ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ: Τώρα πια όλοι ξέρουμε

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τώρα πια όλοι ξέρουμε

Τώρα πια όλοι ξέρουμε. Η πολιτική της υποβάθμισης της δημόσιας ανώτατης παιδείας που πρώτα στραγγάλισε οικονομικά τα ιδρύματα και επιχείρησε να τα απαξιώσει πολλαπλά με κατευθυνόμενες δηλώσεις, έφτασε να πλήξει συγκεκριμένα και απτά και την ίδια την καρδιά των ΑΕΙ: το προσωπικό τους, διοικητικό και εκπαιδευτικό. Οι εργαζόμενοι που θα απολυθούν έχουν πια αριθμό, περιγράφονται, και σε λίγο, αν δεν ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική, θα έχουν όνομα. Αλλά και οι διδάσκοντες έχουν ήδη αποψιλωθεί, με τις απώλειες θέσεων που καταργούνται μετά τις συνταξιοδοτήσεις, με την πολιτική των μη-διορισμών εκλεγμένων συναδέλφων, με την ουσιαστική κατάργηση των αναθέσεων διδασκαλίας του Π.Δ. 407/80 και σε Επιστημονικούς Συνεργάτες των ΤΕΙ.

Τώρα πια όλοι ξέρουμε. Αυτοί που στοχοποίησαν κάθε τομέα του δημοσίου, εκποιώντας δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, αυτοί που καταστρέφουν τη δημόσια υγεία, τη δημόσια παιδεία, τη δημόσια τηλεόραση, αυτοί που ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία, δε θέλουν δημόσια ανώτατη εκπαίδευση. Γνωρίζουν ότι τα μεγάλα ΑΕΙ, κεντρικά και περιφερειακά που διακρίνονται διεθνώς για της επιδόσεις τους και αποτελούν φυτώρια νέων επιστημόνων, ερευνητών, δασκάλων και διανοουμένων δε θα μπορούν να λειτουργήσουν χάνοντας το μισό προσωπικό τους (διοικητικό, υποστηρικτικό της έρευνας και της εκπαίδευσης αλλά και εκπαιδευτικό). Γνωρίζουν ότι χωρίς ποιοτική εκπαίδευση, έρευνα και καινοτομία δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας μας. Παρόλα αυτά, αμείλικτοι προχωρούν στο σχέδιο της καταστροφής που επινόησαν σε συνεργασία με τους οικονομικούς και πολιτικούς εντολοδότες τους: δεν θέλουν δημόσια ανώτατη εκπαίδευση υψηλού κύρους, θέλουν εκπαιδευτήρια επαγγελματικής κατάρτισης εργαζομένων χωρίς ελπίδα για αξιοπρεπή εργασία, χωρίς μόρφωση και κριτική σκέψη.

Τώρα πια όλοι ξέρουμε: για να τους σταματήσουμε εμείς οι ίδιοι πρέπει να αγωνιστούμε. Εμείς, όχι κάποιοι άλλοι στο όνομά μας. Εμείς, για τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας. Σήμερα, όχι αύριο. Δίπλα σε όσους και όσες αγωνίζονται για δουλειά και αξιοπρέπεια. Για την υπεράσπιση του κοινού πλούτου μιας κοινωνίας που λεηλατείται. Και δεν θα επιτρέψουμε στους κρατούντες να στρέψουν τον ένα αγώνα ενάντια στον άλλον, να συκοφαντήσουν τις διεκδικήσεις και να δαιμονοποιήσουν τους διαφορετικούς κλάδους εργαζομένων κάθε φορά με την ίδια πάντα τακτική του διαίρει και βασίλευε.

Είναι καιρός να αντιστρέψουμε τα ιδεολογήματα που εγκλωβίζουν και δυσφημούν τους αγώνες της πανεπιστημιακής κοινότητας:

Ανοικτό, όχι κλειστό πανεπιστήμιο μας φωνάζουν και μας φώναζαν: Αλήθεια πόσο ανοικτό θα είναι εκείνο το πανεπιστήμιο που θα χάσει το προσωπικό του, θα έχει δίδακτρα, θα παρέχει κατάρτιση μόνο και όχι γνώσεις, που δεν θα κάνει καθόλου έρευνα, που θα είναι προσβάσιμο μόνο από λίγους και όπου η ελευθερία της έκφρασης θα ποινικοποιείται; Ανοικτό σε ποιους; Σε τι; Αγωνιζόμαστε για να μην κλείσουν τα ΑΕΙ, για να μην εκποιηθούν και για να παραμείνουν ανοικτά στην κοινωνία, την κριτική και την ανάπτυξη της γνώσης.

Σύνεση μας ζητούν. Αίσθηση ευθύνης. Ευθύνης απέναντι σε ποιους; Απέναντι σε αυτούς που παραβιάζουν το σύνταγμα καταστρέφοντας το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων, αποφασίζοντας αυθαίρετα περικοπές, συγχωνεύσεις ιδρυμάτων και υπηρεσιών, συρρικνώσεις γνωστικών αντικειμένων; Ευθύνη απέναντι σε αυτούς που στέρησαν τα ΑΕΙ από τα αποθεματικά τους και έβγαλαν στην αγορά την περιουσία τους; Ευθύνη απέναντι σε αυτούς που έσπευσαν να στελεχώσουν τα ΣΙ επιβάλλοντας βίαια νομοθετικές ρυθμίσεις και σήμερα αν δεν σιωπούν συνένοχα ψελλίζουν ανεύθυνες ανοησίες περί αριστείας και ανάπτυξης; Η ευθύνη μας ως δασκάλων που ορκίστηκαν να υπηρετούν τη δημόσια δωρεάν παιδεία είναι πάνω απ' όλα να αποτρέψουμε τη σχεδιασμένη καταστροφή.

Όσοι μιλούν για τη νομιμότητα που δήθεν παραβιάζουν οι αγώνες και οι αποφάσεις των διοικήσεων ας αναλογιστούν οι ίδιοι τι νομιμοποιεί την κυβέρνηση και τις αποφάσεις της. Ας μας απαντήσουν αν το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που ζούμε έχει κάποια σχέση με τη δημοκρατική νομιμότητα. Η δική μας ευθύνη είναι σε τούτες τις συνθήκες ευθύνη υπεράσπισης ενός υπέρτερου αγαθού, του αγαθού της δημόσιας δωρεάν και ελεύθερης παιδείας.

Τώρα πια είναι φανερός ο τρόπος που επιδιώκουν να επιβάλλουν τις πολιτικές της καταστροφής: η κοινωνία δεν πείθεται, δεν συναινεί, μόνος δρόμος τους ο τρόμος και η ενστάλαξη μιας αίσθησης απελπισίας. «Ξαφνικός θάνατος», «fast track», «μηδενική ανοχή». Ο αντιμεταναστευτικός αυταρχισμός και η αντεργατική νομοθεσία συνδυάζονται με την καταδίωξη των μικροοφειλετών και την προστασία των επισήμων τοκογλύφων. Πόσο απέχουν αυτές οι πολιτικές από τον βίαιο και στοχευμένο αυταρχισμό του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»; Πόσο μακριά είναι από το μίσος που ενσταλάζει η Χρυσή Αυγή; Στη σκιά μιας πολιτικής δολοφονίας που στοχοποιεί και τρομάζει όποιον αντιστέκεται, οι επιλογές της κυβέρνησης φωτίζονται με καινούργιο φως: αστυνομοκρατούμενες πόλεις, απεργοί που αντιμετωπίζονται με τα ΜΑΤ και την επιστράτευση, αυστηροποίηση της νομοθεσίας, δικαστές που σπάνια ξεχωρίζουν από την εκτελεστική εξουσία. Μια κυβέρνηση που ασκεί βία στην κοινωνία και ιδιαίτερα τους εργαζόμενους μιλά για ακραίους, μιλά για άκρα που συναντώνται. Ακραία αντιδημοκρατική και ακραία ταυτισμένη με τα συμφέροντα των ισχυρών (ντόπιων και ξένων) που λεηλατούν μια κοινωνία, η μνημονιακή κυβέρνηση αποτελεί σήμερα την πιο ακραία απειλή για τη ζωή όλων μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Τώρα πια κανείς δεν δικαιούται να ισχυρίζεται ότι δεν ξέρει. Είμαστε εδώ, στην καμπή ενός καθοριστικού αγώνα μακρύ και δύσκολου και τα διακυβεύματα είναι πεντακάθαρα. Δεν υπάρχουν κρυψώνες να περάσει κανείς απαρατήρητος και να μείνει αλώβητος. Όποιος και όποια ακολουθούν τον ατομισμό και την ιδιώτευση ας γνωρίζουν ότι αυτή η στάση είναι άκρως πολιτική. Όποιος και όποια αρνούνται την πλευρά του αγώνα υπηρετούν συνειδητά ή ασυνείδητα την καταστολή του.

Προτείνουμε:

Άμεση σύγκληση των συνελεύσεων των μελών ΔΕΠ/ΕΠ με προοπτική τη συνέχιση του αγώνα με 5/θήμερη απεργία. Ο στόχος διπλός: ενεργή συμπαράσταση στον αγώνα των εργαζομένων και διεκδίκηση των δικών μας αιτημάτων για οικονομική στήριξη των ΑΕΙ, διορισμούς, νέες θέσεις και αξιοπρεπείς μισθούς.

Συντονισμό όλων των συλλόγων των ΑΕΙ που βρίσκονται σε κινητοποίηση σε πανελλαδική κλίμακα. Άμεση συνάντηση εκπροσώπων των εργαζομένων, των φοιτητών και των μελών ΔΕΠ/ΕΠ με προοπτική την κοινή δράση. Κοινές απεργιακές επιτροπές και εκδηλώσεις ενημέρωσης ανά ίδρυμα (ή και ανά πόλη).

Άμεση και σκληρή καταγγελία της διοίκησης της ομοσπονδίας μας που αρνείται να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι βλέπουν με μεγάλη ανησυχία την ΠΟΣΔΕΠ να εξελίσσεται σε φορέα κυβερνητικού συνδικαλισμού και σε υπερασπιστή προνομιούχων καθηγητικών συντεχνιών ελευθέρων επαγγελματιών.

Στήριξη των αποφάσεων αναστολής της λειτουργίας των ιδρυμάτων που παίρνονται σε όλα τα επίπεδα της ακαδημαϊκής αυτοδιοίκησης (Σύγκλητοι, Σχολές, Τμήματα κ.λπ.)

Μαζί, με όσους αγωνίζονται για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και της ζωής τους θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε τις πολιτικές της εκποίησης και του εκφασισμού. Τώρα πια είναι φανερό: ή εμείς ή αυτοί.

Εμείς. Όχι αυτοί.

Πανελλαδική Συνάντηση Πανεπιστημιακών Δασκάλων - 21/09/2013

Απαράδεκτη απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης του Π.Θ.

Αγαπητοί Συνάδελφοι του Π.Θ.

Εδώ και 2 εβδομάδες δίνουμε έναν για εμάς οικονομικά αιματηρό αγώνα, αλλά ωραίο και δίκαιο αγώνα, με ψηλά το κεφάλι, για να προασπίσουμε την δουλειά μας, την αξιοπρέπειά μας την ζωή μας.

Δεν αγωνιζόμαστε μόνο για την πάρτη μας, αλλά για όλους τους συναδέλφους των πανεπιστημίων, όλων των εργαζομένων στην πατρίδα μας που πλήττονται, που κατασυκοφαντούνται από τα πληρωμένα ΜΜΕ και τα τσιράκια τους, επειδή τυχαίνει να έχουν ακόμα δουλειά. 

Η κοινωνία του Βόλου και των άλλων πόλεων στη Θεσσαλία και αλλού, έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν, ποιοι είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ μαζί μας, σ' αυτόν τον αγώνα ζωής και θανάτου που κάνουμε, ποιοι είναι ΔΉΘΕΝ μαζί μας και ποιοι ουσιαστικά μας ΚΟΡΟΪΔΕΎΟΥΝ ΑΣΎΣΤΟΛΑ.

Τα απόνερα του μνημονιακού νόμου της Διαμαντοπούλου 4009, που μόνο στόχο έχει την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, δημιούργησαν ένα δήθεν όργανο διοίκησης, το Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, το οποίο κανείς δεν ξέρει τι κάνει, τι αρμοδιότητες ακριβώς έχει, ούτε καν ποιοι το απαρτίζουν είναι σε όλους γνωστό.

Αυτό λοιπόν το δήθεν όργανο συναντήθηκε χθες, με μόνο θέμα την απόλυση των 33 συναδέλφων μας. Η απόφαση που έβγαλε, μόνο θυμηδία και οργή προκαλεί σε όλους μας... Ένα γενικόλογο, έντεχνα και νομικίστικα ουδέτερα γραμμένο κείμενο, μιλάει για "πόρους", δηλαδή για νούμερα
("αποστέρησης πολύτιμων και απαραίτητων ανθρώπινων πόρων από το διοικητικό προσωπικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας") που θα χαθούν, και όχι για ανθρώπινες υπάρξεις που θα μείνουν άνεργοι, και ψυχικά καταρρακωμένοι. Καμία λέξη παραμυθίας -έτσι για τα μάτια του κόσμου βρε αδερφέ-, μόνο γενικόλογο και προσχηματικό μπλα-μπλα και προτροπή άλλων οργάνων του Πανεπιστημίου, να κάνουν κάτι, αντί για αυτούς. Καμία ουσιαστική υποστήριξη του αγώνα μας, ένα απαράδεκτο κείμενο, κοντολογίς ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ!!!

Προσυπογράφω πλήρως την απάντηση που έδωσε σε αυτήν την απόφαση του ΣτΠ ο φίλος, καθηγητής Τάκης Πολίτης. Από εδώ και στο εξής έτσι πρέπει να απαντάμε σε κάθε πρόκληση απ' οπουδήποτε κι αν προέρχεται

Κι επειδή πλέον τα ψέμματα και οι ευγένειες τελείωσαν, πρέπει να μετρήσουμε τους φίλους και τους εχθρούς μας, παντού και στο πανεπιστήμιο και στην κοινωνία. Γι' αυτό βγάζω τα πάντα στη 'σέντρα'. Δημοσιεύω παντού και τα 2 κείμενα, να τα μάθουν όλοι. Να μάθουν όλοι ότι το λεγόμενο ΣτΠ ουσιαστικά μας εμπαίζει.

Έπεται συνέχεια...

Αποστόλης Μωραϊτόπουλος

***

Απόφαση του Συμβουλίου για τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων

Το Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στη 16^η/21-9-2013 συνεδρίαση του, συζήτησε εκτενώς τα προβλήματα που δημιουργούνται από την ενδεχόμενη εφαρμογή του μέτρου της διαθεσιμότητας για την ομαλή λειτουργία του ιδρύματος και θέλει να εκφράσει δημοσίως την κατηγορηματική του αντίθεση του σε αυτό.

Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας υφίσταται εδώ και 3 χρόνια πολλαπλά πλήγματα: υπέστη μια δραματική μείωση της κρατικής επιχορήγησης κατά 50% σε σχέση με το 2008, τα μέλη του (διδακτικό και διοικητικό προσωπικό) υπέστησαν μείωση των αποδοχών τους κατά 40%, ο αριθμός των εργαζομένων κάθε κατηγορίας συνεχώς μειώνεται ενώ ο αριθμός των εισακτέων φοιτητών συνεχώς αυξάνεται. Όπως επισημάναμε και στην επιστολή μας προς τον Υπουργό Παιδείας της 8^ης Αυγούστου, η αναλογία διοικητικού προσωπικού προς φοιτητές είναι 1/50 καθιστώντας τη λειτουργία του ΠΘ ήδη προβληματική. Αντί άλλης ενέργειας, το Υπουργείο αποφάσισε την δημιουργία ενός πέμπτου πόλου εκπαίδευσης και έρευνας για το Πανεπιστήμιο μας, ιδρύοντας ένα νέο τμήμα χωρίς καμία τεκμηρίωση, επεκτείνοντας τη δράση του και σε άλλη Περιφέρεια της χώρας!

Σήμερα επίκειται η ανακοίνωση της αποστέρησης πολύτιμων και απαραίτητων ανθρώπινων πόρων από το διοικητικό προσωπικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, παρά την τεκμηριωμένη έκθεση της Διοίκησης που στηρίχθηκε στην πλήρη εφαρμογή των κριτηρίων που έθεσε το ίδιο το Υπουργείο, και απέδειξε ότι το Πανεπιστήμιο έχει έλλειμμα προσωπικού. Ταυτόχρονα παρατηρούμε ότι το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας είναι το μοναδικό ελληνικό ΑΕΙ με έδρα σε πέντε πόλεις που πλήττεται από το μέτρο της διαθεσιμότητας, σε αντίθεση με άλλα πολυεδρικά ιδρύματα που δεν υφίστανται καμία απώλεια.

Εν όψει αυτών των δυσμενών εξελίξεων:  1ον καλούμε τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας να εξαντλήσει τα νομικά μέτρα που διαθέτει ώστε να προσβάλλει τη νομιμότητα του μέτρου. 2^ον καλούμε τη Διοίκηση του ΠΘ να προβάλλει δημοσίως τα αξεπέραστα προβλήματα λειτουργίας που δημιουργούνται με βάση και την ιδιαιτερότητα της πολυεδρικότητας του. Είμαστε πρόθυμοι να συμμετάσχουμε σε μια κοινή συνέντευξη τύπου Διοίκησης-Συμβουλίου-εργαζομένων όπως το έχουμε επανειλημμένα ζητήσει, εγγράφως και προφορικώς. 3^ον καλούμε τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας να διερευνήσει εκ νέου τη δυνατότητα λειτουργίας του νέου Τμήματος Πληροφορικής και την ενδεχόμενη μετακίνηση των εκπαιδευτικών και διοικητικών λειτουργιών σε άλλη έδρα του ΠΘ.

Δηλώνουμε προς την ελληνική κοινωνία ότι τα Πανεπιστήμια δεν είναι δημόσιοι οργανισμοί που μπορούν να εξοικονομήσουν πόρους, αλλά φορείς εκπαίδευσης και έρευνας που προετοιμάζουν  τις επόμενες γενιές και συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας. Κάθε περαιτέρω περικοπή δαπανών ή προσωπικού θα οδηγήσει σε δραματική έκπτωση της ποιότητας του παρεχόμενου έργου προς την ελληνική κοινωνία και οικονομία.

***

Απάντηση στην απόφαση του ΣτΙ του Καθηγητή Τάκη Πολίτη

Βλέπω το mail «Απόφαση του Συμβουλίου για τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων» και το ανοίγω με ανυπομονησία, ενώ αυθόρμητα χαρούμενος σκέφτομαι: «Να βρε! Και το Συμβούλιο στηρίζει τους διοικητικούς». Αρχίζω να το διαβάζω, αλλά φευ, οποία απογοήτευσις…

Ούτε έστω μια κουβέντα από αυτές που πραγματικά χρειάζονται οι διοικητικοί. Οι λέξεις «συμπαράσταση», «αλληλεγγύη», «αξιοπρέπεια», «δικαίωμα», «υποστήριξη» απουσιάζουν από το κείμενο. Μια σκέψη μου περνάει φευγαλέα από το μυαλό: μήπως, λόγω αχρηστίας και πάντα υποσυνείδητα βέβαια, απουσιάζουν πλέον και από το λεξιλόγιο των μελών του Συμβουλίου;

Για την διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων μας γράφετε κ. Πρόεδρε, αλλά δεν φαίνεται να ανησυχείτε, εσείς και το Συμβούλιό σας, για το αν θα τεθούν σε διαθεσιμότητα (έτσι λέγεται κομψά η απόλυση, φαντάζομαι ότι το γνωρίζετε) ο Κώστας, η Μαρία, η Αθηνά, οι οποιοιδήποτε 33 συνάδελφοι μας διοικητικοί υπάλληλοι. Δεν ανησυχείτε για το αν θα έχουν την επόμενη μέρα να πληρώσουν το νοίκι τους, να ταΐσουν τα παιδιά τους, να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους…

Αυτό που σας ανησυχεί είναι η «…αποστέρηση πολύτιμων και απαραίτητων ανθρώπινων πόρων…». Θα σας καθησυχάσω λοιπόν! Σας υπενθυμίζω το ΕΣΠΑ, και ειδικότερα το ΕΣΠΑ της περιφέρειας Θεσσαλίας. Στις επιλέξιμες δαπάνες του προβλέπει και «ανθρώπινους πόρους» και μάλιστα με κόστος που μπορεί να είναι κατά πολύ χαμηλότερο ακόμα και των κατά 40% μειωμένων -όπως εσείς γράφετε- μισθών των διοικητικών υπαλλήλων. Ουπς! Ελπίζω να μην μπαίνουν ιδέες, ότι οι 33 είναι λίγοι, ότι με περισσότερους σε διαθεσιμότητα μπορούμε να κάνουμε –για το καλό της χώρας πάντα- ακόμα μεγαλύτερη οικονομία…

Απόφαση του Συμβουλίου σας μας στέλνετε κ. Πρόεδρε, αλλά δεν διαβάζω κάτι που εσείς και το Συμβούλιό σας αποφασίσατε να κάνετε για την αποτροπή της διαθεσιμότητας των απαραίτητων « για την ομαλή λειτουργία του ιδρύματος» (η έκφραση είναι δική σας) διοικητικών υπαλλήλων.  Αυτό που διαβάζω ότι αποφασίσατε να κάνετε, είναι να καλέσετε κάποιους άλλους να κάνουν διάφορες ενέργειες, επικοινωνιακού χαρακτήρα και αναμφισβήτητης αναποτελεσματικότητας. Στη βάση της βολικής λογικής της ανάθεσης, καλείτε: 1ον τον Πρύτανη του ΠΘ, 2ον τη Διοίκηση του ΠΘ, 3ον τη Σύγκλητο του ΠΘ, να κάνουν! Μάλιστα! Εξαιρετική στάση για ανώτατο όργανο διοίκησης Πανεπιστημίου…

Τελικά τι μας λέτε, εσείς και το Συμβούλιό σας κ. Πρόεδρε, με το κείμενο των 392 λέξεων που μας στείλατε; Απολύτως τίποτα! Ή μάλλον κάτι μας λέτε: ότι προθυμοποιείστε να βγείτε στα κανάλια, σε κοινή συνέντευξη τύπου με τους απεργούς διοικητικούς. Επιτρέψτε μου να σας πω αυτό: Να μην βγείτε στα κανάλια κ. Πρόεδρε, ούτε εσείς, ούτε το Συμβούλιό σας. Να παραμείνετε όσο το δυνατόν περισσότερο στην αφάνεια. Όσοι λιγότεροι σας γνωρίζουν, τόσο το καλύτερο για εσάς… 

Δυστυχώς, με καμία εκτίμηση

Τάκης Πολίτης

Αναπλ. Καθηγητής ΠΤΔΕ ΠΘ

Μαζική συμμετοχή των Διοικητικών Υπαλλήλων του Π.Θ. στη Διαδήλωση της ΑΔΕΔΥ στο Βόλο στις 18/9/2013

Η σημερινή Διαδήλωση της ΑΔΕΔΥ στο Βόλο στις 18/9/2013, ήταν κατά γενική ομολογία πολύ μεγάλη -πολύ μιλάνε για πάνω από 2000 άτομα, πάντως φαίνονταν διπλάσια από αυτήν της Δευτέρας- στην οποία μόνο το μπλοκ των διοικητικών υπαλλήλων του Π.Θ. μετρούσε πάνω από 100 συναδέλφους και ήταν 2ο στην κορυφή της πορείας με το πανό του.

Στη πλατεία Ελευθερίας

Στη πλατεία Ελευθερίας

Η πορεία του ΠΑΜΕ Δημητριάδος με Καρτάλη

Ιάσονος με Καρτάλη η αρχή της πορείας, το 2ο μπλοκ είναι το δικό μας

Πρώτη φορά με πάνω από 100 άτομα το μπλοκ των συναδέλφων του Π.Θ.

Εδώ λίγο από το ύψος του συγκροτήματος Παπαστράτου

Ανοιχτή επιστολή εργαζομένων στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Εμείς, το διοικητικό προσωπικό της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, βρισκόμαστε σε διαδικασία κινητοποιήσεων εδώ και περίπου δύο εβδομάδες. Θέλουμε να εξηγήσουμε γιατί.

Τα στοιχεία που έχουμε μιλούν για διαθεσιμότητα των δύο τρίτων περίπου των διοικητικών υπαλλήλων του ιδρύματος. Αποσοβήθηκε προς το παρόν, έχει όμως προαναγγελθεί και είναι ζήτημα μηνών η διαθεσιμότητα σχεδόν των μισών εκλεγμένων διδασκόντων. Γνωρίζουμε τους ακριβείς αριθμούς, και οι αριθμοί αυτοί είναι αμείλικτοι.

Θα ακουστεί ίσως κοινότοπο –άλλωστε η κοινωνία έχει σκόπιμα και μεθοδικά εκπαιδευτεί να αντιμετωπίζει τέτοιου είδους δηλώσεις με καχυποψία– αλλά δεν πρόκειται για ένα στενόμυαλο, συντεχνιακό αίτημα μερικών εκατοντάδων ανθρώπων. Υπερασπιζόμαστε, προφανώς, το δικαίωμα του καθενός μας στη δουλειά. Ταυτόχρονα, όμως ο νους και η καρδιά μας βρίσκεται μαζί με όλους εκείνους που έχουν ήδη βιώσει την ανεργία, με όλους εκείνους για τους οποίους προμηνύεται το ίδιο. Και είναι –θα είμαστε– πολλοί.

Θέλουμε τη ζωή μας πίσω

Δεν περισσεύει κανείς, δεν θα δεχτούμε την απόλυση ούτε ενός, δεν διαγκωνιζόμαστε τη στιγμή αυτή για να περισώσουμε ο καθένας τον εαυτό του. Είναι δραματικό να χάνει κανείς τη δουλειά του, να ανατρέπεται η ζωή του σε μια νύχτα. Δεν το αγνοούμε: η ανεργία, η αγωνία, έχει ήδη χτυπήσει την πόρτα των οικογενειών και των φίλων μας. Δεν υποτιμούμε τον κίνδυνο ούτε για μια στιγμή. Θέλουμε τη ζωή μας πίσω -αλλά δεν υπερασπιζόμαστε μόνο τη δική μας καθημερινότητα. Υπερασπιζόμαστε την καθημερινότητα της Σχολής, από εδώ και πέρα με τον αγώνα μας, όπως το κάναμε μέχρι τώρα με τη δουλειά μας.

Δεν καθόμαστε, δεν βαριόμαστε, δεν τα πιάνουμε, δεν κλέβουμε. Εργαζόμαστε με εξαθλιωμένους μισθούς, αντέχοντας σε καθεστώς ανασφάλειας εδώ και πολύ καιρό, με κόπο πολύ και χρόνο -όχι από αυτόν που έχουμε, αλλά από το περίσσευμα ψυχής και αξιοπρέπειας του κάθε ενός από εμάς. Μαζί με τους δασκάλους και τους σπουδαστές μας προσπαθούμε και εμείς να κρατήσουμε τη Σχολή όρθια. Σε πείσμα των καιρών.

Ο,τι διακυβεύεται αυτή την ώρα δεν είναι μόνο η μοίρα του καθενός μας, αλλά κάτι απείρως ευρύτερο, που ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο αφορά πολλούς, πολύ περισσότερους από εμάς τους ίδιους: είναι το τι σημαίνει να υπάρχει και τι προσφέρει -στο σύνολο και όχι σε μία ή σε λίγες ομάδες- ένα καλό δημόσιο πανεπιστήμιο. Τι θα πει να συνεχίσει να λειτουργεί, πώς μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα, τι συμβαίνει όταν υποβαθμίζεται η σπουδή και το πτυχίο, τι σημαίνει να λοιδορείται και να εξευτελίζεται με κάθε τρόπο ο θεσμός. Σε τι τελικά αποσκοπεί και πού θέλει να καταλήξει η καταιγιστική επίθεση που ζούμε σε βάρος του δημόσιου πανεπιστήμιου. Οχι γιατί είναι η πρώτη φορά, αλλά γιατί αυτή τη φορά, στην πολλοστή απόπειρα διάλυσης της δημόσιας παιδείας, δεν υπάρχουν ούτε επιφυλάξεις ούτε προσχήματα. Η επίθεση είναι σχεδιασμένη, αδίστακτη, αναίσχυντη.

Το να κλείνει ένα σχολείο, μια σχολή, ένα πανεπιστήμιο, δεν σημαίνει ότι κάποιο πρωί θα βρεις ένα λουκέτο στην πόρτα. Σημαίνει να χτυπήσεις σταδιακά, συστηματικά, ένα ένα, τα συστατικά του στοιχεία, εκείνα που είναι αυτονόητα για την ύπαρξή του – και μετά να το αφήσεις να καταρρεύσει, να σβήσει σιωπηλά. Δεν υπάρχει σχολείο χωρίς υποδομές και εγκαταστάσεις, κυρίως όμως δεν υπάρχει σχολείο χωρίς ανθρώπους.

Είναι συστατικό στοιχείο της Σχολής μας οι σπουδαστές της. Αλλά και οι δάσκαλοί της. Αλλά και οι άνθρωποι που δουλεύουμε, κάθε μέρα και για κάθε τι που συμβαίνει εδώ, πίσω από την οθόνη, πίσω από το γραφείο, μέσα στο εργαστήριο. Οπως είναι συστατικό στοιχείο της Σχολής μας η ενασχόληση με τον χώρο, η θέση της στο κέντρο, η σχέση της με τη γειτονιά που την περιβάλλει. Το ρίσκο που παίρνει –ή, αλλιώς, η δυνατότητα που διεκδικεί– να ακούει και να αποκρίνεται, κάθε μέρα, στον σφυγμό μιας πόλης που δοκιμάζεται. Και αποκρίνεται με πολλούς τρόπους. Δυσφημιζόμενη. Κάποτε απειλούμενη. Καμιά φορά με κίνδυνο. Ισως με απώλειες. Και, χρόνια τώρα, με μια διαρκή ευαισθησία.

Δεν… ξεχνάμε

Ζούμε –ζήσαμε ώς τώρα– σ’ έναν χώρο που είναι εγγεγραμμένος στο συλλογικό υποσυνείδητο του λαού μας μέσα από δρόμους που δεν ξεχνιούνται. Η ματωμένη καγκελόπορτα που συνέθλιψε το τανκ μαζί με τα σώματα των φοιτητών και φοιτητριών στις 17 Νοέμβρη του ’73 είναι ακόμα στο προαύλιό μας, εδώ στην οδό Πατησίων. Αυτή η πόρτα φυλάχτηκε από γενιές φοιτητών, εργαζομένων και δασκάλων εκεί που έπεσε, για να μην επιτρέψει να ξεχαστεί ποτέ αυτό που σήμερα μας επιβάλλουν να ξεχάσουμε: το Πολυτεχνείο. Εμείς, δεν τη βλέπουμε μόνο στις επετείους –τη βλέπουμε κάθε μέρα, ερχόμενοι και φεύγοντας από τη δουλειά μας. Αυτήν τη δουλειά που δεν ξέρουμε αν θα έχουμε αύριο.

Ζούμε –είχαμε την τύχη να ζήσουμε ώς τώρα– σ’ έναν χώρο με μνήμες συγκλονιστικές, με ιστορία περήφανη. Το Πολυτεχνείο υπάρχει από το 1836 – δεν θέλουμε να αφήσουμε να το κλείσουν τώρα, έτσι. Εξακολουθεί να αντανακλά, σ’ αυτούς τους καιρούς τους δυσοίωνους, συμβολισμούς, μνήμες, ίχνη – ψήγματα αλλοτινών, καλύτερων στιγμών. Συνεχίζει να παράγει και να εκπέμπει. Διατηρεί μια ολοζώντανη, δημιουργική, δροσερή, γλυκιά καθημερινότητα. Το Πολυτεχνείο δεν είναι κέντρο ανομίας, και στην Αρχιτεκτονική θα έχουμε γιορτή. Σας καλούμε να είστε όλοι εκεί.

Εργαζόμενοι Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Αθήνα, 15 Σεπτεμβρίου 2013.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ Π.Θ.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΡΩΤΟΕΤΕΙΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΡΙΕΣ

Βόλος, 9 Σεπτεμβρίου 2013

Αγαπητοί γονείς, αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,

Εμείς, οι εργαζόμενοι, μαζί με τους Καθηγητές μας, σας καλωσορίζουμε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Σας συγχαίρουμε, φοιτητές, φοιτήτριες και τους γονείς που σας στήριξαν, καθώς γνωρίζουμε καλά, πόσο κοπιάσατε για να κάνετε πράξη το όνειρο σας, να σπουδάσετε σε ένα καλό δημόσιο, υψηλού κύρους, ελληνικό πανεπιστήμιο.

Σήμερα, την ώρα που στο Ίδρυμα μας ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε το ακαδημαϊκό έτος, να εγγράψουμε τους νεοεισαχθέντες προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του, να αποχαιρετήσουμε τους επιτυχημένους διπλωματούχους του, να αρχίσουμε το νέο πρόγραμμα σπουδών, να ανοίξουμε τις αίθουσες διδασκαλίας και τα εργαστήρια, συνέβη κάτι περίεργο και δραματικό ταυτόχρονα.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θέτει σε διαθεσιμότητα 1765 εργαζόμενους μας διοικητικούς υπαλλήλους σε όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Την ίδια στιγμή προαναγγέλλει την διαθεσιμότητα του 40% των καθηγητών, στο επόμενο έτος, όπως και νέες  διαθεσιμότητες διοικητικών υπαλλήλων στους επόμενους μήνες. Τις οικονομικές δυνατότητες μας τις έχει ήδη μειώσει κάτω από μισό: Τα κονδύλια για τα μαθήματα, για τα κτίρια, για τις βιβλιοθήκες, για τους μισθούς. Παράλληλα απέλυσε τους συμβασιούχους διδάσκοντες, αρνείται επί χρόνια να διορίσει τους νεοεκλεγμένους λέκτορες και καθηγητές, ενώ οι σχολές αιμορραγούν από τις συνταξιοδοτήσεις.

Συγχρόνως όμως αύξησε τον αριθμό των εισακτέων του Πανεπιστημίου μας. Δηλαδή με κατά 20 – 30% λιγότερους διοικητικούς, με λιγότερους καθηγητές, με ελάχιστους προϋπολογισμούς, θα πρέπει να εκπαιδεύσουμε εκατοντάδες περισσότερους φοιτητές και φοιτήτριες. Πως θα γίνει αυτό; Προφανώς θα μειωθούν τα μαθήματα, θα σταματήσουν τα δωρεάν συγγράμματα, θα κλείσουν οι βιβλιοθήκες, θα διαλυθούν οι γραμματείες, θα ρημάξουν κτίρια, θα κλείσουν εργαστήρια και μεταπτυχιακά προγράμματα. Το Πανεπιστήμιο εν ολίγοις ωθείται να μετατραπεί σε ένα ίδρυμα μεταλυκειακής κατάρτισης, σε ένα ΙΕΚ. Με εύκολα, γρήγορα πτυχία για ένα σίγουρο άνεργο μέλλον, με ελάχιστους εξαθλιωμένους εργαζόμενους και καθηγητές και που δεν θα νοιάζονται πως θα διδάξουν, αλλά πως θα επιβιώσουν. Τότε θα σας ζητήσουν και δίδακτρα επιπλέον, καθώς οι σπουδές δεν θα βγαίνουν.  Αυτό δεν θα συμβεί στο μακρινό μέλλον, συμβαίνει τώρα: Την τριετία των Μνημονίων σημαντικές κατακτήσεις κατεδαφίζονται. Ανάμεσά τους, η δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση που επιχειρείται σταδιακά να περάσει στα χέρια ασύδοτων επιχειρηματικών συμφερόντων. Τα δημόσια σχολεία όπως και τα Πανεπιστήμια συγχωνεύονται, οι εκπαιδευτικοί έχουν υποστεί δραματικές περικοπές και χιλιάδες από αυτούς δεν θα βρίσκονται στην τάξη το Σεπτέμβριο, η χρηματοδότηση συρρικνώνεται, το πιο εκλεκτό τμήμα της κρατικής τεχνικής εκπαίδευσης καταργήθηκε, για να επωφεληθούν γνωστοί εκπαιδευτικοί πολυοργανισμοί. Στόχος της πολιτικής αυτής η βαθμιαία εξαφάνιση του δημόσιου σχολείου και Πανεπιστημίου και η πλήρης επικράτηση ενός πλήρως διεφθαρμένου εκπαιδευτικού μοντέλου, όπου απολυτήρια και πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο θα έχουν μόνο όσοι έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν.

Αγαπητοί γονείς, αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,

Υπό αυτές τις συνθήκες, αποφασίσαμε ότι δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε άλλο, να υπομείνουμε άλλο τον κατήφορο. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα απολυθεί και ο επόμενος διπλανός μας μέχρι να έλθει η σειρά μας, πότε θα πάψουμε να έχουμε υπολογιστή, γραφείο, αίθουσα διδασκαλίας, αμφιθέατρο, εργαστήριο έρευνας. Πότε θα καταργήσουμε σχολές, πότε οι φοιτητές μας θα αναγκαστούν να πληρώνουν δίδακτρα για να διδάσκονται. Δεν μπορούμε να φανταστούμε πως είναι δυνατόν, συνάνθρωποι μας που στις 16 Σεπτεμβρίου θα βρίσκονται στον δρόμο, νέοι με παιδιά, με άλλους απολυμένους ή ανέργους στις οικογένειες τους, θα κάθονται λίγο πριν μαζέψουν τα πράγματα από το γραφείο τους, στις γραμματείες των σχολών, να εγγράφουν χαμογελαστοί τους φοιτητές μας, πως οι διδάσκοντες οι οποίοι θα γνωρίζουν ότι σε λίγους μήνες θα έχουν την ίδια τύχη, θα βρουν το κουράγιο να διδάξουν στα αμφιθέατρα, να σταθούν όρθιοι και αξιοπρεπείς σαν πανεπιστημιακοί δάσκαλοι.

Μα θα μας πείτε: η Ελλάδα έχει ήδη ένα εκατομμύριο ανέργους, η Αθήνα σαράντα χιλιάδες αστέγους στα πεζοδρόμια της, το ένα τρίτο των νοικοκυριών βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, οι μισθοί όσων έχουν την τύχη ακόμη να πληρώνονται έχουν μειωθεί στο μισό ή στο ένα τρίτο. Ναι, έτσι είναι! Και εσείς βρίσκεστε στην ίδια κατάσταση, ο κάθε γονιός από εσάς μπορεί να είναι άνεργος, το κάθε σπίτι κινδυνεύει με πλειστηριασμό, το μηνιάτικο δεν βγαίνει, ούτε οι σπουδές των παιδιών σας. Δεν ξέρετε αν και πως θα καταφέρουν να πάρουν κάποτε το πτυχίο τους.

Το γνωρίζουμε και εμείς, είμαστε άνθρωποι σαν και εσάς, με οικογένειες, με μικρά παιδιά ή με παιδιά που σπουδάζουν. Περάσαμε από τους ίδιους δρόμους, τα ίδια θρανία. Βρεθήκαμε να υπηρετούμε ένα σπουδαίο ακαδημαϊκό ίδρυμα, με κύρος.

Αν κλείσετε για λίγο τα αυτιά σας, στη χαμηλού επιπέδου εγχώρια ειδησεογραφία και αναζητήστε τις διεθνείς κατατάξεις θα δείτε πόσο ψηλά βρίσκονται πολλά ελληνικά Πανεπιστήμια στον κόσμο.

Αγαπητοί γονείς, αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,

Ο μεγάλος χαμένος των ακραίων αυτών νεοφιλελεύθερων επιλογών για την Παιδεία είναι τα παιδιά σας, τα παιδιά μας, τα παιδιά των εργαζόμενων, των άνεργων, των φτωχών. Λίγα γράμματα και μετά αγώνας για το μεροκάματο, θα είναι η προδιαγεγραμμένη πορεία όσων δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να εξαγοράσουν εξετάσεις και τίτλους σπουδών για να βρουν μια θέση στον ήλιο. Τα όνειρά τους για μια καλύτερη ζωή θα θαφτούν κάτω από τη βουλιμία της πολιτικής, της επιχειρηματικής και της κοινωνικής ελίτ που θέλει να εξασφαλίσει για τα δικά της τέκνα τις καλύτερες δυνατές σπουδές και τις πιο ακριβοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Μετά από πολλά χρόνια η εκπαίδευση γίνεται και πάλι μοχλός αναπαραγωγής ανισοτήτων και παγίωσης των ταξικών διαφορών, οι οποίες στην περίοδο της κρίσης έχουν οξυνθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε η χώρα να είναι αυτή τη στιγμή βαθιά διαιρεμένη. Οι προσπάθειες γενεών εργαζομένων για να λειανθούν οι οικονομικές, οι κοινωνικές και οι εκπαιδευτικές ανισότητες κινδυνεύουν να ματαιωθούν από μια βαθιά αντιλαϊκή, αντεργατική και αντιεκπαιδευτική πολιτική που περιφρονεί την κοινωνία και έχει ως μόνο στόχο της την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων.

ΧΡΕΟΣ ΌΛΩΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν, αγαπητοί γονείς, αγαπητοί φοιτητές και φοιτήτριες,

Εμείς οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, αποφασίσαμε να σταθούμε με το κεφάλι ψηλά, όχι  μοιραίοι και άβουλοι. Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας μαζί με την υπόλοιπη πανεπιστημιακή κοινότητα, για να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές, το ίδιο και καλύτερο Πανεπιστήμιο από αυτό που μας παραδόθηκε. Γι’ αυτό  σας ζητάμε να έλθετε εδώ, μαζί μας, να σταθείτε δίπλα μας στον ωραίο αγώνα που ξεκινάμε. Ο αγώνας δεν είναι συντεχνιακός, αλλά υπαρξιακός, είναι μάχη επιβίωσης για όλους μας, εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Στον αγώνα αυτό σας καλούμε να βρεθείτε δίπλα μας για να ανατρέψουμε τις άθλιες μνημονιακές πολιτικές, για να ξαναγυρίσει η ελπίδα, για ένα καλύτερο αύριο για εμάς και για τα παιδιά μας.

Ο ρόλος του υποστηρικτικού προσωπικού των ΑΕΙ και η «ωρολογιακή βόμβα» των διαθεσιμοτήτων Του Δ. Δαμίγου

"Τα ελληνικά ΑΕΙ λειτουργούν, σήμερα, όχι απλά με πολύ χειρότερους όρους από αυτά της αλλοδαπής αλλά σε οριακές συνθήκες ως προς το σκοπό που καλούνται να επιτελέσουν. Κι αυτό επιτυγχάνεται χάρη στο μεράκι, στο φιλότιμο, στην αυταπάρνηση του διδακτικού, ερευνητικού και υποστηρικτικού προσωπικού των Ιδρυμάτων."

Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις ανακοινώσεις για το νέο «κύμα» διαθεσιμότητας που αφορά, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, 1.765 υπαλλήλους (κυρίως ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου) των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, αναζωπυρώθηκε μια – υφέρπουσα – συζήτηση αναφορικά με την αναγκαιότητα και το πλήθος του υποστηρικτικού προσωπικού[1] των ΑΕΙ. Όχι τυχαία, η συζήτηση αυτή πηγάζει βασικά από κυβερνητικούς κύκλους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, βρίσκει ένθερμους υποστηρικτές κι εντός των ΑΕΙ, κυρίως από μέλη ΔΕΠ.

Μάλιστα, το Υπουργείο σε πρόσφατο έγγραφό του (το υπ’ αριθμ. 113287/14-8-2013/ΙΒ) επικαλείται κάποια αόριστα ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια και κάποιους ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες (μία Διεύθυνση Διοικητικών Υπηρεσιών ανά Σχολή, η οποία θα στελεχώνεται με 12 εργαζόμενους). Από τα δεδομένα αυτά και διάφορες «διαρροές», η εικόνα που διαμορφώνεται είναι τουλάχιστον εφιαλτική: μεταξύ 30% και 70% του υπηρετούντος προσωπικού φέρεται να οδηγείται σε διαθεσιμότητα και από εκεί στον προθάλαμο της απόλυσης!

Αν μπορέσει κάποιος να προσπεράσει την ανθρώπινη διάσταση αυτής της τραγωδίας (πράγμα ομολογουμένως δύσκολο, καθώς με τους ανθρώπους αυτούς έχουμε πολυετείς κοινές διαδρομές και αγωνίες μέσα στο Ίδρυμα) και τις πολιτικές πτυχές του προβλήματος υιοθετώντας το πλέον κοινότοπο «επιχείρημα» που δημιουργεί ο κοινωνικός αυτοματισμός («ξέρετε πόσοι άνθρωποι έχουν χάσει τη δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα;»), τότε μια «τεχνοκρατική» προσέγγιση θα πρέπει να δώσει απάντηση σε δύο βασικά ερωτήματα, αξιοποιώντας και τη διεθνή εμπειρία:

(α)   Ποια είναι η σημασία του υποστηρικτικού προσωπικού στη διοικητική, εκπαιδευτική και ερευνητική λειτουργία ενός ΑΕΙ;
(β)   Ποιος αριθμός υποστηρικτικού προσωπικού θεωρείται επαρκής;

Ως προς το πρώτο ερώτημα, η απάντηση για τη συντριπτική πλειοψηφία του διδακτικού προσωπικού, τουλάχιστον στο ΕΜΠ, ευελπιστώ ότι θα ήταν προφανής: δεν μπορεί να υπάρξει ΑΕΙ χωρίς το υποστηρικτικό του προσωπικό. Πολύ δε περισσότερο, από τη στιγμή που η ζοφερή πραγματικότητα έχει οδηγήσει το ΕΜΠ και άλλα ελληνικά ΑΕΙ, σε μια πολύπλευρη αξιοποίηση του προσωπικού αυτού όχι μόνο στη διοικητική αλλά και στην εκπαιδευτική (π.χ. επιτηρήσεις, βοήθεια σε εργαστηριακά μαθήματα, κλπ.) και στην ερευνητική διαδικασία (όπως εύκολα αποδεικνύεται όχι μόνο από τα τυπικά υψηλά προσόντα του προσωπικού αλλά και από τα βιογραφικά τους, π.χ. συμμετοχή σε επιστημονικές εργασίες). Τα σημεία αυτά, άλλωστε, επισημαίνονται και στην από 25/8/2013 απόφαση της Συγκλήτου του ΕΜΠ.

Η αναγνώριση της βαρύτητας του ρόλου του υποστηρικτικού προσωπικού, έστω και σε αμιγώς διοικητικές και τεχνικές θέσεις, επισημαίνεται όμως και στη διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική. Για παράδειγμα, στην Έκθεση Higher Education Management Review[2] (Graham, 2009[3]), αναφέρεται χαρακτηριστικά: “… the key resource for universities is their academic and general staff[4]…”, συνεχίζοντας “…general staff not only support and facilitate teaching and research, but also contribute significantly to the effectiveness of universities by providing expertise and skills in management, policy development, student administration, curriculum development, budget administration, infrastructure and marketing…”. Ο Middleton (2006)[5] περιγράφει τα αποτελέσματα μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας της Νέας Ζηλανδίας[6], συνθέτοντας αποτελέσματα από 146 μελέτες αναφορικά με τις επιπτώσεις των υποστηρικτικών υπηρεσιών και των ακαδημαϊκών προγραμμάτων στις επιδόσεις των προπτυχιακών φοιτητών. Το κεντρικό συμπέρασμα ήταν ότι η συμβολή του υποστηρικτικού προσωπικού είναι κομβικής σημασίας στην επίτευξη των ακαδημαϊκών αποτελεσμάτων, αναφέροντας επί λέξει: “…the contribution of nonteaching staff is also central to those outcomes. In other words, while excellent teaching is necessary to achieve positive academic outcomes in a tertiary institution, it is in itself not sufficient…”. Επίσης, η Graham (2012)[7] αναδεικνύει, χρησιμοποιώντας ως περίπτωση μελέτης το University of Technology Sydney (UTS), τη συμβολή του υποστηρικτικού προσωπικού στην επίτευξη υψηλών ακαδημαϊκών επιδόσεων επισημαίνοντας την αλλαγή της «ταυτότητάς» του μέσα σε ένα ταχέως εξελισσόμενο ακαδημαϊκό και τεχνολογικό περιβάλλον, επισημαίνοντας και τα ευρήματα του Bassnett (2005)[8]: “…(professional staff) are having to take on all kinds of tasks that would once have been done by academics…”. Αντίστοιχα αποτελέσματα καταγράφονται σε μια σειρά άλλων επιστημονικών ερευνών (π.χ. Welsh & Metcalf, 2003[9], Szekeres, 2004[10], Whitchurch, 2008[11], Graham, 2010[12], κ.ά.).

Η σημασία και η βαρύτητα του υποστηρικτικού προσωπικού στο ρόλο που επιτελούν τα ΑΕΙ δεν απαντά ωστόσο στις θέσεις του Υπουργείου Παιδείας για πλεονάζον προσωπικό 1700 και πλέον εργαζομένων, με βάση «…ποιοτικούς και ποσοτικούς δείκτες σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική…»[13].  Μολονότι οι ποσοτικοί δείκτες δεν μπορούν να συλλάβουν και να απεικονίσουν τις ιδιαιτερότητες της εκπαιδευτικής διαδικασίας (π.χ. την ανάγκη υποστήριξης εργαστηριακών μαθημάτων), ακολούθως χρησιμοποιείται, χωρίς να υιοθετείται, η «ποσοτική» λογική που επικαλείται το Υπουργείο Παιδείας προκειμένου να αναδειχθεί, με τα δικά του επιχειρήματα, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας για το δήθεν «πλεονάζον προσωπικό».

Σύμφωνα με ένα αρχείο EXCEL που είδε το φως της δημοσιότητας, στο οποίο στηρίχτηκε η επεξεργασία του κυβερνητικού επιτελείου για να καταλήξει στον αριθμό των 1.765 υπαλλήλων των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ  που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα[14], στα ελληνικά ΑΕΙ υπηρετούν 12.314 μέλη διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού (μέλη ΔΕΠ, ΕΕΔΙΠ/ΕΡΔΙΠ, μόνιμοι βοηθοί και επιστημονικοί συνεργάτες), εκ των οποίων 10.224 στα Πανεπιστήμια και 2.090 στα ΤΕΙ και 9.231 μέλη υποστηρικτικού προσωπικού (διοικητικοί υπάλληλοι μόνιμοι και ΙΔΑΧ, ΕΤΕΠ/ΕΤΠ, κλπ.), εκ των οποίων 7.254 στα Πανεπιστήμια και 1.977 στα ΤΕΙ. Με βάση τα παραπάνω, η αναλογία υποστηρικτικού: διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού ανέρχεται σε 0,75:1 συνολικά και 0,71:1 για τα Πανεπιστήμια και 0,95:1 για τα ΤΕΙ, αντίστοιχα.

Από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, οι εγγεγραμμένοι φοιτητές των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ της χώρας ανέρχονται σε 596.964 (οι 367.034 φοιτούν στα πανεπιστήμια και οι 229.930 στα ΤΕΙ), εκ των οποίων οι 303.026 είναι εγγεγραμμένοι πέραν των κανονικών εξάμηνων φοίτησης με βάση τα κριτήρια του Υπουργείου Παιδείας (Κάτσικας, 2013[15]). Από τα παραπάνω, προκύπτει ότι η αναλογία φοιτητών:μελών διδακτικών/ερευνητικών καθηκόντων για τα ελληνικά ΑΕΙ ανέρχεται σε  48:1 με βάση τους εγγεγραμμένους και 24:1 με βάση αυτούς που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα. Οι αναλογίες για Πανεπιστήμια και ΤΕΙ διαμορφώνονται σε 36:1 και 110:1, αντίστοιχα, για το σύνολο των εγγεγραμμένων φοιτητών και σε 17:1 και 58:1, αντίστοιχα, για αυτούς που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα. Οι αναλογίες αυτές, τουλάχιστον για ορισμένα πανεπιστήμια, αναμένεται να επιδεινωθούν δεδομένης της αύξησης των εισακτέων για το ακαδημαϊκό έτος 2013-2014.

Όσον αφορά στο υποστηρικτικό προσωπικό, τα δεδομένα διαμορφώνονται ως εξής:

• Για το σύνολο των εγγεγραμμένων φοιτητών στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 65:1.
• Για το σύνολο αυτών που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 32:1.
• Για το σύνολο των εγγεγραμμένων φοιτητών στα Πανεπιστήμια η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 51:1.
• Για το σύνολο αυτών που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα στα Πανεπιστήμια η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 24:1.
• Για το σύνολο των εγγεγραμμένων φοιτητών στα ΤΕΙ η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 116:1.
• Για το σύνολο αυτών που φοιτούν στα κανονικά εξάμηνα στα ΤΕΙ η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 62:1.

Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι οι αναλογίες αυτές αφορούν μόνο στους προπτυχιακούς και όχι στους μεταπτυχιακούς φοιτητές και υποψήφιους διδάκτορες.

Ποια είναι η αντίστοιχη, λοιπόν, εικόνα της διεθνούς πραγματικότητας που επικαλείται (αόριστα πάντα) το Υπουργείο Παιδείας;

Με βάση τα στατιστικά στοιχεία της UK Higher Education Statistics Agency, στο Ηνωμένο Βασίλειο, για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012, ο αριθμός του διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού ανήλθε σε 181.385 άτομα (πλήρους και μερικής απασχόλησης), ενώ του υποστηρικτικού προσωπικού σε 196.860 άτομα[16]. Δηλαδή, η αναλογία μελών υποστηρικτικού:διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού ανέρχεται σε 1,1:1, ήτοι 45% περίπου υψηλότερη από αυτή των ελληνικών ΑΕΙ. Επίσης, ο συνολικός αριθμός των προπτυχιακών φοιτητών ανέρχεται σε 1.928.140 άτομα[17]. Με βάση τα δεδομένα αυτά, η αναλογία φοιτητών:μελών διδακτικών/ερευνητικών καθηκόντων ανέρχεται σε περίπου 11:1, ήτοι 2,5 έως 4,5 περίπου φορές χαμηλότερη (και συνεπώς καλύτερη) από αυτή των ελληνικών ΑΕΙ, και η αναλογία φοιτητών:μέλη υποστ. προσωπικού ανέρχεται σε 10:1, ήτοι 3,2 έως 6,5 φορές χαμηλότερη (και συνεπώς καλύτερη) από αυτή των ελληνικών ΑΕΙ.

Αντίστοιχη εικόνα σχηματίζεται από τη μελέτη των στοιχείων που αφορούν σε παγκοσμίου φήμης πανεπιστήμια, στα οποία στοχεύουν, υποτίθεται, οι «μεταρρυθμιστικές» προσπάθειες του Υπουργείου Παιδείας με τη συνδρομή μάλιστα ιθυνόντων νόων εξ Εσπερίας. Για παράδειγμα, το ΜΙΤ, το 2013, απασχολεί 11.000 περίπου άτομα, εκ των οποίων 1.022 είναι διδακτικό προσωπικό[18] με 4.503 προπτυχιακούς φοιτητές[19]. Η αναλογία προπτυχιακών φοιτητών:μελών διδακτικού προσωπικού ανέρχεται σε 5:1, περίπου. Το Stanford, το 2012, απασχολούσε 10.979 μέλη για την υποστήριξη του διδακτικού/ερευνητικού έργου[20]. O συνολικός αριθμός των προπτυχιακών φοιτητών ανερχόταν σε 7.063[21], δηλαδή 0,64 φοιτητές:μέλη υποστ. προσωπικού (δηλ. 38 έως 80 φορές χαμηλότερη από αυτή των ελληνικών Πανεπιστημίων!). Τα μέλη διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού (“tenure-line”) ανέρχονταν σε 1.995[22] και όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του πανεπιστημίου, η αναλογία φοιτητών:μέλη διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού ήταν 5:1[23]. Το California Institute of Technology έχει 300 μέλη διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού για 978 προπτυχιακούς φοιτητές, που διαμορφώνουν μια αναλογία φοιτητών:μελών διδακτικού προσωπικού 3:1 περίπου, ενώ ο συνολικός αριθμός των απασχολούμενων στο πανεπιστήμιο ανέρχεται σε 3.900 περίπου[24]. Το Princeton έχει 5.264 προπτυχιακούς φοιτητές και απασχολεί 5.974 εργαζόμενους, εκ των οποίων 1.148 είναι μέλη διδακτικού/ερευνητικού προσωπικού (πλήρους και μερικής απασχόλησης), με αναλογία φοιτητών:μελών διδακτικού προσωπικού 6:1 περίπου[25].

Η σύγκριση των στοιχείων από την ελληνική και διεθνή πραγματικότητα προκαλούν ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία πλευρά, γεννούν οργή για τον εμπαιγμό και την προσπάθεια παραπλάνησης της ακαδημαϊκής κοινότητας και της ελληνικής κοινωνίας από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας με αναφορές σε «πλεονάζον προσωπικό» με βάση «διεθνείς πρακτικές» και θλίψη για την κατάσταση που βρίσκονται τα ελληνικά ΑΕΙ, με την ευθύνη των εκάστοτε κυβερνώντων. Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, δημιουργούν κι ένα αίσθημα περηφάνιας, γιατί με πενιχρούς προϋπολογισμούς και δαπάνες Ε&Α, απαράδεκτη υποστελέχωση, ελλιπείς υποδομές, εξαθλιωμένο μισθολογικά προσωπικό, το ΕΜΠ και άλλα ελληνικά ΑΕΙ, καθώς και μεμονωμένες ελληνικές ερευνητικές ομάδες επιτυγχάνουν σημαντικές διεθνείς διακρίσεις. Ανεξάρτητα, πάντως, από τα όποια συναισθήματα, οι ποσοτικοί δείκτες, τους οποίους συχνά (αλλά πάντα αόριστα) επικαλείται η εκάστοτε ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας για να λοιδορήσει τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, αποδεικνύουν ότι τα ελληνικά ΑΕΙ λειτουργούν, σήμερα, όχι απλά με πολύ χειρότερους όρους από αυτά της αλλοδαπής αλλά σε οριακές συνθήκες ως προς το σκοπό που καλούνται να επιτελέσουν. Κι αυτό επιτυγχάνεται χάρη στο μεράκι, στο φιλότιμο, στην αυταπάρνηση του διδακτικού, ερευνητικού και υποστηρικτικού προσωπικού των Ιδρυμάτων.

Οποιαδήποτε διαθεσιμότητα-απόλυση υποστηρικτικού προσωπικού θα λειτουργήσει ως εκρηκτικός μηχανισμός που θα κατεδαφίσει ότι έχει μείνει όρθιο στα ελληνικά ΑΕΙ τα τρία τελευταία χρόνια των Μνημονίων. Οι συνέπειες δεν θα πλήξουν μόνο τα Ιδρύματα αλλά και τη σκληρά δοκιμαζόμενη ελληνική κοινωνία, καθώς τα ΑΕΙ θα αδυνατούν αντικειμενικά να λειτουργήσουν. Πολλές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας τα τελευταία χρόνια υπονομεύουν, συστηματικά και σταθερά, το δημόσιο Πανεπιστήμιο (πάντα φυσικά με την επίκληση της «μεταρρύθμισης»). Η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ωστόσο, υλοποιώντας απαρέγκλιτα τα προστάγματα της μνημονιακής πολιτικής θα μείνει στην Ιστορία ως αυτή που έβαλε την οριστική ταφόπλακα στη δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση.

---

[1]     Στο παρόν κείμενο χρησιμοποιείται ο όρος «υποστηρικτικό προσωπικό», συμπεριλαμβάνοντας διοικητικό και τεχνικό προσωπικό, στο οποίο, επισήμως, δεν ανατίθενται διδακτικά καθήκοντα, για λόγους συγκρισιμότητας με τα διεθνή στατιστικά στοιχεία.

[2]     Hoare, D. (Chair) (1995). Higher education management review. Canberra: AGPS.

[3]     Graham, C. (2009). Investing in early career general staff, Journal of Higher Education Policy and Management, 31(2), pp.175-183.

[4]     Διεθνώς, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια συστηματική προσπάθεια απαλοιφής του όρου “non-academic staff”, καθώς θεωρείται υποτιμητικός και χρησιμοποιούνται οι όροι “general staff” ή “professional staff” (βλ. για παράδειγμα: Sebalj, D., Holbrook, A. & Bourke, S. (2012). The rise of ‘professional staff’ and demise of the ‘non-academic’: a study of university staffing nomenclature preferences, Journal of Higher Education Policy and Management, 34(5), pp. 463-472).

[5]     Middleton, S. (2006). The divided house in tertiary: The importance of service departments in positive academic outcomes. Paper presented at the Association for Tertiary Education Management Conference, Sydney, August 2006. Διαθέσιμο: http://pandora.nla.gov.au/pan/10533/20061010-0000/www.temc.org.au/downloads/papers/TheDividedHouseinTertiary_MIDDLETON.pdf

[6]     Prebble, T., Hargreaves, H., Leach, L., Naidoo., Suddaby, G., Zepoke, N., (2005). The impact of student support services and academic development programmes on student outcomes in undergraduate tertiary study: A synthesis of the research. NZ Ministry of Education.

[7]     Graham, C. (2012). Transforming spaces and identities: the contributions of professional staff to learning spaces in higher education, Journal of Higher Education Policy and Management, 34 (4), pp. 437-452.

[8]     Bassnett, S. (2005). The importance of professional university administration: A perspective from a senior university manager. Perspectives: Policy and Practice in Higher Education, 9, pp. 98–102.

[9]     Welsh, J.& Metcalf, J. (2003). Administrative support for institutional effectiveness activities: responses to the ‘new accountability’, Journal of Higher Education Policy and Management, 25(2), pp. 183-193.

[10]    Szekeres, J. (2004). The Invisible Workers, Journal of Higher Education Policy and Management, 26(1), pp. 7-22.

[11]    Whitchurch, C. (2008). Beyond administration and management: reconstructing the identities of professional staff in UK higher education, Journal of Higher Education Policy and Management, 30(4), pp. 375-386.

[12]    Graham (2010). Hearing the voices of general staff: a Delphi study of the contributions of general staff to student outcomes, Journal of Higher Education Policy and Management, 32(3), pp. 213-223.

[13]    βλ. υπ’ αριθμ. 113287/14-8-2013/ΙΒ έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων

[14]    Ρεπορτάζ του esos.gr με τίτλο «Η διαθεσιμότητα υπαλλήλων αφορά όλα τα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ». Διαθέσιμο: http://esos.gr/article/eidisis-tritovathmia-ekpaidefsi/diathesimothta-ypallilon-afora-ola-panepisthmia-tei

[15]    Κάτσικας, Χ. (2013). Από το Σεπτέμβριο: Διαγράφουν έναν στους τρεις φοιτητές, Εφημερίδα των Συντακτών 8/4/2013. Διαθέσιμο: http://www.efsyn.gr/?p=38252

[16]    Περιληπτικά και αναλυτικά στατιστικά στοιχεία είναι διαθέσιμα στη διεύθυνση: http://www.hesa.ac.uk/index.php?option=com_content&task=view&id=1898&Itemid=239

[17]    Περιληπτικά και αναλυτικά στατιστικά στοιχεία είναι διαθέσιμα στη διεύθυνση: http://www.hesa.ac.uk/index.php?option=com_content&task=view&id=1897&Itemid=239. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η HESA καταγράφει μέσα στο φοιτητικό πληθυσμό φοιτητές που είναι εγγεγραμμένοι σε αγγλικά πανεπιστήμια αλλά δεν φοιτούν στο Ηνωμένο Βασίλειο (μέσω συμφωνιών συνεργασίας/franchising), φοιτητές που φοιτούν σε προγράμματα «από απόσταση», κ.ά., όπως φαίνεται από τους ορισμούς που δίνονται στη διεύθυνση: http://www.hesa.ac.uk/content/view/1902/#SRP . Συνεπώς, οι αναλογούντες φοιτητές ανά διδακτικό και υποστηρικτικό προσωπικό στα πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου ενδέχεται να είναι ακόμη λιγότεροι.

[18]    MIT Facts 2013, Faculty and Staff. Διαθέσιμο: http://web.mit.edu/facts/faculty.html

[19]    MIT Facts 2013, ΜΙΤ at a Glance. Διαθέσιμο: http://web.mit.edu/facts/faqs.html

[20]    Stanford, Stanford Facts: Administration. Διαθέσιμο: http://facts.stanford.edu/administration/

[21]    Stanford, Stanford University Common Data Set 2012-2013. Διαθέσιμο: http://ucomm.stanford.edu/cds/2012

[22]    Stanford, Stanford Facts: Research. Διαθέσιμο: http://facts.stanford.edu/research/faculty

[23]    Stanford, Stanford Facts: Academics. Διαθέσιμο: http://facts.stanford.edu/academics/undergraduate

[24]    California Institute of Technology, At a glance. Διεύθυνση: http://www.caltech.edu/content/glance

[25]    Princeton University, Profile 2012-2013. Διεύθυνση: http://www.princeton.edu/pub/profile/PU-profile-2012-13.pdf

Δ. Δαμίγος, Επίκ. Καθηγητής ΕΜΠ

 

-----------------------------------

Πηγή: www.pd.ntua.gr

Ψηφίσματα της 73ης Συνόδου Πρυτάνεων στην Κέρκυρα

73η ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ & ΠΡΟΕΔΡΩΝ Δ.Ε.
ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ
Ιόνιο Πανεπιστήμιο
Κέρκυρα, 30-31 Αυγούστου 2013

ΨΗΦΙΣΜΑ
 Διαθεσιμότητα Διοικητικών Υπαλλήλων ΑΕΙ

Η Σύνοδος των Πρυτάνεων θεωρεί ότι η εφαρμογή του “σχεδίου μεταρρύθμισης της Δημόσιας Διοίκησης” στην Ανώτατη Εκπαίδευση, εκτός των σοβαρών ζητημάτων νομιμότητας που εγείρει, θα οδηγήσει σε διαθεσιμότητα έως και απόλυση εργαζομένων με αποτέλεσμα την υποβάθμιση του παραγόμενου εκπαιδευτικού, ερευνητικού και κοινωνικού έργου των ΑΕΙ , καθώς και της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των Ιδρυμάτων. Η Σύνοδος των Πρυτάνεων, θεωρεί νομικά έωλη και λειτουργικά επικίνδυνη την ανταπόκριση των ΑΕΙ στο περιεχόμενο τού από 14/8/2013 εγγράφου του Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων (Μεταρρυθμιστικές Δράσεις ΥΠΑΙΘ-ΑΕΙ) σχετικά με νέα οργανογράμματα.

Η σύνταξη οργανογραμμάτων σε πολυεπίπεδα ΝΠΔΔ όπως τα ΑΕΙ απαιτεί μία
συγκροτημένη και στοχευμένη προσέγγιση προς όφελος των Ιδρυμάτων και του δημοσίου συμφέροντος, αποτελώντας αναπόσπαστο μέρος του Οργανισμού κάθε Πανεπιστημίου. Πρότυπο σχέδιο Οργανισμού έχει προετοιμαστεί από τη συσταθείσα προς τούτο Επιτροπή της Συνόδου. Το σχέδιο αυτό πρόκειται σε εύλογο χρονικό διάστημα να τεθεί προς τελική επεξεργασία στους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου και στη συνέχεια να διατεθεί στα ΑΕΙ για εξειδικευμένη προσαρμογή.

O αριθμός των Διοικητικών Υπαλλήλων των Πανεπιστημίων (μόνιμοι και ΙΔΑΧ) της χώρας δεν υπερβαίνει τους 6.213 (αντίθετα με τα στοιχεία περί 10.200). Η ενδεχόμενη δε μείωσή του κατά 1.500 άτομα μέσω της διαθεσιμότητας, θα ενισχύσει τα αρνητικά αποτελέσματα: (α) του ραγδαία αυξανόμενου ρυθμού συνταξιοδότησης των υπηρετούντων, (β) του μη διορισμού μέχρι σήμερα των επιτυχόντων του πρώτου διαγωνισμού ΑΣΕΠ για ΑΕΙ, έτους 2009, (γ) των ήδη σοβαρών απωλειών προσωπικού που υπέστησαν τα ΑΕΙ κατά το πρώτο κύμα διαθεσιμότητας.

Τα ελληνικά ΑΕΙ είναι διαχρονικά υποστελεχωμένα σε όλα τα επίπεδα και οποιαδήποτε μείωση μέσω διαθεσιμότητας μονίμων υπαλλήλων και ΙΔΑΧ θα έχει αρνητικές επιπτώσεις για το εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο των ιδρυμάτων.

H Σύνοδος καλεί την πολιτική ηγεσία να αναλογιστεί τη σημασία της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και της παραγωγής και αξιοποίησης του επιστημονικού έργου για την ελληνική κοινωνία και οικονομία καθώς και τις άκρως αρνητικές συνέπειες τέτοιων επιλογών. Επίσης καλεί όλα τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας σε κοινή δράση για την αποτροπή των μέτρων της διαθεσιμότητας

----------------------------

73η ΣΥΝΟΔΟΣ ΠΡΥΤΑΝΕΩΝ & ΠΡΟΕΔΡΩΝ Δ.Ε.
ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ
Ιόνιο Πανεπιστήμιο
Κέρκυρα, 30-31 Αυγούστου 2013

ΓΕΝΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ

Η Σύνοδος των Πρυτάνεων διεξήχθη στην Κέρκυρα σε μία κρίσιμη για τη χώρα περίοδο. Η Σύνοδος υπογραμμίζει την ανάγκη διατήρησης της ενότητας όλης της Πανεπιστημιακής κοινότητας ιδιαίτερα στην σημερινή κρίσιμη συγκυρία. Κάθε είδους διαθεσιμότητα διοικητικού προσωπικού των ΑΕΙ διακυβεύει τη δυνατότητα λειτουργίας τους, στοχεύοντας έναν από τους πλέον ανταγωνιστικούς και παραγωγικούς θεσμούς της εθνικής ανάπτυξης, το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Τα Πανεπιστήμια ενωμένα με κάθε τρόπο για να υπερασπιστούν το δικαίωμα κάλυψης των λειτουργικών αναγκών τους με βάση τα οργανογράμματα που καταθέτουν άμεσα στο πλαίσιο των Οργανισμών των Ιδρυμάτων, δηλώνουν ότι σε περίπτωση κάθε είδους  διαθεσιμότητας θα ασκήσουν όλα τα προβλεπόμενα ένδικα μέσα ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων.
Η Σύνοδος καλεί όλα τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας με κοινή τους δράση να μην επιτρέψουν τη διάλυση των Πανεπιστημίων και αναλαμβάνει να ενημερώσει την ελληνική κοινωνία.
Η Σύνοδος επισημαίνει τις σημαντικές καθυστερήσεις στη χρηματοδότηση της διοικητικής μεταρρύθμισης τους από το ΕΣΠΑ σε μια συγκυρία όπου ζητείται επιμόνως η διοικητική αναδιοργάνωση των Ιδρυμάτων.
Σχετικά με έγγραφο που απέστειλε το Υπουργείο, που αναφέρεται στις διαδικασίες εκλογής Κοσμήτορα επισημαίνεται ότι η ισχύουσα νομοθεσία δεν αφήνει περιθώρια ερμηνείας ως προς τη βάση υπολογισμού της νόμιμης πλειοψηφίας, που είναι το σύνολο των εκλεκτόρων. Κάθε αντίθετη προσέγγιση είναι παράνομη.
Στη σημερινή συγκυρία που τα προβλήματα της ανώτατης εκπαίδευσης είναι κοινά για το σύνολο των Πανεπιστημίων, η Σύνοδος αποφάσισε να προχωρήσει στη θεσμική συγκρότησή της σε ενιαίο φορέα για να αντιμετωπίσει αποφασιστικότερα τα προβλήματα αυτά.
Με δεδομένο ότι οι θέσεις του Π.Δ. 407/80  περιορίζονται λόγω μνημονίου σε 20, η Σύνοδος ζητεί να προβλεφθεί στο άρθρο 39 του σχεδίου νόμου για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση να ενταχθούν  άμεσα οι ΙΔΑΧ με διδακτορικό σε θέσεις ΕΔΙΠ μετά από την προβλεπόμενη κρίση  χωρίς την προϋπόθεση δημοσίευσης Οργανισμού.
Σε σχέση με τις επιχειρούμενες αλλαγές στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση η Σύνοδος επισημαίνει ότι αν και βελτιώνουν την υπάρχουσα κατάσταση, παραμένουν προσανατολισμένες στην ίδια αδιέξοδη λογική που μετατρέπει τα Λύκεια σε εξεταστικά κέντρα και στερεί από τα ΑΕΙ κάθε δυνατότητα συμμετοχής στην επιλογή των υποψηφίων.

ΕΛΜΕ Μαγνησίας - Συμπαράσταση στον αγώνα των υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (30/8/13)

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ του Νομού Μαγνησίας δηλώνει απερίφραστα τη συμπαράσταση των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού, στους δοκιμαζόμενους από τα τελευταία μέτρα της κινητικότητας - διαθεσιμότητας, διοικητικούς υπαλλήλους του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
 

Σημειώνουμε ότι τις επόμενες μέρες οι πρώτοι από αυτούς (περίπου το 20%) καλούνται να βγουν στην εργασιακή περιπλάνηση που θα οδηγήσει νομοτελειακά στην απόλυσή τους. Οι επόμενοι θα ακολουθήσουν μέχρι το Δεκέμβρη και την ερχόμενη χρονιά. Ο κυβερνητικός στόχος είναι 150.000 εργαζόμενοι μέχρι το 2015 να δουν την έξοδο από την εργασία τους.

Σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας εντέλλεται την αξιολόγηση των δομών και υπηρεσιών των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και τον καθορισμό πλεονάζοντος προσωπικού εντός ανεκδοτολογικά στενών χρονικών προθεσμιών, επιβεβαιώνοντας το ότι αξιολογήσεις και οργανογράμματα επιδιώκεται να χρησιμοποιηθούν εντελώς προσχηματικά για την επικοινωνιακή υποστήριξη προειλημμένων αποφάσεων σύμφωνα με τις απαιτήσεις των δανειακών μνημονίων της χώρας.

Παράλληλα με τις σοβαρότατες πολιτικές αντιρρήσεις συνολικά για το εγχείρημα της διαθεσιμότητας και για τα δεινά που αυτό επισωρεύει στην ελληνική κοινωνία, οφείλουμε να επισημάνουμε τον παραλογισμό της στόχευσης στα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.

Οι διαθεσιμότητες - απολύσεις που γίνονται, όχι μόνο στην Παιδεία αλλά και στον χώρο της Υγείας, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν πλήττουν μόνο τους εργαζόμενους σ' αυτούς τους χώρους αλλά όλο το λαό αφού υποβαθμίζονται και διαλύονται υπηρεσίες και δομές, που συνδέονται με τις λαϊκές ανάγκες όπως είναι της παιδείας και της υγείας, της πρόνοιας, της ασφάλισης.

Οι Διοικητικοί υπάλληλοι του Πανεπιστημίου Θεσσαλία είναι αποφασισμένοι να αποτρέψουν με δυναμικές κινητοποιήσεις τις εξελίξεις αυτού του είδους, που ως μόνο στόχο έχουν την περαιτέρω απαξίωση του Δημόσιου Πανεπιστημίου και την περαιτέρω φτωχοποίηση των συναδέλφων που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εκεί. Δεν κάνουν βήμα πίσω από την ΑΠΑΙΤΗΣΗ για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για να μην προχωρήσουν οι απολύσεις.

Εμείς οι εκπαιδευτικοί του Νομού Μαγνησίας, γνωρίζουμε πολύ καλά τα «μέτρα» αυτά που τόσα δεινά επέφεραν, επιφέρουν και θα επιφέρουν στην Παιδεία αν δε σταματήσουμε εκείνους που αναίσχυντα τα εφαρμόζουν.

Με βάση αυτό το στόχο δηλώνουμε τη συμπαράσταση και τη συμπόρευσή μας με τους δοκιμαζόμενους διοικητικούς υπαλλήλους του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, τους υπαλλήλους της Υγείας, των ΟΤΑ, όλων των υπηρεσιών του Δημοσίου, όλων των υπαλλήλων του Ιδιωτικού τομέα καθώς και όλων των εργαζομένων και ανέργων που θίγονται από τη λαίλαπα που βιώνουμε.

Όλοι στον κοινό αγώνα για να αποτραπούν τα σχέδια της συγκυβέρνησης για απολύσεις στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό Τομέα.

Όλοι στο πλάι των διοικητικών υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Δε θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε.

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ Μαγνησίας

------------------------------------------------

Πηγή: www.elme-mag.gr

Απόφαση γενικής συνέλευσης του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Πέμπτη 29/08/2013)

Την Πέμπτη 29/8/13, ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας πραγματοποίησε Γενική Συνέλευση στο αμφιθέατρο «Γιάννης Κορδάτος» του Συγκροτήματος Παπαστράτου, στο Βόλο. Στη Συνέλευση παρευρέθηκαν, μίλησαν και επέδωσαν ψηφίσματα συμπαράστασης:

- Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

- Εκπρόσωπος των απολυμένων της ΕΡΑ Βόλου

- Ο Σύλλογος φοιτητών του Τμήματος Αρχιτεκτονικής του Π.Θ

- Εκπρόσωποι των φοιτητών από τα Παιδαγωγικά Τμήματα του Π.Θ

- Ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου των μελών ΔΕΠ του Π.Θ

Επίσης πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας των διοικητικών υπαλλήλων  έμπροσθεν κτιρίου Παπαστράτου και κτιρίου Τσικρίκη ,  όσο η συνεδρίαση του Δ.Σ του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού με το Συμβούλιο του Ιδρύματος ήταν σε εξέλιξη. Κατόπιν, και στο πλαίσιο της στάσης εργασίας που είχε εξαγγείλει η ΑΔΕΔΥ, ακολούθησε Γενική Συνέλευση, από την οποία προέκυψε και το παρακάτω ψήφισμα:

Απόφαση γενικής συνέλευσης του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Τις επόμενες ημέρες οι πρώτοι από εμάς (περίπου 20%) καλούμαστε να βγούμε στην εργασιακή περιπλάνηση (διαθεσιμότητα που οδηγεί σε απολύσεις). Οι επόμενοι θα ακολουθήσουμε μέχρι το Δεκέμβρη και την ερχόμενη χρονιά. Ο κυβερνητικός στόχος είναι 150.000 συνάδελφοι μέχρι το 2015 να δουν την έξοδο από το Δημόσιο.

Σχετικό έγγραφο του ΥΠΑΙΘ εντέλλεται την αξιολόγηση των δομών και υπηρεσιών των ιδρυμάτων και τον καθορισμό πλεονάζοντος προσωπικού εντός ανεκδοτολογικά στενών χρονικών προθεσμιών, επιβεβαιώνοντας την υποψία ότι αξιολογήσεις και οργανογράμματα επιδιώκεται να χρησιμοποιηθούν εντελώς προσχηματικά για την επικοινωνιακή υποστήριξη προειλημμένων αποφάσεων σύμφωνα με τις απαιτήσεις των δανειακών μνημονίων της χώρας.

Παράλληλα με τις σοβαρότατες πολιτικές αντιρρήσεις συνολικά για το εγχείρημα της διαθεσιμότητας και για τα δεινά που αυτό επισωρεύει στην ελληνική κοινωνία, οφείλουμε να επισημάνουμε τον παραλογισμό της στόχευσης στα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.

Οι διαθεσιμότητες – απολύσεις που γίνονται, όχι μόνο στην Παιδεία αλλά και στον χώρο της Υγείας, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ, δεν πλήττουν μόνο τους εργαζόμενους σ’ αυτούς τους χώρους αλλά όλο το λαό αφού υποβαθμίζονται και διαλύονται υπηρεσίες και δομές, που συνδέονται με τις λαϊκές ανάγκες όπως είναι της παιδείας και της υγείας, της πρόνοιας, (υποβαθμίζονται και καταργούνται νοσοκομεία, χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός παιδικών σταθμών), υποχρεώνονται οι εργαζόμενοι να πληρώνουν πιο ακριβά για αυτές τις υπηρεσίες. 

Απαιτείται λοιπόν κοινός αγώνας από όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα ενάντια σ’ αυτά τα μέτρα.

Δεν κάνουμε βήμα πίσω από την ΑΠΑΙΤΗΣΗ μας για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για να μην προχωρήσουν οι απολύσεις. Θέλουμε Τριτοβάθμια Εκπαίδευση αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, πλήρως χρηματοδοτούμενη από το κράτος και με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Αποφασίζουμε:

- Η Ομοσπονδία να προχωρήσει άμεσα σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, τέτοιες ώστε ο αγώνας να είναι πανελλαδικός, όσο γίνεται πιο μαζικός και αποτελεσματικός. Είμαστε διατεθειμένοι να συμμετάσχουμε ακόμα και σε απεργία διαρκείας για να μην προχωρήσει καμιά απόλυση.

- Στηρίζουμε και συμμετέχουμε σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση των κλάδων που πλήττονται όπως εμείς.

- Την Τρίτη 3/9/2013 προχωράμε σε στάση εργασίας από τις 8:30 πμ μέχρι τις 12 το μεσημέρι και πραγματοποιούμε Γενική Συνέλευση στις 9:00 πμ με τηλεδιάσκεψη στο Αμφιθέατρο του Κορδάτου.


Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Βόλος Πέμπτη 29/08/2013