και το μόνο που έχω να πω είναι ότι επιτέλους βρέθηκαν κάποιοι γαμημένοι άνθρωποι να κάνουν εμένα και μερικούς ακόμη τριγύρω μου να αισθανθούν όμορφα έστω και για επτά μέρες.

Επτά διαολεμένες μέρες, που είδα την πιο ρατσιστική, ακροδεξιά, φιλοναζί, χουντική και φονταμεταλιστική κυβέρνηση παρέα με το πιο διεφθαρμένο, γλοιώδες, σιχαμένο και εγωιστικό πολιτικό υποκείμενο που είδε ο τόπος, να παίρνουν τον πούλο, να σταματούν να λένε «εγώ», και να ανακοινώνουν πως όπου να ‘ναι το σπίτι τους θα γίνει ο τάφος τους κι όλοι οι υπόλοιποι θα χορεύουμε γύρω του τον χορό των Μαορί.

Μια βδομάδα όλη κι όλη, κι όμως μέσα σ’ αυτήν άκουσα επιτέλους με τα ίδια μου τα αυτάκια ότι ένας γαμημένος γόνος μιας υπεραιωνόβιας κυβερνητικής οικογένειας που ξέσκισε, διέλυσε, δίχασε, ξεπάστρεψε και στο τέλος καταδίκασε τον τόπο για τον επόμενο αιώνα, δεν θα είναι πλέον μέσα στη τη βουλή.

Τι όμορφα που ένιωσα όταν άκουσα και είδα ταπεινωμένους δεξιούς να σέρνονται πίσω από τον απύθμενο αλητήριο που αποκαλούν αρχηγό. Τον άνθρωπο ο οποίος ξεχυλίζει κακία και μίσος για τον αντίπαλό του. Τον θεομπαίχτη που κάνει πλάκα με τα πιστεύω των ανθρώπων και πλάθει μέσα στο αρρωστημένο του μυαλό ιστορίες βγαλμένες από τους πάουρερ ρέιντζερ.

Πόσο όμορφα ένιωσα όταν επιτέλους κάποιοι μας θύμισαν ότι ο Διαφωτισμός δεν έχασε το μπουρδέλο το τρένο κι ήρθε για δέκα λεπτά και στο Ιράν των Βαλκανίων, για να ορκίσει στο όνομα των ανθρώπων κι όχι των φανταστικών τους Θεών εκείνους που έκαναν στην άκρη τα εθιμοτυπικά ειδωλολατρικά κατεστημένα.

Γέλασε λίγο το χειλάκι μου όταν είδα να καίγεται ο κώλος του κομμουνιστο-καπιταλιστή Κινέζου έξω απ’ το Μαξίμου, για να μάθει τι θα γίνει με τα γαμω-λιμάνια του και τους ξεσκισμένους του εργάτες που μέχρι προχτές δεν ήθελε καν να στείλει στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο, λες κι είναι κατσαρίδες.

Άκουσα κάποιον να λέει ότι οι νταβατζήδες, οι λαθρέμποροι, οι καναλάρχες, και τα κάθε λογής λαμόγια και λυκόρνια δεν θα πάρουν δημόσια περιουσία στο τζάμπα, και πως νερά, βασικές υποδομές, κι ενέργεια, πρέπει να είναι δημόσιες για να μην κερδίζει από αυτές κανένας καριόλης σε βάρος εκατομμυρίων.

Τι ξαφνιασμός ήταν αυτός όταν έμαθα ότι τα κάγκελα της ντροπής μπροστά από την βουλή ξηλώνονταν χωρίς την «εντολή» κανενός. Μόνο και μόνο επειδή επιτέλους κάποιος άνοιξε το στόμα του κι είπε εκείνο το γαμημένο το αυτονόητο. Ότι κανείς δεν μπορεί να ζει πίσω από τα κάγκελα. Ακόμη κι αν με πλήγωσε και με πείραξε τόσο πολύ η δήλωση ότι ο δολοφονικός φράκτης στον Έβρο θα παραμείνει. Ελπίζω όχι για πολύ, για το καλό σου υπουργέ.

Πόσο διαφορετικά αισθάνθηκα όταν είδα τους υποψηφίους δολοφόνους άοπλων να κάθονται προσοχή μπροστά σε έναν λαό 4000 ανθρώπων, ενώ μπροστά τους βρίσκονταν οι νεοναζί. Τι ευχαρίστηση ήταν αυτή μπροστά στο θέαμα του συνθήματος «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι», γραμμένο στο πλάι μιας κλούβας που γνωρίζω ότι μέσα σε αυτήν έχουν βασανιστεί γυναίκες και άνδρες εκατοντάδες φορές.

Γούσταρα πραγματικά όταν είδα τους δρόμους μου καθαρούς από τα δηλητήρια του δολοφόνου με το αφελές μουστάκι και το βοϊδίσιο ποδηλατικό βλέμμα. Εκείνον που έδινε εντολές να με σκοτώσει επί τόπου χωρίς δεύτερη σκέψη και μετά καυχιόνταν στην τηλεόραση γιατί δεν τα κατάφερε, σα να μου κάνει χάρη.

Θυμήθηκα τα καριόλια που υπό την προστασία των ΜΑΤ πετροβολούσαν την πορεία στο Κερατσίνι όταν συντρόφισσες και σύντροφοι έλεγαν τον τελευταίο αντίο στον Παύλο, και σκέφτηκα ότι μπορεί κάποιοι ανάμεσα στα καθίκια που μπήκαν στην κλούβα τού «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» να ήταν εκεί για να κάνουν πλάτες στους ναζί.

Είπα ένα «γεια στο στόμα σου ρε μαλάκα» όταν άκουσα τον υπουργό οικονομικών να λέει ότι δεν θα πέφτει στα τέσσερα όποτε του το ζητάνε οι υπάλληλοι των δανειστών και οι αρχιδόμπλουκλες της κεντρικής Ευρώπης, αλλά θα δίνει τον κώλο του μόνο εκεί που ο ίδιος γουστάρει και φχαριστιέται.
Με έφτιαξε -ναι ρε στραβωγαμημένε που ξινίζεις τη σκατόφατσά σου διαβάζοντας αυτές τις γραμμές- όταν άκουσα τον πρωθυπουργό της χώρας μου να λέει ότι «εγώ θα πρωτοτυπήσω και θα κάνω αυτό για τον οποίο με εξέλεξε ο λαός». Ακόμη κι αν αυτό κρατήσει μια ώρα. Δυο μέρες. Επτά εικοσιτετράωρα.

Ναι ρε, γούσταρα όταν είδα τους υπουργούς να αφήνουν τα αυτοκίνητα της χλιδής και τη ζωάρα στην φέρστ κλας και να πηγαίνουν με το μηχανή και το σαραβαλάκι τους στα υπουργεία, βγάζοντας προς πώληση τις θωρακισμένες μπε εμ βε που είχαν κάποιοι στα γκαράζ τους πίσω από τους ψηλούς τείχους και τους χιλιάδες κωλόμπατσους να τους φυλάνε.

Έγραψα στα αρχίδια μου τις αγορές, την Μέρκελ, την ιπτάμενη Ολλανδέζα με τη στραβομουτσούνα, το γερμανικό χωνευτήρι, τον κομπλεξικό που ηγείται μιας οικονομίας που γαμεί και δέρνει αλλά δεν αγοράζει ένα ηλεκτρικό καροτσάκι, κι όλες τις κάργιες που βγήκαν γαβγίζοντας στις τηλεοράσεις κι έσουραν τα εξ αμάξης σε εκείνους που τόλμησαν να πούνε ένα –όχι δύο ούτε τρία- «όχι» στους πουσταράδες που μας γαμάνε τη ζωή εδώ και πέντε χρόνια.

Είπα «δεν με νοιάζει ρε μαλάκα τι θα γίνει όταν την Δευτέρα ανοίξει το χρηματιστήριο», γιατί δεν με ενδιαφέρει πλέον τίποτα από όλα αυτά. Προτιμώ να δω τον τόπο μου καμένο, παρά να με προδώσει κάποιος ξανά. Δηλητήριο παντού, ρε. Κρανίου τόπος χωρίς να φυτρώνει ούτε γαϊδουράγκαθο θέλω να αφήσω αυτή τη γαμημένη τη χώρα, παρά να την ξαναδώ να γίνεται το πουτανάκι των τραπεζών και των εκλεπτυσμένων απανθρώπων.

Τέρμα. Ως εδώ ήταν. Αυτά που είδα μέσα σε μια εβδομάδα δεν ξέρω αν θα τα ξαναδώ έτσι μαζεμένα. Ούτε τα «όχι», ούτε τις σκατόφατσες των ξεμαλλιασμένων κατοικιδίων της σιδηράς κυρίας με τα πέντε μονόχρωμα ταγιέρ, ούτε τις μπουρδελόφατσες των χεσμένων τηλε-παπαγάλων που έχουν χάσει τη λαλιά τους και κοιτάνε το ταβάνι μπας και πέσει κάνας πολυέλαιος στο σάπιο τους κρανίο και μας απαλλάξουν μια και καλή από την αρρωστημένη παρουσία τους.

Δεν θα σας φοβηθώ άλλο ρε καριόληδες. Ντόπιοι και ξένοι. Μου γαμήσατε τη ζωή και με κάνατε να τρέχω σαν τον Βέγγο για ένα μεροκάματο χωρίς να ζω, ρε μουνόπανα. Μου στερήσατε τα σχέδιά μου και τα όνειρα που έκανα όταν άρχιζα να στέκομαι στα πόδια μου και να δημιουργώ, ρε δολοφόνοι. Δεν θα με κάνετε όμως ποτέ να μη χαρώ αυτό που νιώθω τώρα.

Ακόμη κι αν προδοθώ, κι η χαρά της μιας βδομάδας μου βγει ξινή για 50 χρόνια.

Δεν μασάω ρε. Λίγοι μασάνε ακόμη. Κι εσύ ημιμονόφθαλμο καραφασισταριό του κερατά που ονειρεύεσαι ιδεολογικές παρενθέσεις, ένα πράμα έχω να σου πω. Θα σου ‘ρθει κι εσένα ρε καριόλη και δεν θα το περιμένεις. Αλλά ακόμη κι αλλιώς να γίνει, κανένας κωλόμπατσος δεν θα σε πάει στο αεροδρόμιο για να το σκάσεις στο Μόναχο. Εδώ θα μείνεις ρε πούστη, να σαπίζεις κοιτάζοντας έναν τοίχο. Μέχρι να πάρεις φόρα και να σπάσεις το γαμημένο σου το κεφάλι, μπας και διαπιστώσουμε επιτέλους αν εκεί μέσα έχει μυαλά, κι όχι σκατά.

Κι όσο για όλους εσάς που τώρα είστε εξουσία, ας θυμάστε καλά αυτό. Ο Έλληνας είναι πολύ πιο μαλάκας απ’ ότι νομίζετε. Αν τα σκατώσετε, ακολουθούν οι φασίστες. Ό,τι κάνετε, το κάνετε όχι μόνο για το αύριο, αλλά και για το μεθαύριο, το αντί-μεθαύριο και κυρίως για την ίδια την δημοκρατία. Ένα μόνο να ξέρετε. Μην ξεπουληθείτε. Αλλιώς το ελικόπτερο δεν θα μείνει μόνο σύνθημα.

(Αυτό το κείμενο δεν είναι λογοτεχνικό, ούτε περιέχει κανένα επιχείρημα. Όποιος προσβλήθηκε από τη γλώσσα μου, να πάει να γαμηθεί)

(ΣΥΡΙΖΑίοι. Οι τηλε-εμφανίσεις τέλος. Πείτε στα κανάλια ότι θα τους ξαναδείτε μαζί με τον ΣΔΟΕ για να ελέγξετε τα θαλασσοδάνειά τους. Κόψτε τις βόλτες στα πάνελ. Είχατε μια βδομάδα για να ξεκαυλώσετε και να πείτε τα αριστερά τσιτάτα σας. Τώρα δουλειά και λιώσιμο σόλας στο δρόμο. Και προς Θεού, μην τολμήσετε και πάτε στον Πρετεντέρη τώρα που γίνατε εξουσία. Πείτε του να πάρει τα αρχίδια μου και να ψοφήσει δημοσιογραφικά όσο το δυνατόν γρηγορότερα)


Από τον Πολύφημο

------------------

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Περίοδος τραγικής γελοιότητας - Του Γιάννη Μακριδάκη

Τρίτη, Νοεμβρίου 11, 2014
Σε αυτή τη μεταβατική φάση της πορείας της προς την συνειδητότητα η ανθρωπότητα φαντάζει τραγικά γελοία. Διότι έχει μπλέξει πλήρως μέσα στις αντιφάσεις της, που αποδεικνύουν καθημερινά όχι μόνον ότι ο βασιλιάς είναι ολόγυμνος “το παίζει ντυμένος”, σφυρίζει δηλαδή αδιάφορα, δήθεν σαν να μην συμβαίνει τίποτε αλλά και ότι δεν υπάρχει “μικρός” για να το φωνάξει!!


Ας επικεντρωθούμε στην Ελλάδα:

1. Αυτές τις μέρες αποκαλύφθηκε ένα ακόμη διεθνές σκάνδαλο φοροαποφυγής μεγάλων εταιριών και πολυεθνικών, με συγκεκριμένες ελληνικές συνιστώσες και πιθανή διαπλοκή συγκεκριμένων κρατικών λειτουργών κατά την πρότερη φάση της καριέρας τους, όταν ήσαν στελέχη του ιδιωτικού τομέα, προτού δηλαδή αναλάβουν τις θέσεις τους στο δημόσιο, το οποίον φυσικά δεν έχουν σε καμίαν εκτίμηση ως φιλελεύθεροι, σπουδαγμένοι αμόρφωτοι και εραστές της πλήρους ιδιωτικοποίησης των πάντων, ακόμη και των φυσικών πόρων που, όπως έχουμε πει και γράψει πολλές φορές αποτελούν αγαθά κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων του οικοσυστήματος. Βεβαίως, καθ’ όλο το διάστημα το λεγόμενο ως “περίοδος οικονομικής κρίσης” έχουν αποκαλυφθεί και άλλα πολλά τέτοια παρόμοια σκάνδαλα όπως η υπόθεση “λίστα Λαγκαρντ”

2. Αποκαλύφθηκε επίσης ότι εκδότης και ιδιοκτήτης συγκροτήματος ΜΜΕ με, υποκριτική κατά την άποψή μου, αντιμνημονιακή ρητορική και με ρηχό πολιτικό λόγο όλα αυτά τα χρόνια, φέρεται να συμμετείχε σε συγκεκριμένα μικροπολιτικά, και όχι μόνο ίσως, παίγνια, παρέα με γνωστούς επιχειρηματίες – πολιτικάντηδες, στηρίζοντας έμπρακτα και για λόγους δικούς του το σύστημα.

3. Αποκαλύφθηκε επίσης για ακόμη μια φορά στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων των βίαιων ανακατατάξεων ότι οι περισσότεροι των ανθρώπων που φέρουν – είτε αυτοαποκαλούμενοι είτε αλληλοαποκαλούμενοι είτε βεβαίως εκλεγμένοι- κάποιους βαρείς κοινωνικά τίτλους επί του σαρκίου τους, όπως συγγραφείς, φιλόσοφοι, πρυτάνεις, βουλευτές, υπουργοί κ.α. και θεωρούν εαυτούς σπουδαίους και κεφάλαια για την ελληνική κοινωνία, άρα κατ’ επέκταση και για την ανθρωπότητα την οποίαν εκπροσωπούμε όλοι μας στην παρούσα φάση της, δεν είναι τίποτε απολύτως παραπάνω από χυδαίοι, μικρόψυχοι, ρηχοί τω πνεύμα, αμόρφωτοι, φθηνοί, αναξιοπρεπείς και χίλια μύρια όσα συνεπάγονται αυτών.

4. Αποκαλύφθηκε, τέλος, ότι οι περισσότεροι εκ των οποίων αγανακτούν και αντιτάσσονται πολιτικά με όλους τους παραπάνω είναι άμεσα εξαρτημένοι οικονομικά άρα και βιοποριστικά (αφού δεν μπορούν να ζήσουν δίχως χρήμα) από αυτούς που διαπλέκονται στην κορυφή, απεργάζονται και εφαρμόζουν όλες αυτές τις πολιτικές. Π.χ τα ΜΜΕ κουκουλώνουν τα σκάνδαλα διότι παίρνουν διαφήμιση. Στηρίζουν δηλαδή εμπράκτως το σύστημα που τους απομυζεί στο διηνεκές, αυτούς τους ιδίους (εδώ εδράζεται η ανοησία και η αναξιοπρέπειά τους) αλλά και όλη την κοινωνία (εδώ εδράζεται η χυδαιότητά τους) επειδή τους δίνει μια μπουκιά ψωμί στο σήμερα. Επίσης, για τον ίδιο λόγο, κάποιοι δημοσιογράφοι συνεχίζουν να κάνουν αξιοπρεπώς την δουλειά τους ενώ γνωρίζουν ότι εργάζονται για διαπλεκόμενους εκδότες και ιδιοκτήτες.  Τέλος, κάποιοι πολιτικοί, οικονομολόγοι και επίδοξοι πολιτικοί, όσοι δηλώνουν αντίθετοι με την χυδαία και ανάλγητη καταναλωτική πολιτική που εφαρμόζεται στο σύστημα, είναι αφενός ικανοποιημένοι οι περισσότεροι λόγω του ότι έχουν προσωπικά εξασφαλίσει προς το παρόν την υλική τους χόρταση μα και την πλήρωση της ματαιοδοξίας τους μέσα από το ισχύον σύστημα, αφετέρου δε είναι ακόμη, σχεδόν στο σύνολό τους, πάρα πολύ πίσω, σε σημείο να υποστηρίζουν ανοιχτά ως εναλλακτική λύση και ως πολιτική για μια νέα πορεία, την εκβιομηχάνιση της χώρας(!!!!!!), δηλαδή την εκ νέου πεπατημένη που μας έφερε ως εδώ ως ανθρωπότητα (κατ’ “επέκταση” και ως κράτος).

Το γελοίο λοιπόν του πράγματος εδράζεται σε όλες αυτές τις αντιφάσεις που έρχονται στο φως καθημερινά και ζητούν επιτακτικά να τις συνειδητοποιήσουμε, να συνειδητοποιηθούμε ως άνθρωποι επιτέλους. Να νιώσουμε ότι θεωρώντας τον εαυτό μας σπουδαίο και πάνω απ’ όλα τα άλλα πλάσματα και ξένο από τη φύση, εμπνευστήκαμε και βάλαμε σε λειτουργία ένα σύστημα το οποίο είναι ατελές ως σύλληψη του ατελούς μας νου και στο οποίο όμως έχουμε οι ίδιοι απολύτως παραδοθεί δίχως ούτε να το αμφισβητούμε, ούτε να μπορούμε πλέον να το καταργήσουμε δίχως να αυτοκαταργηθούμε μαζί του.

Όποιος ζει έξω από αυτό τον γόρδιο δεσμό μες στον οποίον βιώνει τις ημέρες και τις νύχτες της η ανθρωπότητα, το βλέπει ξεκάθαρα το τραγικό και το γελοίο του πράγματος. Η εικόνα του είναι ίδια απολύτως με την εικόνα γραβατωμένου παχύσαρκου σβέρκου που θεωρεί εαυτόν πολιτισμένο και προοδευμένο ενώ την ίδια στιγμή είναι πλήρως εξαρτημένος από τα κουπόνια του χρήματος, απομυζεί το οικοσύστημα χωρίς να έχει την νοητική ικανότητα ούτε καν να σκεφτεί τις πράξεις του και να τις συνδέσει με το αποτέλεσμά τους στον εαυτό του και στον πλανήτη, τρέφεται με περιττώματα, “ζει” με χημική υποστήριξη φαρμάκων και θεωρεί κάθε τι το φυσικό ως “γκουρμεδιά” αν είναι τροφή και ως “απόδραση” αν είναι στιγμή.

Αυτό το ον λοιπόν πιθανότατα ζει την τελευταία του περίοδο επί του πλανήτη. Διότι έτσι συμβαίνει με τους αναξιοπρεπείς. Όσο αισθάνονται το τέλος τους, τόσο πιο τραγικά γελοίοι γίνονται.

-------------
[ΠΗΓΗ}

Σιωπή σημαίνει φοροαποφυγή #Luxleaks – by To Skouliki Tom

Τρίτη, Νοεμβρίου 11, 2014
Εξαιρετικά ευχάριστα για τις εμπλεκόμενες εταιρείες στο σκάνδαλο Luxleaks κρίνονται τα νέα που έρχονται από την Ελλάδα, αφού οι ελληνικές εφημερίδες αρνούνται κατηγορηματικά να αναφερθούν στην είδηση, παρά το γεγονός ότι έχει γίνει γνωστή από την Τετάρτη 5 Νοεμβρίου κι υπάρχουν ήδη περισσότερα από 1,7 εκατομμύρια αποτελέσματα για τη λέξη “Luxleaks” στο Google.

Βέβαια, σε αυτό φταίει κι η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) που επέλεξε ΤΑ ΝΕΑ ως αποκλειστικό συνεργάτη για τις αποκαλύψεις, αφού, ως γνωστόν, η εν λόγω εφημερίδα έχει βαρέσει διάλυση εδώ και χρόνια και δεν έχει λεφτά να πληρώνει δημοσιογράφους – πόσω μάλλον ερευνητές δημοσιογράφους.

Πάντως, πρέπει να αναγνωρίσουμε στα ΝΕΑ ότι τελικά έκαναν στην ICIJ την τιμή να παρουσιάσουν το ρεπορτάζ στο πρωτοσέλιδο της Πέμπτης 6 Νοεμβρίου σε ένα μικροσκοπικό κουτάκι πάνω αριστερά, ενώ η εφημερίδα έδινε δώρο κι έναν μεγεθυντικό φακό, ώστε να μπορούν οι αναγνώστες να διαβάσουν την είδηση χωρίς να στραβωθούν.

Το παράδειγμα της αντικαθεστωτικής εφημερίδας ακολούθησαν τις επόμενες μέρες με σχετικά πρωτοσέλιδα η Εφημερίδα των Συντακτών, η Εστία, η Αυγή και το Βήμα, ενώ όλες οι υπόλοιπες εφημερίδες επιφυλάσσονται να αναφερθούν στο θέμα σε καμιά 10ριά χρόνια, ώστε να μην το αφήσουν να ξεχαστεί και να περάσει στα ψιλά.

Μάλιστα, η μοναδική εφημερίδα που κατονόμασε συγκεκριμένες εταιρείες ή πρόσωπα που εμπλέκονται στο σκάνδαλο ήταν ΤΟ ΒΗΜΑ επιλέγοντας μόνο μία από τις εμπλεκόμενες εταιρείες – την Damma Holdings του Δασκαλόπουλου -, σύμφωνα με τον γνωστό κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας που λέει “απ’ το ολότελα καλός κι ο Δασκαλόπουλος”.

Ξεχωριστή αχτίδα φωτός αποτέλεσε η νέα εφημερίδα “Αγορά” του γνωστού επαναστάτη Νίκου Χατζηνικολάου που φιλοξένησε παντελώς άσχετη με το θέμα συνέντευξη της Κατερίνας Σαββαΐδου, πρόσωπο-κλειδί της υπόθεσης, αφού υπήρξε στέλεχος της PwC, εταιρείας που έστηνε τα σχήματα φοροαποφυγής για τις μεγαλύτερες ελληνικές πολυεθνικές. Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί της Σαββαΐδου χτενιζόταν στις σελίδες της Αγοράς.

Εν τω μεταξύ, τα μεγάλα αντικαθεστωτικά κανάλια της χώρας, με μέμο που έχουν αποστείλει στους δημοσιογράφους τους, τους έχουν απαγορέψει να αναφέρουν στα δελτία ειδήσεων τις λέξεις Coca Cola, Eurobank, Λάτσης, Wind, Δασκαλόπουλος και Mall Ακαδημίας Πλάτωνος, αφού δεν είναι σωστό να στοχοποιούμε πολυεθνικές που αποτελούσαν ανέκαθεν το εύκολο θύμα των εκάστοτε κυβερνήσεων της Ελλάδας.

Πρέπει κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα να ασχοληθούμε σοβαρά με τον φούρναρη που δεν κόβει απόδειξη για την τυρόπιτα, την περιπτερού που πουλάει σοκολάτες στη μαύρη αγορά και την κομμώτρια που κουρεύει κατ’ οίκον χωρίς να κουβαλάει μαζί της την ταμειακή μηχανή.

Αυτά μας καίνε, τα απλά, τα καθημερινά. Τί μας νοιάζει τώρα αν ο Λάτσης γλιτώνει εκατομμύρια ευρώ! Στην τσέπη μας θα έμπαιναν; Ναι, στην τσέπη μας θα έμπαιναν αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Ας ελπίσουμε ότι τις επόμενες μέρες όλο και περισσότερες μικρές, μικρομεσαίες και μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις θα ενταχθούν στο αντιεξουσιαστικό σύστημα νόμιμης φοροαποφυγής που ευλόγησε ο αναρχικός Ζαν Κλοντ Γιούνκερ όντας πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και θα μεταφέρουν την έδρα τους στο όμορφο Λουξεμβούργο για να μην καταβάλλουν ούτε ευρώ φόρο στο άσχημο ελληνικό κράτος.

Το μπλογκ μας στηρίζει τον αγώνα που δίνουν οι μεγάλες πολυεθνικές και τάσσεται στο πλευρό τους ενάντια στην άδικη κρατική φορολόγηση. Το παγκόσμιο κίνημα “Δεν πληρώνω” ήρθε για να μείνει.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΛΕΥΤΕΡIA Σ’ ΟΣΟΥΣ ΚΛΕΒΟΥΝΕ ΛΕΦΤΑ!

by To Skouliki Tom

(Ανήθικο δίδαγμα: Ιδιαίτερα συγχαρητήρια αξίζουν στις αριστερές εφημερίδες που έχουν κάνει γαργάρα την είδηση και τραυλίζουν ακατάληπτες κουβέντες μιλώντας για “ελληνικό ενδιαφέρον” χωρίς να αναφέρονται σε συγκεκριμένα ονόματα εταιρειών. Δεν είναι να απορεί κανείς που έχουν πιάσει πάτο στα νούμερα κυκλοφορίας και τις διαβάζουν μόνο τα στελέχη των αριστερών κομμάτων.)

(Ανήθικο δίδαγμα no. 2: Ντροπή στην Guardian που, ενώ δέχεται διαφημίσεις από τις εμπλεκόμενες εταιρείς κι έχει προσωπική συμμετοχή στο σκάνδαλο, αφιερώνει μισό πρωτοσέλιδο κι εκτενή ρεπορτάζ στα Luxleaks. Έτσι τιμάτε τις συμφωνίες σας με τις πολυεθνικές, κύριοι της Guardian;)

(Για όσους δε γνωρίζουν για τί πράγμα μιλάμε παραθέτω το σχετικό άρθρο του Κώστα Εφήμερου: Μη ντρέπεστε…λέγονται Εurobank, Λάτσης και Wind)

(Μπράβο στο The Press Project που εδώ και μέρες αναδεικνύει το σκάνδαλο με συνεχείς αναφορές στο παρακάτω link: thepressproject.gr/luxleaks)

Το μπλογκ μας έχει την έδρα του στη λουξεμβουργική σελίδα facebook.com/TheThreeMooges



Δείτε επίσης:

Συστηματική φοροαποφυγή δισεκατομμυρίων και τα ΜΜΕ μόκο! Μη ντρέπεστε... λέγονται Eurobank, Λάτσης και Wind

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Συστηματική φοροαποφυγή δισεκατομμυρίων και τα ΜΜΕ μόκο! Μη ντρέπεστε... λέγονται Eurobank, Λάτσης και Wind

Παρασκευή, Νοεμβρίου 07, 2014
Μη ντρέπεστε... λέγονται Eurobank, Λάτσης και Wind
Σήμερα η παγκόσμια δημοσιογραφία συγκλονίζεται από μια σημαντική διαρροή. Η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) έδωσε στη δημοσιότητα μέρος των 28.000 εγγράφων που αποδεικνύουν τη συστηματική φοροαποφυγή δισεκατομμυρίων ευρώ των μεγαλύτερων εταιρειών του κόσμου. Ανάμεσα του βρίσκεται (προς το παρόν) η EFG Eurobank (της οικογένειας Λάτση) και η Wind... αλλά αυτό δεν θα το διαβάσετε σχεδόν πουθενά.

Εδώ και καιρό συζητάμε για την ποιότητα της ελληνικής δημοσιογραφίας αλλά η κατάσταση που παρουσιάσαμε σήμερα, Τετάρτη 6 Νοεμβρίου, κάποια στιγμή θα μελετάται ως case study για το πως μοιάζει ο πάτος της.

Υπάρχει ήδη ένα άρθρο που εξηγεί με κάποια στοιχεία την υπόθεση LuxLeaks (εδώ link για το άρθρο από το διεθνές TPP) αλλά έτσι και αλλιώς η συντακτική ομάδα του TPP ετοιμάζει ένα ουσιαστικό αφιέρωμα που αξίζει να διαβάσετε. Μέχρι τότε όμως διαβάστε αυτό:

Το σκάνδαλο σε μια παράγραφο

Αυτό που αποκαλύπτει σήμερα το ICIJ μέσω των συνεργαζόμενων με αυτό ΜΜΕ ανά τον κόσμο (δυστυχώς το TPP δεν έχει το status των ΝΕΩΝ, τα οποία ανέλαβαν τη διερεύνηση του ελληνικού τμήματος) είναι μια τεράστια υπόθεση φοροαποφυγής, στην οποία ενέχονται εκτός από πολυεθνικές και ισχυρά πολιτικά συμφέροντα. Πρόκειται για ένα νόμιμο σύστημα σύμφωνα με το οποίο οι εταιρείες μπορούν να πετυχαίνουν ξεχωριστές συμφωνίες με κράτη προκειμένου να έχουν ειδική φορολόγηση. Το ICIJ σήμερα αποκάλυψε ότι οι αρχές του Λουξεμβούργου μέσω ελεγκτικών εταιριών έκαναν συμφωνίες με μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο προκειμένου να μεταφέρεται στο Δουκάτο η φορολόγηση των κερδών των εταιριών, νόμιμα, απλά... και εντελώς ανήθικα, αφού ουσιαστικά οι μεγάλες εταιρείες με αυτό τον τρόπο δεν φορολογούνται στις χώρες που δραστηριοποιούνται.

Πόσο μεγάλο είναι το σκάνδαλο

Σύμφωνα με τους ερευνητές του ICIJ το σκάνδαλο είναι τεράστιο αφού τα ποσά για τα οποία μιλάμε είναι σχεδόν 2 φορές όσο το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Ελλάδας, ενώ η φοροαποφυγή υπολογίζεται σε μερικά δισεκατομμύρια ευρώ.

Ποιες εταιρείες αφορά το σκάνδαλο στην Ελλάδα

Μέχρι στιγμής από τη δημοσίευση των εγγράφων έχουν αποκαλυφθεί οι συναλλαγές 5 εταιρειών ενώ έχει προγραμματιστεί η δημοσίευση για άλλες 4 (7,10,12 και 30 Νοεμβρίου). Οι εταιρείες που εμπλέκονται είναι:

1. Badcock & Brown
2. EFG Group
3. Macquarie Group
4. Olayan Investments Company Establishment
5. Weather Investments

Η EFG Group είναι ένα διεθνές ιδιωτικό τραπεζικό ίδρυμα με έδρα τη Ζυρίχη που ελέγχεται από την οικογένεια Λάτση ενώ η Weather Investments έχει τον έλεγχο της Wind Hellas. Η Olayan ήταν υποψήφια στις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις ενώ έχει ποσοστό και στην Chipita. Είχε πάρει μέρος στο διαγωνισμό για τον Αστέρα Βουλιαγμένης με συνεργάτη τον Κωνσταντακόπουλο αλλά δεν επιλέχθηκε τελικά. Η Badcock & Brown έχει επενδύσει στην Ελλάδα σε αιολικά πάρκα.

Είναι δηλαδή σαφές ότι μιλάμε για εταιρείες με τεράστιο κύκλο εργασιών που παίζουν στα υψηλότερα κλιμάκια της οικονομίας της χώρας.

Ποιες άλλες εταιρείες έχουν αποκαλυφθεί παγκόσμια

Μέχρι στιγμής από τα συνεργαζόμενα με το ινστιτούτο ICIJ μέσα έχει αποκαλυφθεί ότι:

  • Οι Pepsi, IKEA, AIG, Coach, Deutsche Bank, Abbott Laboratiories και περίπου ακόμα 340 εταιρίες έχουν κάνει κρυφές συμφωνίες με τις αρχές του Λουξεμβούργου που τους επιτρέπουν να φοροαποφεύγουν στις χώρες όπου δραστηριοποιούνται.
  • Η PriceWaterHouseCoopers έχει βοηθήσει πολυεθνικές εταιρείες να ολοκληρώσουν τουλάχιστον 548 συμφωνίες με τις αρχές του Λουξεμβούργου από το 2002 μέχρι το 2010. Αυτό το κρυφό σύστημα έχει βοηθήσει τις εταιρείες μέσω ενός πολύπλοκου φορολογικού συστήματος να γλιτώσουν δισεκατομμύρια φόρων. Οι οικονομικές αρχές του Λουξεμβούργου έκλειναν γραπτές συμφωνίες με τις επιχειρήσεις.
  • Πολλές από τις κρυφές συμφωνίες εκμεταλλεύονται διεθνείς συμφωνίες μεταξύ κρατών που επιτρέπουν τα ειδικά φορολογικά καθεστώτα, όπως αυτό που ισχύει για το Λουξεμβούργο.

Που πήγε η είδηση, οεο;

Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο ακόμα ουρές του σκανδάλου, καθόλου αμελητέες. Την πρώτη και σημαντικότερη θα μας επιτρέψετε να την κρατήσουμε για λίγο ακόμα μέχρι να δημοσιεύσουμε τις αμέσως επόμενες ημέρες το μεγάλο μας αφιέρωμα. Η δεύτερη λέγεται ελληνική δημοσιογραφία... ή μάλλον η έλλειψή της.

Την αποκάλυψη έκαναν τα ΝΕΑ. Στην ένθετη φωτογραφία αριστερά μπορείτε να δείτε τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε η εφημερίδα του κυρίου Ψυχάρη να δημοσιεύσει αυτή την παγκόσμια αποκλειστική είδηση (είναι το κουτάκι πάνω αριστερά). Δεν θα βρείτε φυσικά ονόματα εταιριών. Ωστόσο να δώσουμε έναν πόντο στην εφημερίδα που πήρε μέρος στην έρευνα και τελικά έπαιξε το θέμα. Ας πάμε όμως παρακάτω και ας επιλέξουμε το εντελώς ανακριβές σύστημα της Alexa για να δούμε πως έπαιξαν το θέμα στις πρώτες τους σελίδες οι 10 πρώτες ιστοσελίδες* της χώρας μας:

1. Το Zougla.gr έχει την είδηση των Luxemburg Leaks και ρεπορτάζ 900 λέξεων αλλά αναφέρει μόνο τις εταιρείες που δεν δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Καμία αναφορά σε Eurobank, Λάτση ή Wind.

2. Το Protothema.gr δεν έχει καμία αναφορά στο σκάνδαλο. Έχει όμως διαφήμιση της Wind.

3. Το Newsit.gr δεν έχει επίσης καμία αναφορά στο LuxLeaks. Έχει επίσης διαφήμιση της Wind.

4. Το tro-ma-ktiko.blogspot.gr δεν έχει επίσης καμία αναφορά. Περιέργως όμως έχει μια τεράστια διαφήμιση της Eurobank (Να υποθέσουμε δηλαδή ότι δεν είναι ανώνυμο το blog και μπορεί να κόβει τιμολόγια;)

5. Το κραταιό και έγκυρο in.gr... Επίσης ούτε μια λέξη στη πρώτη το σελίδα για το LuxLeaks. Διαφήμιση Wind: Παρούσα!

6. News247.gr... καμία αναφορά, καμία διαφήμιση (πως θα τη βγάλει την HuffPost;)

7. Το NewsBomb.gr επίσης δεν έχει καμία απολύτως αναφορά και επίσης σχεδόν καμία διαφήμιση (όλοι σαν το TPP έχουν καταντήσει).

8. To iefimerida.gr δεν έχει καμία αναφορά στο θέμα και έχει διαφήμιση Wind και Eurobank στις δύο πρώτες θέσεις.

9. To NewsBeast.gr επίσης χωρίς καμία αναφορά και επίσης με διαφημίσεις Wind και Eurobank.

10. Capital.gr δεν έχει καμία απολύτως αναφορά στο σκάνδαλο και έχει διαφήμιση Eurobank.

 Χωρίς κανένα ακόμα σχόλιο.

* Υ.Γ.1: Μπορεί να συμβαίνει μόνο ένα από τα δύο: Ή οι Έλληνες είναι τρελοί και άλλα site διαβάζουν από αυτά που λένε ότι διαβάζουν, ή οι Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο internet αγοράζουν αφειδώς ψεύτικη επισκεψιμότητα. Η απάντηση σε λίγες ημέρες.

Υ.Γ.2: Κρατήστε την παραπάνω λίστα και επισκεφτείτε τα site που σας ανέφερα παραπάνω και φαίνεται ότι δεν έχουν διαφήμιση της μίας ή της άλλης εταιρίας. Προσωπικά πιστεύω ότι στις επόμενες 2-3 ημέρες οι Eurobank και Wind θα αυξήσουν «απότομα» την διαφημιστική τους δαπάνη.

Υ.Γ.3: Με την κατάσταση στα media όπως περιγράφεται παραπάνω εξαρτάται από εσάς να διαδοθεί η είδηση. Είναι η σειρά σας δηλαδή, που λέγαμε και μικροί... 

---------------------
[ΠΗΓΗ]

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

Τα αφεντικά των ΜΜΕ πανηγυρίζουν!

Πέμπτη, Αυγούστου 07, 2014
«Αν η υιοθέτηση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών χαρακτηρίζει θετικά ένα πολίτευμα, αντίθετα η μη υιοθέτησή της ταυτίζεται με την αυταρχική άσκηση της εξουσίας.» Δεν το διαβάσαμε σε προκήρυξη «αριστεριστών», σε βιβλίο μελέτης του Συντάγματος το διαβάσαμε.  Μετά τις πρόσφατες εξελίξεις, βέβαια, δεν θα μας εντυπωσιάσει να ακούσουμε στα δελτία των 8 ότι τέτοιες απόψεις είναι «εξτρεμιστικές» και βάζουν σε κίνδυνο την «ομαλή πορεία» της χώρας…


Άλλωστε, ποιος θυμάται τώρα πια ότι η δικαιοσύνη θα ’πρεπε να ελέγχει την εξουσία και όχι να της εξασφαλίζει ασυλία; Θα ’πρεπε να απονέμεται αναλογικά κι όχι να φυλακίζει τον άνεργο και να χάνει από τα μάτια της τον οφειλέτη της λίστας Λαγκάρντ; Ακόμη χειρότερα, ποιος θυμάται ότι η «τέταρτη» εξουσία, τα ΜΜΕ, είναι αυτή που θα πρεπε να ελέγχει (εδώ πια γελάμε) την κυβέρνηση, να αποκαλύπτει τα ψέματά της, να βγάζει στη φόρα την κατάχρηση της εξουσίας και τα καθημερινά σκάνδαλα;

Η τροπολογία που ψήφισε η θλιβερή κυβερνητική πλειοψηφία του Β θερινού τμήματος της Βουλής, δεν ήταν απλώς μια τροπολογία που ανοίγει το δρόμο στη συγχώνευση των μεγάλων ομίλων των ΜΜΕ. Ήταν μια τροπολογία που στην πραγματικότητα αποτυπώνει μια «συγχώνευση» που έχει συμβεί εδώ και καιρό. Τη «συγχώνευση» σε σάρκα μία της κυβερνητικής εξουσίας, της οικονομικής ελίτ και των αφεντικών των ΜΜΕ, κάτω από το άδειο βλέμμα της «τυφλής» Δικαιοσύνης. Αν λοιπόν αυτοί που θα πρεπε να ελέγχουν την εξουσία είναι οι πρώτοι που επωφελούνται από αυτήν, καμία Δημοκρατία δεν μπορεί να σταθεί. Θα πρεπε κάποτε να μας απασχολήσει ότι η δημοσιογραφία και η δικαιοσύνη ίσως έχουν τελικά το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης που συνεχίζει να κυβερνά ανενόχλητο αυτό ακριβώς το πολιτικό προσωπικό…

Η τροπολογία σκάνδαλο που ψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ευνοεί προκλητικά τους ολιγάρχες των ΜΜΕ, εξαφανίζοντας ουσιαστικά τα μικρά και ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, ενώ στρώνει ταυτόχρονα το έδαφος για τις μαζικές απολύσεις εργαζομένων και τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων του τύπου.

Το νέο δώρο της κυβέρνησης στους καναλάρχες και μεγαλοεκδότες αποτελεί άλλο ένα ρουσφέτι των Σαμαρά και Βενιζέλου στα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Μια απροκάλυπτη συναλλαγή των κυβερνώντων με τα τα αφεντικά τους, με την οποία δίνονται και τυπικά τα κλειδιά του χώρου της ενημέρωσης σε μια δράκα επιχειρηματιών.

Η μαύρη συγκυβέρνηση, εν κρυπτώ, αργά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, μέσα σε ένα εντελώς άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας για την κύρωση της σύμβασης δωρεάς στο Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς «Αγιοι Ανάργυροι», εμφάνισε μια τροπολογία 22 σελίδων! Την τροπολογία κατέθεσαν οι υπουργοί Χαρδούδελης, Βορίδης, Σταμάτης και Βρούτσης, τα ξημερώματα της Παρασκευής. Οι τέσσερις κυβερνητικοί αξιωματούχοι –που εντελώς συμπτωματικά χαίρουν άκρας εκτίμησης από τα δελτία των 8– σήκωσαν το βάρος της διευθέτησης των απαιτήσεων των αφεντικών, με μοναδικό στόχο να βολέψουν τους «εργολάβους» – ιδιοκτήτες των ΜΜΕ. Το σκηνικό ολοκληρώθηκε με τον γαλαζοπράσινο «θίασο» των βουλευτών που συμμετέχουν στο Β” θερινό τμήμα της Βουλής, να υπερψηφίζουν με συνοπτικές διαδικασίες την τροπολογία με τον ισχυρισμό ότι από την κυβερνητική νομοθετική πρωτοβουλία δήθεν θα …«σωθούν» θέσεις εργασίας.
Από την ψηφοφορία αποχώρησαν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, καταγγέλλοντας τη διαδικασία και κάνοντας λόγο για αιφνιδιασμό και εξυπηρέτηση συμφερόντων. Απαντώντας στα περί αιφνιδιασμού, ο υπουργός Επικρατείας Δημήτρης Σταμάτης ισχυρίστηκε ότι η τροπολογία κατατέθηκε σε αυτό το νομοσχέδιο «για να ρυθμιστούν τα ζητήματα πριν αρχίσει η νέα σεζόν»!

Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι με τη φωτογραφική τροπολογία θα διευκολυνθούν οι σχεδιασμοί μια χούφτας «εθνικών νταβατζήδων». Οι Ψυχάρης (ΔΟΛ και Mega), Μπόμπολας (Πήγασος καιMega), Βαρδινογιάννης (STAR), Αλαφούζος (Σκάι και Καθημερινή), Κυριακού (όμιλος Ant1) και Κοντομηνάς (Alpha), μετά το «δώρο» της κυβέρνησης ετοιμάζονται να αλλάξουν ριζικά το τοπίο των ΜΜΕ, ισοπεδώνοντας εργασιακά δικαιώματα, απολύοντας εκατοντάδες εργαζομένους, σβήνοντας χρέη των εταιρειών τους και αυγατίζοντας τα μελλοντικά τους κέρδη από το ξαναμοίρασμα της διαφημιστικής πίτας. Το «αντάλλαγμα» που θα δώσουν στους πολιτικούς υπαλλήλους τους, είναι ακόμα ισχυρότερες δόσεις μαύρης προπαγάνδας και στήριξης στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, ώστε να κερδίσει πολιτικό χρόνο για να ολοκληρώσει το ξεπούλημα του τόπου και την αφαίμαξη του ελληνικού λαού.

Πρώτα έριξαν «μαύρο» την ΕΡΤ. μετά νομιμοποίησαν την δωρεάν εκχώρηση ψηφιακών τηλεοπτικών συχνοτήτων στους ιδιοκτήτες των μεγάλων καναλιών. Παραχώρησαν το ψηφιακό φάσμα για 15 χρόνια έναντι του ευτελούς ποσού των 18 εκατομμυρίων ευρώ (όταν το όφελος από την ψηφιακή εκπομπή υπολογίζεται στα 715 εκατ. ευρώ), μέσα απο ένα διαγωνισμό παρωδία στην εταιρία Digea, δηλαδή την κοινοπραξία των 6 τηλεοπτικών σταθμών (ΜΕΓΚΑ, ΑΝΤ1, STAR, ALPHA, ΣΚΑΙ και Μακεδονία).

Και σήμερα έρχονται με νόμο να ολοκληρώσουν την…αποστολή τους: Να διευκολύνουν τους μιντιάρχες να κάνουν συγχωνεύσεις στα «μαγαζιά» τους. Να παρατείνουν επ’ αόριστον το προσωρινό καθεστώς λειτουργίας της ιδιωτικής τηλεόρασης και των ραδιοφωνικών σταθμών, όπως απαιτούσαν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Να προσφέρουν το μεγαλύτερο κομμάτι της διαφημιστικής πίτας στους μεγάλους εκδοτικούς και ραδιοτηλεοποτικούς ομίλους. Να δημιουργήσουν ακόμα ισχυρότερα καρτέλ στο χώρο της ενημέρωσης. Να τσεκουρώσουν το «αγγελιόσημο», δίνοντας τη χαριστική βολή στα ταμεία και τις συντάξεις των δημοσιογράφων και των υπόλοιπων εργαζομένων του χώρου των ΜΜΕ.

Η τροπολογία έκτρωμα είναι άλλο ένα δείγμα αντιδημοκρατικής εκτροπής της κυβέρνησης των μνημονίων. Αποτελεί όμως ταυτόχρονα και μια περίτρανη απόδειξη των σχέσεων αίματος που έχουν συνάψει οι πολιτικοί εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με τα μεγάλα συμφέροντα. Επί της ουσίας τους προϊσταμένους τους, για τους οποίους νύχτα και μέρα, χειμώνα καλοκαίρι «εργάζονται» προκειμένου να εξυπηρετούν τα σχέδιά τους. Το περιεχόμενό της τροπολογίας είναι ένα νέο συμβόλαιο των κομμάτων της συγκυβέρνησης με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα της χώρας.
Ήταν τέτοια η πρεμούρα των υπουργών και της κυβέρνησης να εκτελεστεί μέσα στο κατακαλόκαιρο και εν τάχει το συγκεκριμένο συμβόλαιο, που το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους –για πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά– γράφει ότι δεν πρόλαβε «λόγω ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων να συντάξει την έκθεση του με την εκτίμηση των οικονομικών αποτελεσμάτων της τροπολογίας»! Ψηφίστηκε λοιπόν στη Βουλή μια τροπολογία που δεν γνωρίζουμε με πόσα βάρη φορτώνει τον κρατικό προϋπολογισμό -άρα και την τσέπη όλων μας!

Αλλά για την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, τέτοια γεγονότα αποτελούν πταίσματα, μπροστά στη διευκόλυνση του Ψυχάρη, του Μπόμπολα, του Βαρδινογιάννη και των λοιπών μεγαλοεπιχειρηματιών του τόπου.

Με την συγκεκριμένη τροπολογία «τακτοποιούνται» μια σειρά ζητήματα ιδιοκτησιακών σχέσεων και συγχωνεύσεων των μίντια. Σε μια περιόδο που οι Μπόμπολας και Ψυχάρης ετοιμάζονται να «συγχωνεύσουν» τα μαγαζιά τους, οι διατάξεις της τροπολογίας θα μετατραπούν σε «βούτυρο» στο ψωμί τους. Ειδικότερα οι διατάξεις που επιτρέπουν συγχωνεύσεις στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ συμβάλλουν στη μείωση του κόστους λειτουργίας των συμπραττουσών επιχειρήσεων καθώς και τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν οι μιντιάρχες προσωπικό από συνδεδεμένες μεταξύ τους επιχειρήσεις ΜΜΕ που έχουν υπό τον έλεγχο τους και ανάβουν το πράσινο φως στους δυο επιχειρηματίες να προχωρήσουν τα σχέδιά τους.

Η συγχώνευση που φημολογείται ότι ετοιμάζουν οι Ψυχάρης και Μπόμπολας, γίνεται ακόμα πιο εύκολη μέσω της τροπολογίας, αφού τους δίνει τη δυνατότητα να απολύσουν μαζικά εργαζομένους, επικαλούμενοι τη μείωση του κόστους λειτουργίας, ενώ παράλληλα τους απαλλάσσει από το πρόβλημα που θα δημιουργείτο λόγω της δεσπόζουσας θέσης που θα κατέχουν στην αγορά των ΜΜΕ, αλλάζοντας τον ορισμό για το τι σημαίνει «δεσπόζουσα θέση».

Συγκεκριμένα καταργεί τα όρια δεσπόζουσας θέσης ενημερωτικών Μέσων επιτρέποντας και την απόκτηση μη ενημερωτικών Μέσων. Δίνει επίσης την δυνατότητα σε ΜΜΕ που έχουν άδεια ενημερωτικού σταθμού να αυτοχαρακτηριστούν μη ενημερωτικά. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την συμφωνία που κατέληξαν οι δύο επιχειρηματίες- εκδότες με την Alpha Bank, η οποία προβλέπει «κούρεμα» των ανεξόφλητων δανείων των ομίλων «Πήγασος» (συμφερόντων Μπόμπολα), ΔΟΛ (συμφερόντων Ψυχάρη) και ΜEGA (όπου έχουν μαζί το 54,8% των μετοχών) κατά 68% προς την τράπεζα, δίνει πλέον τη δυνατότητα στον υπερχρεωμένο όμιλο, με τις ευλογίες της κυβέρνησης και των τραπεζιτών, να ανοίξει τα πανιά του!

Υπολογίζεται ότι από τη συγκεκριμένη ρύθμιση οι Μπόμπολας και Ψυχάρης θα ωφεληθούν κατά 275 εκατομμύρια ευρώ αφού από τα 402 εκατομμύρια (το σημερινό ύψος των χρεών τους σε δάνεια προς την τράπεζα) θα πληρώσουν τελικά μόνο 130 εκατομμύρια!

Με αλλα λόγια Μπόμπολας κερνάει και Ψυχάρης πίνει… και όλοι μαζί οι μιντιάρχες τρίβουν τα χέρια τους, αφού οι περιορισμοί που απαγόρευαν τη συγκέντρωση ΜΜΕ στα χέρια λίγων ή ενός επιχειρηματία, πάνε περίπατο. Μετά το σκάνδαλο της DIGEA, η τροπολογία έρχεται να ενισχύσει τη δημιουργία συνθηκών καρτέλ και να διαμορφώσει ένα ακόμα ποιο ισχυρό καθεστώς ελέγχου της ενημέρωσης. Τα σκάνδαλα των αφεντικών και των πολιτικών τους υπαλλήλων θα θάβονται ακόμα πιο βαθιά. Οι δουλειές θα γίνονται χωρίς ενοχλητικές «παρεμβολές». Το τηλεοπτικό «κουτί» σε όλες τις συχνότητες θα μεταδίδει τις ειδήσεις αποστειρωμένες με μπόλικη δόση από «success story», με στόχο να …ελέγχει το πόπολο.

Το καλοκαιρινό ρουσφέρι στα μεγάλα συμφέροντα του τόπου, μέσω της τροπολογίας, προβλέπει επίσης:

- Την απευθείας τιμολόγηση των διαφημίσεων από τα ΜΜΕ κι όχι από τις διαφημιστικές εταιρείες. Δίνει δηλαδή τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες ΜΜΕ να ελέγξουν απόλυτα τη διαφημιστική αγορά, με τον κίνδυνο να μπει λουκέτο στις ελάχιστες διαφημιστικές εταιρείες που έχουν απομείνει στη χώρα.
Τη χρέωση του αγγελιοσήμου επί του τιμολογίου (που θα κόβει η κάθε επιχείρηση στον διαφημιζόμενο για τη διαφημιστική του δαπάνη) και όχι επί του τιμοκαταλόγου χρέωσης διαφημιστικού χρόνου. Έτσι, το ύψος του αγγελιόσημου επί των διαφημίσεων που ενισχύει ως «εργοδοτικός» πόρος το ασφαλιστικό ταμείο των δημοσιογράφων (όπως είναι γνωστό η εργοδοσία των ΜΜΕ δεν καταβάλλει ασφαλιστικές εισφορές για το δημοσιογραφικό προσωπικό), θα μειωθεί δραματικά προς όφελος των εργοδοτών και σε βάρος των ασφαλισμένων.

- Την απαλλαγή του αγγελιοσήμου για τις διαφημίσεις που αφορούν στην επίγεια ψηφιακή τηλεόραση (κοινώς τα μηνύματα της Digea). Ωστε να μην πληρώνουν οι άνθρωποι για να διαφημίσουν το προϊόν τους!

- Την παράταση του προσωρινού καθεστώτος λειτουργίας των ιδιωτικών καναλιών αλλά και των ραδιοφωνικών σταθμών. Ετσι εξασφαλίζετι η διαιώνιση του προσωρινού καθεστώτος νομιμότητας των ιδιωτικών καναλιών, το οποίο ωστόσο δεν είναι και τόσο …νόμιμο, αφού τα περισσότερα από αυτά λιεουργούν παράνομα, με τους ιδιοκτήτες τους να μην έχουν πληρώσει τίποτα για τις συχνότες που κατέχουν εδώ και χρόνια.

- Τη μετατροπή των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών από ενημερωτικούς σε ψυχαγωγικούς με μία μόνο αίτηση στο ΕΣΡ. Η απλούστεση της διαδικασίας για την αλλαγή περιεχομένου των Μέσων Ενημέρωσης, θα δίνει τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να απολύουν νόμιμα και τους εργαζομένους που δεν θα θέλουν, μετά τη μεταβολή της φυσιογνωμίας του μέσου τους.

Η κυβέρνηση λοιπόν, στάθηκε στο ύψος της. Τα αφεντικά μπορούν να κάνουν συγχωνεύσεις, να απολύσουν εργαζόμενους, να σβήσουν δάνεια, να πάρουν ολόκληρη την πίτα της διαφήμισης, να μην πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, να συνεχίσουν επ” αόριστον να εκπέμπουν χωρίς άδειες. Τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές, βλέπετε, μια σειρά από …εκκρεμότητες πρέπει να κλείσουν. Εξάλλου στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά και πολύ νωρίτερα, οι καναλάρχες δεν θα ξεχάσουν τους πολιτικούς τους «υπαλλήλους». Σε αυτές τις περιπτώσεις «το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο» το σύστημα.

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

---------------------------------------
Πηγή:unfollow.com.gr 

Copyright © 2014-15 Απόψεις επώνυμα™ is a registered trademark.

Designed by Templateism. Hosted on Blogger Platform.